Nothing's Changed [ BIAG: Book 2 ]

Chapter 46 [ Abduct ]

Jiro's POV

Malawak ang ngiti ko hanggang sa makalabas si Trixcy mula sa office ko, umupo nalang ako sa couch at nakangiting pinagmasdan ang mga folders na nakalagay sa ibabaw ng table. I can't help but to smile, my happiness right now can not compare to anything. 

Ilang segundo pa ay narinig kong may nagbukas ng pinto. Ngumiti lang ako habang nasa mga papel parin ang tingin ko. Ang bilis niya naman yatang mabalik galing CR walang pa ngang isang nimuto?

"Namiss mo naman agad ang daddy ng magiging an-" Natigilan ako nang lingonin ko ang pumasok at kinagulat ko nang si Amethyst ang pumasok dito. 

"You look stuned, sweetie. Miss me?" Napalunok ako nang bigla siyang umupo sa tabi ko. Damn! What is she doing here?!

"What are you doing here?" Walang gana kong tanong at binaling nalang ang tingin sa mga papel.

"Uhmm... You guess?" Naninindig balahibo ko nang tinanong niya iyon habang ipinatong ang kamay sa balikat ko.

"I'm busy and I don't have time for nonsense things, Amethyst so, you better leave." Tumayo ako para lumabas dito sa office nang bigla niya akong itulak muli sa pagkakaupo at madiin akong hinalikan. Nakadagan siya ngayon sa akin. 

WTF!

Hinawakan ko naman siya sa magkabilang balikat para itulak pero, masyadong dikit ang katawan namin at mahigpit ang pagkakahawak niya sa pisngi ko kaya nahihirapan akong mailayo siya. 

I hate it! Nababaliw na yata ang babaeng 'to. 

I never response to her kiss not untill she bite my lips the reason I opened my mouth without noticing it. F**k this is not right. Sinubukan ko siyang itulak muli pero mas lalo lang siyang napapadikit sa akin. Aish! Natatakot ako na baka makita ni Trixcy 'to. I don't want to hurt her just beacause of this damn kiss! 

May nakita akong babaeng na nakatayo mula sa pinto, kita ko ito sa peripheral view ko kaya nilingon ko ito at inilaki ng mata ko nang makita si Trixcy na nakatingin lang sa amin. Sh*t! Sh*t! 

Kita ko ang lungkot at sakit sa mga mata niya nang magtagpo ang mga tingin namin. 'I'm sorry, Trixcy.' 

Natigilan naman si Amethyst at lumingon din kung saan ako nakatingin. I saw her smirked. 

What now? Is this her plan? 

"T...Trixcy..." Hindi ko alam kung paano magpaliwanag o umpisahang magpaliwanag sa kanya. Nakakainis!

Walang ibang sinabi si Trixcy kundi mabilis na siyang umalis. Damn anong gagawin ko?! Nang lumuwag ng kunti ang pagkadagan sa akin ni Amethyst ay mabilis ko siya na naitulak. 

"Wait, Jiro. Stay here, please?" Hinawakan niya pa ang kamay ko pero agad akong bumitaw. 

"Pwede ba Amethyst!" Inis kong sigaw sa kanya. Nilingon ko ang pinto nakaalis na nga ng tuluyan si, Trixcy. Damn I need to follow her. 

Aalis na sana ako nang bigla niya ulit akong hinawakan ulit sa mukha at madiin na hinalikan. Bakit ba ang hilig magnakaw ng halik ng babaeng 'to?! Buong pwersa ko siyang tinulak at ngayon ay napaupo na siya sa sofa. 

"Do it again and I'll kill you!" I shouted.

"Pssh! Fine, follow her. Let's see what will happen." Hindi ko na siya pinansin pa at mabilis na akong lumabas. Halos tumatakbo na ako para lang maabutan siya na ngayon ay nakapasok na sa elavator. But I failed.