Nothing's Changed [ BIAG: Book 2 ]

Chapter 52 [ Goodbye? ]

Jiro / Jared's POV

Nandito ako ngayon sa isang restaurant sa loob ng hotel na tinutuloyan ko, dito ako tumatambay at nagpapalipas ng oras every morning.

Hindi ko na alam kung paano ako napunta sa kwarto ko kagabi at hindi ko rin alam kung sino ang nagdala sa akin. Last night was my chanced to talk to her but in the end I did not. I sighed. I wish I could see you again.

"Good morning, sir! May I take your order?" Masiglang sabi  ng isang babae.

"Yes, please." And she gave me the menu. Tiningnan ko siya ulit sa mukha, she looks familiar where did I saw her?

"You look familiar, did we met before?" I asked while my eyes still focused on the menu. 

"Ahh... Kahapon po, naalala ko ikaw 'yong lalaking kausap ni, Trixcy kahapon." I paused when I heard her mentioned Trixcy. Tiningnan ko siya agad.

"And you're her?"

"Friend. May order na po kayo sir?" She asked, instead of answering her I just looked at her and asked back.

"Since when?" My eyes still at her so seriously, I want to heard the answer that I'm expecting.

"Hmm... Bakit po kayo interesado?" Napapiyok naman ako. Tsk! Bakit hindi niya nalang ako sagutin?

"She's someone..." Tinaas niya naman ang kilay na parang naghihintay ng sagot. "I owe her." Ngiti kong sabi at iniwas ko ang aking tingin sa kanya.

"Ewan ko ba sa babaeng 'yon. Kakapasok niya lang sa trabaho kahapon pero ayaw niya nang pumasok ngayon." Naiinis pero may halong pagtataka niyang sabi. "Ano pala utang niyo sa kanya?"

"Hmm... It's a private matter." I said. "So, are you friend since when?" Pansin ko naman na natahimik siya saglit.

"Buwan na siya nang dumating dito, kaya hindi pa matagal." This time ako naman 'yong natigilan. Biglang namuo ang kaba sa aking dib-dib.

Is my assumptions are right? Siya ba talaga si Trixcy? I need to know everything kailangan kong makausap ang isang 'to.

"Can we talk for a while?"

Trixcy's POV

Nakatunganga lang ako dito ngayon sa ceiling habang nakahiga sa kama. Ewan ko ba nawawalan ako ng gana magtrabaho ngayon iniisip ko parin ang lalakeng 'yon sa sinabi niya. Hindi ko rin alam kung paano niya nalaman ang pangalan ko. Is he someone I know from my lost memory?

"Trixcy Addison Monton, is that you?"

Simula nang banggitin niya ang buong pangalan ko nagsimulang gumulo ang isip ko. I want to ask him who is he, kilala niya ba ako? Is he part of my life, gusto kong alamin ang lahat mula sa kanya pero parang may nagpipigil sa sarili ko.

Paano kung, isa siya sa mga taong gustong pumatay sa akin?

Napabangon naman ako bigla mula sa kama ko. I need to confirm something. Kahit pa na siya ang nagpapatay sa akin kailangan kong malaman ang nangyari, ang dahilan ng nangyari sa akin. 

Mabilis ako na nagtungo sa lugar kung saan ko siya nakita kahapon. Narating ko ang lugar pero wala siya. Ano bang iniisip ko at dito ako dumiretso pwede namang sa kwarto niya kung saan namin siya hinatid kagabi. Buti nalang at tinulongan ako ng bartender kagabi para maihatid siya sa room niya. Naikwento din sa akin ng bartender kagabi na almost a month na daw siyang nag stay dito at paglalasing lang daw ang lagi nitong ginagawa simula nang tumapak siya sa lugar na ito.