My Childhood Crush

chapter 19. thunder storm

Happy  POV.

Na guilty  tuloy ako sa ginawa ko kay mr. Yabang hindi ko dapat sya ginanun.
Tska bakit nga ba ako nainis kanina.  Na disappointe ba talaga ako kasi nag assume  ako na talagang hahalikan niya ako. 
Hay nahiga ako sa kama ko. 
Nakakainis na feelings to.  Ganito ba talaga ang nararamdamn ng  babae. 
Bakit namn dati madali kong nakalimutan yung pag katanga ko kay superman.  Bakit sayo prince hindi ko kaya.   Naiinis na talaga ako sa sarili ko.  Ano ba kasing gayuma ang meron sa lalaking yun.

Nasamalalim akong pag iisip ng may kumatok sa pinto.

Sino yan. Tanong ko.  Binuksan ko yung pinto tapos sila kuya pala.
Ah ane.
Bakit kuya.
Aalis na kami.
Oke.
Sigurado ka bang okey lang na iwan kanamin dito.
I told you  i fine.  Hindi na ako bata aniki.
Sabi ko nga pero.
Wla ng pero pero mag pakasya kayo dun ha.
Okey pero txt me kapag may ngyaring hindi maganda ha. 
Ano ka ba kuya umalis na nga lang kayo.
Oo na may pagkain na sa baba kumain ka.
Oke.
Bye happy.
Bye Britney. 

Ng makalabas na sila hindi ko na kita si mr. Yabang baka na una ng sumakay sa car nila.
Ma tutulog na lang muna ako pag nagutom na lang and  baba.

ZzZZZZZZZZZZZZZZZ....

Blag.....

Ahmp ano yun. 
Naalimpungatan ako sa pagkakatulog ko.
Ang akala ko ako lang ang tao dito.
Hay kaysa mang hula ako bababa na lang ako staka gutom na ako.
Pag baba ko narinig ko nanamn yung tunog na gumising sa akin.
Pag lingon ko sa may pinto ng kusina naka bukas yun kaya kumuha muna ako ng pamalo para kahit sino man ang magtankang looban kami makaklaban ako.

Untiunti akong lumapit sa may pinto.  Ng papalabas na yung tao sa kusina hahampasin ko na sana ng kahoy ng makita ko na si mr. Yabang lang pala.

Bakit ipapalo mo saakin yang kahoy.
Tanong niya saakin.
Ah hindi no.
Anong hindi bakit ganyan ang hawak mo sa kahoy  balak mo bang gawing bola ng football  ang ulo ko.
Hindi no.  Pag susungit ko. Eh bakit ka ba kasi nandito akala ko kasama ka nila kuya. Pag iiba ko ng usapan
Ah hindi ako nakasama kasi masakit parin yung alam mo na kaya kumuha ako ng yelo para ilagay dito.
Ah ikaw pala ang sumira ng tulog ko.
Hindi no yung yelo ang sisihin mo masyadong madikit.
Ah ewan sayo.  Ikaw na yata si mr.dahilan eh.
Pogi namn.

Oo na pogi ka na.  Bulobg ko sa hangin.

Ha anong sabi mo.
Wala akong sinasabi. Tumabi ka nga gan  dadaan ako.  Tapos hinawi ko sya.
Aray...
Ang O. A mo namn. Parang hawi lang eh.
Ang lakas kaya. 
Ano ka ba para kang bakla ano.
Sinong bakla. 
Ikaw.
Ako bakla.
Oo.
Bawiin mo ang sinabi mo.
Bakit ko babawiin.
Hindi mo magugustuhan ang gagawin ko sayo.
At ano namn ang gagawin mo ha.
Basta hindi mo gugustohan.  Pero ako matutuwa pa ako. Siryoso na ang mukha niya nakakatakot.
Oh sige na hindi ka na bakla manyakis na lang.
Pinalala mo lang ang atraso mo saakin malaki na ang magiging kabayaran mo saakin.
Bakit may utang ba ako sayo.
Malaki na ms. Sadness. Bulong niya sa tinga ko.  Biglang may parang kuryenting dumaloy sa tenga ko papunta sa dibdib ko na parang nag recharge  ang buo kong katawan at naging masigla bigla.
Ah wa.. Wala. Sige akyat na ako.
Akala ko ba kakain ka.
Hindi na ako nagugutom.
Tumalikod na ako sa kanya para umakyat sana pero nahawakan niya ako.
Wait lang  wag ka na munang mag tago sa lungga mo.
Ahh.  Ano bang kaylangan mo saakin.
Ah kasi gutom na rin ako sabay na tayo.
Bakit hindi ka kumain mag isa.
Ah kasi hindi ako sanay kumain ng magisa.
Ha.
Sige na oh.
Ah pano ako makakakain kung nasa tabi kita.  Bulong ko.
Kung ayaw mo sige okey lang. Tapos nag pout sa ng labi.
Hay sige na nga.
Ayan halika na.  Tapos hinila niya ako papuntang kusina.

Sya ang nagsandok ng kakainin namin. Ng mailapag niya ang pingan.
Hinila niya ang bangko tapos pinaupo niya ako.
Hem..  May pagka gentleman din pala tong tao na to. Sagot ng isip koo.
Kain na masarap yan ako nag luto niyan.
Hmm.  Talaga  lang ha.
Oo namn.

Hindi na ako nagsalita ng matikman ko ang adobo.  Masarap kasi talaga.
Hoy hindi ka nagsalita.
Wag mo nga akong iniistorbo pag kumakain ako.
Hahahaha ano diba masarap sabi sayo magugustuhan mo eh.
Oo na kaya pwede ba mamaya mo na ako kulitin pag tapos na ako.
Okey sabi mo eh.

Ng matapoa kaming kumain nag presinta na ako na mag hugas.

Bakit hindi ka parin umaakyat. Tanong ko kay prince.
Mamaya na kwentuhan muna tayo.
Eh paano kung ayaw kita kausap.
Wala akong paki basta kakausapin kita.
May kakulitan ka din ano.
Hehehehe cute namn.
Ano ka aso.
Grabe ka nmn sa akin hindi ka ba napopogian saakin.
Hmmm.  Kung alam mo lang.  Kanina pa ako natutunaw dito. Bulong ko.
Hindi eh.
Ah bakit ganun bulag ka ba.
Ah ako bulag bakit namn.
Kasi nga ang pogi ko pero hindi mo makita.
Mahangin  ka kasi kaya nawaaala ang ka pogian mo.  Yun nalang ang sinabi ko.  Pero parang ang harsh  ko namn.
Ahhhh.  Ang sakit mo talaga mag salita.  Hmp pano ka kaya naging kaibigan ni hikari.
Eh sya namn ang dikit ng dikit saakin eh.
Ayaw mo ba nun.
Ayaw ko. 
Gusto mo ba talagang lagi kang mag isa. Alam mo mahirap ang mag isa. Wala kang mapagsabihan ng problema mo.
Ayos lang saakin. 
Ay ang  selfish  mo namn.
Bakit ako naging selfish  ha.
Kasi ayaw mo na may makaalam ng tungkol sayo.  Tska kahit hirap ka na sa mga bagay bagy ayaw mo na may makakaalam gusto mong sarilinin ang nararamdaman mo.
Eh ano namn.
Hindi mo ba nahahalata.
Na ano.
Nanahihirapan ang mga tao sa paligid mo.
Wala namn sila paki saakin and alam ko na galit sila saakin.
Pano mo namn nasabi.
Basta nararamdamn ko.
Nag try ka na ba nakausapin sila tungkol gan sa nararamdamn mo.
Anong bang gusto mong sabihin.
Nothing.
Hay ewan din sayo eh.
Change  topic  na lang tayo. Pag babago niya ng usapan.
Oke.  Ano kaya ang ibig sabihin nitong tao na to.  Kahit  may punto sya hindi ko rin namn kayang makipag usap sa mga taong alam kong magagalit lang saakin.
Ano ba ang gusto mong pag usapan. Pabg babasag ko ng usapan.
Naging masaya ka na ba.  Nagulat ako sa taong niya.
Bakit mo naitanong.
Wala lang gusto ko lang malaman.

Nag punas muna ako ng kamay bago ako sumagot.

Oo namn. Tapos pumunta na ako sa sala nag bukas ako ng tv tapos umupo ako sa may sofa.
Kaylan namn yun. 
Nung buo pa kami.
You mean your family.
Hai-yes.
Pwede ba pag ako ang kausap mo wag kang mag salita ng Japanese  word.
Oky.
Bakit di ka bumalik sa dati.
Malabo na yun.
Bakit namn.
Ano ka ba bakit pinakikiilaman mo ang buhay ko.
Sorry namn curious  lang namn ako syao eh.
Bakit namn.
Wala lang  masarap ka lang asarin.
Ah ganun kaya mo lang ako  gustong kausapin para asarin.
Oo namn.
Baka- stupid.
Sinabi ko namn sayo na wag mo.
Hindi niya natapos ang sasabihin niya ng biglang kumolog ng malakas.
Nakita niya ako na nanginginig sa takot napapaiyak na ako.
Sorry to say this pero takot ka sa kulog at kidlat.
Hindi ako umimik. Dahan dahan akong lumakad pero kumolog nanamn.
Hindi ako makakilos ng maayos.
Nag kumolog nanamn napaupo na  akoo sa may sahig.
Nagulat na lang ako ng binuhat ako ni prince at dalhin sa kwarto ko.
Hiniga niya ako sa kama.  At nilagyan ng headseat.  Ayan magpahinga ka na lang gan.
Aalis na san siya ng bigla kong hawakan ang kamay niya.  Ano bang ginagawa ko.
Don't  live me alone  please.
Ok pero papatayin ko muna yung tv sa baba ha.
Basta babalik ka .
Ok.

Hinitay ko siya hanggang sa makabalik sya.
Bakit hindi ka pa natutulog. Mag pahinga ka na.  Hinogot niya yung bangko tapos naupo sa side ng kama ko. 
Dito  lang ako promise.  Hinawakan niya ang kamay ko.

Parang naging comfortable  na ang loob ko kaya nakapag pahinga na ako.

Itutuloyyyyyy........................................