My Childhood Crush

chapter 35. new place.

Happy POV.

Presko talagang umupo sa ilalim ng puno.  Tumingin ako sa langit. 
Isang linggo na pala ang nakalipas ng mapadpad ako sa lugar na ito pero hanggang ngayon ay hindi ko parin alam kung anong bayan ito.
Maliit lang at payak ang bayang ito.  Kuliglig ang maririnig sa gabi.  Hindi ang tunog ng mga sasakyan sa maynila. 

Tumingin ako sa bahay na inuupahan ko. Maliit kunpara sa bahay ko sa maynila ang isang to.  Tahimik walang mama na OA mag alala wala din si kuya na over protective  sa akin.  Wala si Britney  at hikari na  maingay wala din si Vince  na tahimik.  At lalong lalo na si prince na mayabang.

Namimiss ko na sila.  Pero ayokong bumalik sa lugar na yun.  Ayoko ng magpaalipin sa taong yun. 

Bigla akong kinilabutan sa mga naisip ko.   Binabangungut  pa tin ako dahil sa kanya. Laging pumapasok sa utak ko ang mga pagbabanta niya sa buhay ko.  Lalo na ang kaligtasan nila mama.  Sabihin na nilang duwag ko pero ayoko na madamay sila sa  mga pagbabanta ni  joy sa akin.

Happy.  Tawag sa akin ni aling merna. 
Bakit po. 
Ano ka bang bata ka kanina pa kita tinawag sa bahay mo  hindi ka nam. Sumasagot kaya nag bakasakali akong nandito ka sa likod ng bahay mo.
Bakit po ba. 
Diba nag hahanap ka ng trabaho.
Oo nga po eh. Mauubos na po kasi ang pero ko.
Ay tamang tama dahil nag hahanap  daw  ano ba ang tawag dun.
Saan po.
Yung    nag bibigay ng  order  ng mga costumers.  Alam ko yun eh.  Ahh ahh ahh.
Waiter  po  aling merna.
Ay yun nga.  Nag hahanap daw ngayon   ng waiter.   Kung gusto mo lang ay sasabihin ko sa anak ko na ikaw ang ipasok. 
Gusto ko po.  Pakitanong na lang po kung ano po ang kaylanagan.
Oh sige itatanong ko.  Tska ito nga pala may dala akong ulam.  Sana ay magustuhan mo. 
Ay salamat po aling merna. Napakabait nyu po sa akin. 
Ano ka bang bata ka. Sino pa ba ang mag tutulungan kundi tayong mag kakapitbahay lang namn. 
Salamat po talaga.
Oh sige  aalis na ako.  Basta pag may kaylangan ka ay wag kang mahiyang pumunta sa bahay ko ha.
Pasensya na po at hindi ko po kayo maalok ng maiinom. 
Ano ka ba ayos lang.  Sige aalis na ako.  Basta ha pag maykaylangan ka kumatok ka lang sa bahay.
Opo  salamat po ulit.

Ng makaalis na si aling merna ay. Pumasok na ako sa loob.   Napakabait ng lahat ng tao dito.  Kahit nung unang dating ko lang dito  at hindi  pa nila ako kilala ay naging mabait na sila sa akin.   Ngumiti ako at naiisip ko nanamn sila kuya ano na kaya ang ngyayari sa kanila.   Ng buksan ko ang mangkok ay nalanghap ko agad ang masarp na amoy ng sinigang.   Buti na lang ay may kanin pa ako na natira. 
Masarap.

Ilang oras lang ay bumalik si aling merna sa bahay at sinabi ang mga kailangan sa papasukan ko.  Isinauli ko na rin ang lalagyanan niya. Smpre pang bawi nilagyan ko ng. Cake.

Kinabukasan ay pumunta agad ako  isang restobar.  Akala ko ay hindi ako tatangapin.  Pero blessings  na natanggap at nakapagtrabaho agad ako.   Nakakatuwa.  Sana ay maging maayos na ang lahat. 

Habang nag huhugas ako ng kamay sa likod ng pinapasukan ko ay naririnig ko ang tugtugan sa loob.  Sinabayan ko ang kanta.   Mahina lang yung ako lang ang makakarinig.

Night  changes)
One direction) 
Chorus...

We're only  getting
Older  baby.
And I've  thinking
About it lately.
Does it ever drive
You crazy.
Just  how  fast the
Night  changes.
Everything that  you've
Ever  dreamed  of
Disappearing when
You wake up.
But there's  nothing  to
Be afraid of
Even when the night  changes.
It will never  change me and you.

Pag sabay ko sa mga linya ng kanta.
Pagtalikod ko ay kamuntikan na akong bumalikwas ng makita ko si welma na nakatingin sa akin.

Ayos ka lang. Tanong niya sa akin.
Ah oo.   Kanina ka pa diyan.
Actually  oo simula ng sabayan mo ang kanta kakalabitin sana kita kaso naingganyo ako sa boses mo.  Masmaganda ka pa kumanta kaysa yung singer sa loob. 
Hindi namn tska mamaya may makarinig sayo isumbong ka pa sa kanya.

Tumawa lang siya sa akin.  Naging close kami ni welma ng ipagtangol ko siya sa isang foreign.  Hindi kasi niya maintindihan ang sinasabi  kaya ako na ang kumuha ng order. 

Halika na nga at baka hinahanap na tayo sa loob.  Yaya niya sa akin.
Oo na basta wag mo lang hihilahin ang kamay ko. Binitawa niya ako pero  hinawakan niya ang mga palad ko.
Bakit.  Tanong ko sa kanya.
Alam mo hindi ako maniniwala na galing ka sa mahirap na pamilya.  
Bakit namn.
Una  hindi ka mukhang mahirap
Ahaha marami namn mga mahihirap na mayayaman ang postura.
Pangalawa.  Magaling ka sa ibat ibang language.  Tapos  ang lambot ng mga kamay mo. Hindi lang yun ang napansin ko  marami pa.
Para kang sira.  Ano nanamn ba kasi ang nakain mo at  na paranoid ka.
Anong na paranoid.  Yun namn talaga ang napapansin ko eh parakang anak mayaman. 
Hay tigilan mo na nga yan halika na nga at baka hinahanap na tayo dun mapagalitan pa tayo.  Hinila ko na siya para matigil na ang bunganga niya. 

Ng makapasok na kami sa loob ay agad namin nkasalubong  si jenny na sobrang sungit. 

Lagot kayong dalawa.  Takot niya sa amin.
Kanino nanamn.  Angal sa kanya ni welma.
Kay ate beng.   Sagot niya sa amin.
Bakit namn. 
Hindi nyo tinapos ang gawain ninyo sa kusina.
Hahaha dapat nga ikaw ang naghuhugas ng mga pinggan eh.  Gawain mo yun.  Pero  inako  nalang namin kasi sipsip ka. Kala mo kung makapag utos manager.  Pag tataray ni welma sa kanya kaya lalong nag usok ang ilong niya.
Isusumombong ko kayo kay ate beng. 
Mag sumbong ka samahan pakita

Bago sya lumabas ng pinto ay nag bilat ba siya sa amin.

Sipsip.  Sigaw ni welma.
Dapat di mo na siya pinapatulan eh.
Ano ka ba happy.  Sumosubra na kaya sya.  Porket sipsip lang eh.

Natawa na lang ako sa kanya.  Kahit matanda siya sa akin ng tatlong taon ay isip batang mag isip.  Parang si hikari at Britney.  Pay pagka childish.

Ng mag out  kami sa restobar ay syabg dating namn ni robert ang boyfriend  ni welma.

Ang awkward  namna kung sasabay pa ako sa kanila.  Kaya nag pasya na akong mauna.

Malapit lang namn ang tinitirhan ko sa trbaho ko.  Kaya nilalakad ko nalang.  Tska ang sarap kasing pagmasdan ng dalampasigan sa dinadaanan ko.   Pag tinitignan ko  ang dagat ay nawawala ang problema ko.

Lumipas pa ang dalawang buwan at mga linggo ng hindi ko namamalayan.   Day off  ko ngayon kaya nakaupo ulit ako sa likod ng bahay ko.   Ng may dumaan na mga batang naka ayos at may dalang mga tuga. 

Tuga.  Anong buwan na ba ngayon.   Ng tignan ko ang calendar  sa loob ay napansin ko na huling buwan na pala ng marso ngayon.  Ito na ang pinakamasayang araw ng mga batang magtatapos kuhanan ng deploma.  Sana makataas na si kuya sa stage.  Ito rin sana ang huling araw ng pagiging high school  ko.  Napasinghap ako at napapikit.  Mayluhang dumadaloy sa mata ko. Ng buksan ko ang mga mata ko ay nakatingin sa akin si  joey. 
Sya ang anak na binata ni aling bet.  Katapat ko ang bahay nila.  Nakatingin siya sa akin.  May pagkasuplado at hindi marunong ngumiti.    Sya lang ang  hindi ngumingiti sa baryong ito.

Tumayo ako at umalis sa pwesto ko. 
Iba kasi makatingin ang taong yun kala mo may nagawa akong mali.  Akala mo ay maykinuha akona gamit aa kanya.

Sinilip ko ulit siya sa bintana.  Nakagingin parin sya sa akin.
Bwesit na to ano namn kaya ang  nasaisip.   Nagpasya akong mag punta sa bayan para bumili ng ulam.  At bumili na rin ng bagong cp.   Laptop lang ang dinala ko pero hanggang ngayon ay hindi ko parin binubuksan.

Pag uwi ko na lang siguro...........

..... .... . .    .   

Itutuloy............