Happy. POv.
Mommy. Tawag ko sa kanila.
Pero walang sumasagot sa akin.
Maya maya ay narinig ko nanamn si lola.
Happy. Halika na.
San po lola.
Sa paraiso.
Kasama ba natin sila joy.
Hindi pwede happy.
Bakit po.
Hindi na ako sinagot ni lola. Hinawakan niya ang mga kamay ko.
Isang malakas na sigaw ang narinig ko.
Happy dont give up .
Pero hindi ko na talaga kaya. Unti unting sumara ang talukap ng mata ko.
Hawak hawak ko ang kamay ni lola papuntang puno ng liwanag.
At masayang nag lakad sa berdeng damohan.
Lucky. Pov.
Happy no happy. Tawag ko sa kanya habang. Ipinapasok siya sa ICU.
Tumingin lang siya sa akin at ngumiti.
Isat kalahating oras kami nag antay sa labas ng ICU.
Si mama ay nanduon na rin.
Hinawakan niya ang mga kamag ko. Pero umiiyak na.
Mom. Payakap kong hinarap si mama.
Makakayanan ni happy yan alo niya sa akin.
Maya maya ay lumabas na ang doctor sa pinto.
1 year ang nakalipasssss
Prince pov.
Naka ngiti kong sinalubong sila hikari galing sa kanilang bakasyon galing japan.
Kamusta ang bakasyon pre.
Hahahaaha sarap pre. Dapat sumama ka.
Hay naku tama na ako dito sa bahay.
Naku nag papaermetanyo ka talaga.
Sa pogi kong ito eh.
Yan lumabas nanamn ang pagkamahangin mo.
Oo tama yan. singit ng kalalabas lang na si lucky.
Hindi talaga mawawala sa inyo ang mag asaran kapag mag kakasama ano. Napatingin kami sa biglang nag salita.
Joy. Malakas na sigaw ni lucky.
Ang O. A kuya parang sampungtaon na hindi tayo nag kita ah.
Oh guys handa na ba daw kayo. Sigaw ni hikari kasama si Britney.
Oo namn kanina pa.
Eh si prince handa na ba.
Kanina pa.
Takte pre talagang excited na excited ka na ah.
Inaantay ko kaya ang araw na to. Halos araw araw namn Kayong nag kakasama ah.
Oo nga pero hindi namn ganito. Makukumpleto tayo.
Oo na.
Maya maya ay tinahak na namin ang lugar kung nasaan si happy.
Pag dating ay kanya kanyang babaan. Kala mo ay mga hinahabol ng aso.
Tumingin muna ako sa paligid. Bago umupo.
Isang taon na pala ang nakalipas ano.
Pag lilitanya ko sa kanila.
Oo nga eh. Singit ni joy na tumutulong mag latag ng blanket.
Akalain mo yun parang kahapon lang ano. Sabat ni lucky na dala ang picnic basket.
Maganda parin ang tubo ng mga bulaklak sa tabi mo happy.
Kamusta ka namn jan sa langit. Masaya ka ba jan. Ang bilis ng panahon ano. Parang kahapon lang kausap ka pa namin. Parang kahapon lang ay nakangiti ka pa. Parang kahapon lang ng pumayag kang mag pakasal sa akin parang kahapon lang. Napatigil ako sa pag sasalita ng hawakan ni lucky ang mga balikat ko.
Pare. Inabutan ako ni Vince ng panyo.
Di ko alam na umiiyak na pala ako.
Parang kahapon lang ng makita kita sa hospital at nag aagaw buhay.
Sa mga huling sinabi ko ay bumalik sa alala ko ang pangyayari sa loob ng hospital.
Lumabas ang doctor mula sa loob ng ICU.
Lumapit siya kila tita.
Misis i am very sorry ginawa n po namn ang lahit ng amin makakaya.
No sigaw ni lucky. Alam ko may magagawa pa kayo. Mag babayad kami ng malaki basta mailigtas nyo lang ang kapatid ko. Please doc gawin nyo po ang lahat ng makakaya nyo. Umiiyak ng sabi ni lucky.
BINABASA MO ANG
My Childhood Crush
De Todo...Prologue.... Me i hate my self. Bakit. Ah basta galit ako sa sarili ko. Lahat ng tao galit sa akin. Even my family. Kaya sanay na akong magisa. Kung hindi sana sya nawala hindi akp mag kakaganito. Pasinsaya na po Kayo kung ganito ang gawa...
