Heartbeat <3

Heartbeat <3 Chappie 35

CHAPTER 35

Nung nagising si Nikko, hindi na lang kami nagsalita about sa breakdown ko.

Ayoko nang makita niyang umiiyak ako dahil sa problema namin.

Nagpaalam na sila thinking we have to have our alone time together.

"Mga itlog talagang yun.. Hilig gawing basura tong unit ko."

Tumawa ako at tinulungan siyang maglinis.

"Nag- enjoy ka?"

"Oo naman. Sobra."

"Buti naman."

"Salamat ah."

"Ikaw pa. Wag ka ngang maglinis. Ako na dito. Dun ka na lang sa kwarto ko at magpahinga ka."

"Hindi, ok lang ako."

"Ako na nga. Tinulugan ko kayo kanina kaya ako na bahala. Atska bisita kita."

"Pero---"

"Mas makulit ka talaga sakin. Reklamo ka pa, hahalikan kita."

Tumakbo ako papuntang kwarto.

Ang pula ko grabe.

Nakakahiya!!

Umupo ako dun sa may couch dun sa room niya.

Ano bang masasabi ko sa kwarto niya?

ANG KALAT!!!

Akala mo kung sinong masipag maglinis.

Kaya ayun ang inatupag ko sa kwarto niya.

Medyo madami na akong naayos when I noticed a picture frame na nasa bedside table niya.

Bata pa siya sa picture. May kasama siyang lalaki sa picture.

"Hayyy!! Ang kulit talaga ni Ella Marasigan. Sinabi nang wag maglinis."

"Wala akong magawa eh. Ang kalat- kalat ng kwarto mo."

"Hehe. Sorry."

"Dad mo?" tinuro ko yung frame.

Tumango siya.

"Bakit hindi kayo magkamukha?"

"Malay ko ba. Wala nga akong kamukha sa mga magulang ko eh. Kasi unique ang paagkagwapo ko."

Napanganga na lang ako sa sinabi niya tapos tumawa.

"Gusto mo pa siya makita?"

"Oo naman."

"Anong sasabihin mo pag nagkita ulit kayo?"

Nagkibit- balikat lang siya.

"Hindi din ako sure. Pero siguro siyempre itatanong ko kung bakit... bakit niya kami iniwan."

"Yan ba Christmas wish mo?"

"Hmmm.. One of my wishes."

"Ano pang wish mo?"

Lumapit siya tapos kiniss ako sa forehead.

"Siyempre yung maging ok na tayo."

"Pwede sakin muna yung frame? Para naman may kasama ako sa kwarto ko. hehe."