Dylan's POV
Nang makaalis si Trixcy ay agad akong humarap kay Jared na nasa tapat ko nakita ko namang seryoso siyang nakatingin sa akin. Tssk! Pambihirang araw naman oh, bakit kapa umepal? Kung pwede mo nalang sanang lampasan kami diba? Nagkatinginan lang kami, habang sa kalagitnaan ng lobby wala ni isa ang nagsalita sa amin. Siguro ito na ang oras Dylan para kausapin siya.
"Hmm!" I clear my throat before I speak. "If you don't mind, may I borrow a minutes to talk with you?" seryosong usal ko na ikinunot naman ito ng noo niya.
"What kind of conversation do you want? As you can see right now, you're having chat with me." seryoso siya pero ramdam ko ang pagiging sarcastic niya. Hindi ko alam ang kabuoang ugali niya pero sa nakikita ko ngayon, tssk! One word to describe him, rude!
"Well, is that so?" napaayos ako ng tayo at hinarap siya ng maayos. "kakausapin lang sana kita na, pag nakita mo kami ni Trixcy nag-uusap. Please, don't interrupt us, nakakabastos lang kasi." bawat salit kong 'yun ay may diin. Napa smirk pa siya, pssh! Palibhasa bastos.
"Ahh, is that do you want to say?" halatang hindi siya interesado. Nakakainit naman yata ng ulo ang walang reaksyon niyang 'to! "Then don't talk to her here, you're not stupid, aren't you? Did you see, this is my territory how could I not interrupt you." naka cross lang ang kanyang mga kamay.
"W-what? This is crazy!" hindi makapaniwalang sabi ko.
"Pssh! She's my person, I mean she's part of this company and as her boss it is my responsibility to look after her." Nanlaki naman ang mata ko nang marinig ang katagang 'yun na nanggagaling sa bibig niya. This is really interesting. Napangiti naman ako ng pilit sa sinabi niya.
"I don't know if it is still your resposibility to interrupt our conversation. As I know 'boss' look for their employees by the output of their performance. Isn't it?" sarkastiko kong sabi sa kanya.
"Seriously? Anyway, I don't think if I let my person to talk to you, even she's not intereated. Or should I say that, I am concern about her, I'm worried. Kasi sa tingin kong hindi dapat kinakausap ng ganon ang mga babae, wag mong pilitin ang taong kausapin ka dahil baka pagsisihan mong pumayag siya at sa huli ikaw 'yung luluha. You know what I mean." hindi ako nakapag salita d'on sa sinabi niya. Hindi ko alam kung bakit pero ang lakas ng dating sa akin ng sinabi niya.
"You're weird." wala akong maisip na sabihin dahil do'n. Peste bakit ba kasi siya nakikialam. At napatungo ako sa paa ko ang tingin ko. Pinipigilan ko lang angf inis.
"Is there's anything you want to say? I'll take my leave then?" at tinahak niya na ang daan patungong kamatayan. Peste bakit may impact 'yung sinabi niya?
'Kasi sa tingin kong hindi dapat kinakausap ng ganon ang mga babae, wag mong pilitin ang taong kausapin ka dahil baka pagsisihan mong pumayag siya at sa huli ikaw 'yung luluha. You know what I mean.'
'Kasi sa tingin kong hindi dapat kinakausap ng ganon ang mga babae, wag mong pilitin ang taong kausapin ka dahil baka pagsisihan mong pumayag siya at sa huli ikaw 'yung luluha. You know what I mean.'
Peste! Paulit-ulit sa isip ko 'yun ah!
Unbelievable! Sa linyang 'yan talaga ako nalilito, kung hindi ako nagkakamali baka tama ang naiisip kong ibig niyang sabihin. Napasinghal na lamang ako at iling-iling na naglakad palabas.
BINABASA MO ANG
Nothing's Changed [ BIAG: Book 2 ]
Romance[ COMPLETED ] UNEDITED Bumped Into Arrogant Gangster Book 2 Read the Book 1 if you want! Kamsahamnida! Hanggang kailan kaya maghihintay at aasa si Trixcy na babalik si Jiro? Pag bumalik ba siya ay gaya parin ba ng dati ang relasyon nila? O m...