Nothing's Changed [ BIAG: Book 2 ]

Chapter 39 [ My life, my love ]

Trixcy's POV

  Kakaapak ko palang sa parking lot nang may biglang humawak sa wrist ko at hinila ako paharap sa kanya. 

 "Hey, please wait. I don't know why you like walking away?" Ngayon malambing na ang pagkakasabi niya. 

 "Like walking away? Kanina played you tapos-" Napahinto ako sa pagsasalita nang bigyan niya ako ng malalim na halik but I did not respond. 

 "Isang sat-sat mo pa, masarap na halik talaga ang ibibigay ko sa 'yo dahil sa ka-ingayan mo." Mapang-akit niyang sabi. Shems! Natameme ako ano bang pinaggagawa niya ngayon? 

 Trixcy! Wag kang magpadala!

 "Subukan at mo masasapak-" Hindi ko naman natapos ulit ang sasabihin ko ng halikan niya ako ulit at ang halik na ito gaya nga ng sinabi niya. 

 "You really like my kiss, huh?" Mapang-asar niyang sabi. I rolled my eyes and I stepped harder on his toe.

 "Asa!" Sabay ko talikod sa kanya.

 "Ahw! Ang sweet mo naman, honey pie ko." Psh! Pa ika-ika naman siyang naglakad.

 "Huh! Halikan mo'ko ulit at sapak na talaga aabutin mo!" Banta ko sa kanya nang harapin ko siya at naglakad na ulit. Kunwari galit ako pero ang totoo masaya ako at nakangiti na akong naglakad papunta sa kotse.  

  Yung inis na kanina ay gusto ko siyang sapakin, ngayon ay saya na at gusto ko na siyang yakapin.

 Pero dapat paghirapan niya muna ako! Aba hindi pwedeng makukuha niya agad loob ko! Sa mahigit limang taon kong nagtiis sa paghihintay sa kanya dapat taon niya rin akong paghirapang suyuin muli. 

 "Napapansin kong palaban kana, and I like that!" Bigla naman siyang humarang sa harap ko at napatigil ako. 

 "Umalis ka kung ayaw mong-" 

 "Ano? Mananapak ka? Subukan mo kung mananalo ka." He smirked and he pulled me closer to him as he hold my waist. I want to push him but I'm not strong enough to do it because he holds me with his both hands tightly and he locked my both arms. 

 "Hindi kita maintindihan kung bakit di mo ako pinapatapos sa sasabihin ko, alam mo bang nakakalalaki 'yun?" Napalunok naman ako nang ilapit niya ang mukha niya.Pinagmasdan niya ang kabuo-ang mukha ko at kita ko naman ang paggalaw ng Adams apple niya.

 "Don't worry I won't kiss you. Baka kasi maadik ka at hanap-hanapin mo." Anak nang! Ang hangin huh! Asa namang umaasa ako sa halik niya! I admit he's a good kisser but I did not hope for that. :3

 "Wag ka ngang assuming." -,- Sabat ko. 

 "Ano ba, Trixcy nasasaktan ako." Nakapout niyang sabi. Argh! He's cute! Pinipilit ko lang wag napangiti. 

 "Listen to me." He said. 

 "I will listen if you let me go." sabay ko iwas ng tingin sa kanya. Pinagpapawisan yata ako ng malamig sa ginagawa niya eh. Naninindig ang mga balahibo ko.

 "No! I won't! Gusto ko sa ganitong paraan kita gustong kausapin, baka kasi mag walk-out ka naman." Parang bata. "I hate it, every time you did it, I really hated it!" 

 "Para tayong tanga." Nahihiya kong sabi. Kasi naman ang awkward nang ginagawa niya. Nakahawak ang parehong kamay niya sa bewang ko habang nakahawak naman ako sa dib-dib niya. It's so awkward! 

 "I don't care! Now listen to me." He hold my chin that makes me shocked. "I merely remember you now, Trixcy." Napalunok naman ako. Kahit alam kong may naaalala na siya dahil sa asta niya kanina, iba parin sa pakiramdam pag sinabi niya sa akin sa ganitong paraan.