Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
24.11.2017'de yayınlanmıştır.
III. Bölüm
Pekala işe sakin olarak başlayabilirim. Rüya sandığım her şey gerçek miydi? Aman Allahım! Fatih Soylu ve ben! O ev! Ellerim hızla dudağıma gitti. İlk öpücüğüm de Uğur'a gitti o zaman! Ya şurada milyarda bir kişinin başına gelen bir olay yaşıyoruz düşündüğüm şeye bak.
"Abi, bu kız mezun olmak istemiyor," diye bağırdı ablam. Hızla yataktan kalkıp giyindim. Oysa içim telefonu alıp bu olayı araştırmak için çırpınıyor. Ben nasıl Irmak Yaren'in bedenine girebilirim? Akıl mantık işi değil! Bu arada ilişkileri gerçekten sahte ha! Vay anasını...
Dün ben, yani benim bedenim ne yaptı o zaman? Ya, benim hayatımdaki en zor iş sudoku çözmekken düştüğüm duruma bak. Hayır, süper zekada değilim ki aklımda milyon tane teorim olsun. Yalpalayarak evden çıktım ve Hakan ağabeyime yetiştim.
"İyi misin? Dün çok huysuzdun." Öyle miydim?
"Çok iyiyim abicim." Sevimli bir de gülüş gönderdim. Ardından telefonuma gömüldüm. 'İki kişinin beden değiştirmesi' Reenkarnasyon ile ilgili bir sürü şey çıktı. Hayır reenkarnasyonun ne olduğunu bende biliyorum, bu değil. 'Irmak Yaren doğum günü' aradım ve birçok haber çıktı. Kadının kıyafeti benim rüyamda giydiğim kıyafetti. Boş gerdanı da. Allahım Ferrari... Her şey gerçek miydi?
Yutkundum. Bunların üstüne bir soğuk su içilirdi aslında. Bedenimi bir korku ele geçirdi yavaşça. Hasta mıyım yoksa, ondan mı oluyor bu? Aniden telefonum çalmaya başladı. Arayan numara bende kayıtlı değildi. Yine de açtım ve kulağıma götürdüm. Yapmaz olaydım. Rüyamda benden çıkan ses tiz bir tonda bana bağırmaya başladı. "Kimsin sen? Nasıl bir büyü yaptın bana?!"
"Aynı soruyu bende soruyorum."
"Dalga geçmeyi bırak! Hemen evime gel." Ne de güzel emir verirmiş. Hizmetçisi var sanki. "Gelemem, bugün mezun oluyorum." Ağabeyime bir bakış attım.
"On ikide atacağım adreste bekliyorum." Yüzüme kapattı. Yuh! Kimsin kızım sen? Benim kötü yüzümü tanımadın daha yavrum. Herkesin bana garipsin demesine şaşmamalı. Nasıl bu huysuz gibi davranayım ki ben? Allahın otoburu!
Ağabeyim beni üniversitenin önüne bıraktı. Akşamki partiyi de hatırlattı. Yine bir parti, partilerin kızıyım resmen. Dünkü sıfır bedenden sonra kendi bedenim ağır geliyor ama neyse. Belki 1.80 değiliz ama 1.65'in de bir onuru var.
İçeri doğru yürürken Hatice koluma girdi. Yani başka kim girebilir? Gizli hayranım son gün bana aşkını itiraf mı edecek?! Hemde koluma girerek? "Akşamki partiye geliyorsun değil mi?"
"Tabi ki kızım! Sadece Hakan ağabeyini görmek için bile gelinir." Bakınız normal, sağlıklı düşünen bir insan. Furkan ağabeyimden hoşlananlar gibi değil yani. "Maşallah de kız. Nazar değecek yakışıklıma."
