Nothing's Changed [ BIAG: Book 2 ]

Chapter 40 [ Past Recalled ]

Jiro's POV 

Nagising ako sa tunog ng alarm clock. Humarap muna ako sa salamin at ngumiti ng malawak. 

"Mas gumagwapo ka pag nakangiti, Jiro." Ilang segundo ay naisipan ko ring lumabas para uminom ng tubig. Gusto ko ring sundu-in ng maaga si Trixcy my labs- Pwee! That my labs thingy! I remember of Dylan. 

Hmm... Mag-iisip kaya ako ng endearment namin? 

Boo, kaya?

"Boo, ko-" ngiti ko pang sabi.

Pwe! Buko juice? Ang panget naman. 

"What if, Moo?" 

"Aist! Parang baka! Moo?" 

Mag-isip ka pa, Jiro.

"Baby ko? Hmm... parang katunog biko? Baka tawagin niya pa akong bibingka pag nagkataon." 

Isip ka pa!

"Hmm... Bakit di nalang wifu? Parang katunog UFO pero cute naman." Napangiti naman ako habang hawak ko ang door knob. Tama wifu nalang hihihi! 

"Good morning! Aba, ang lawak ng ngiti ah!" Napaatras ako sa sigaw ni Yesh. Aga-aga ang lakas ng boses. Kung hindi lang masaya ngayon ang buhay ko baka nasungitan ko na 'to. 

"Good morning, Lez!" ^.^ 

"Aishh! Jared, I told you don't call me Lez! Iwww!" Naiinis siyang tumalikod.

"Bilis naman mapikon ng kapatid ko!" Sabay ko takbo papalapit sa kanya, napahinto naman ako nang makita si mama at papa na nakaupo sa sofa. 

"Oh! Goodmorning everyone!" Masigla kong bati at nag besos kay mama at tinapik naman ako ni papa sa balikat. 

"Too early, what brought you here?" I asked while I'm still smiling. 

"Kakain kasama ka malamang!" Sagot ni Yesha habang pini'prepare ang foods. 

Sabay sana kami mag almusal ngayon ni Trixcy eh! Psh! I don't have a choice mamayang lunch nalang. 

"Kanina ko pa napapasin ang mga ngiting 'yan, Jared. And I never seen you smiled like that before." Saad ni papa.

"Really? Wala lang naman ito, pa." 

"Hay nako, pa, wag kang maniwala sa Jared na 'yan. Ang sabihin mo si, Trixcy dahilan niyan!" Napahimas naman ako sa batok ko, how could she? Wala pa naman akong sinasabi kay mama tungkol sa naalala ko.

"Who?" this is busted! 

"Ahh...mmm... Wala yun ma! Hehehe!" 

"It's Trixcy." Napatingin naman silang lahat sa akin. 

Tumayo naman si mama at tiningnan ako ng walang reaksyon.

"We need to talk." Then I followed her to my room. 

"How did you two, get along with each other?" Nakatalikod siya sa akin. Bago ko sinara ang pinto ay nakita ko si Yesha at papa na parang nag-aalala sila mangyayari, kaya binigyan ko na lang sila ng isang ngiti.

"How?!" Natigilan ako nang sumigaw si mama.

"Ma-" 

"Tell me how, paano kayo nagkakamabutihan ni Trixcy, Jared. Tell me!" 

"Paano?" I asked irritably. Nagpipigil na ako sa galit ko. Hindi ko alam kung bakit.

"Ma, you should have told me who really Trixcy is." 

"What?" Kumunot naman noo niya.

"Ma, I restored my memory already and you can not change the fact that me and Trixy are bind together before. Are you not happy with it? Ma, I'm happy. I'm happy that I remeber, yet you hide the truth from me, from us." Saka ko siya hinawakan sa balikat.