Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
04.02.2018'de yayınlanmıştır.
VII. Bölüm
Beden değiştirerek geçen iki koca haftanın sonundayım. Bazen gerçekten çok yorucu oluyor, bazense eğlenceli. Tabi ki pot kırmaya devam ediyorum. En son Irmak Yaren'in eski sevgililerinden biriyle restoranda karşılaştım. Ve ben o kişiyi tanıyamadım, tam bir rezillik! Yanımda Fatih olduğu için daha büyük bir rezillik!
"Çok güzel unutmuş numarası yaptın," dedi göz kırparak. Kolunu tutan elimi biraz daha sıktım.
"Gerçekten unuttuğum içindir."
Çok komik değil mi? Hadi hep birlikte gülelim. Neyse esas konuya dönecek olursak ağabeyim koskoca, sıfır beden manken Irmak Yaren'i reddetti. Hakan ağabeyimin sevgilisi olan biriyle konuşmayacağını biliyordum. Onunla bir kez daha gurur duydum. Irmak ise Fatihten ayrılacağını söyleyip duruyor. Ama işin içine sponsorlar ve reklamlar girdiği için hiçbir yere kıpırdayamıyor. Fatih ile en az altı ay ilişki yaşayacağına dair sözleşme imzalamış. Dolayısıyla ayrılırlarsa tazminat ödemek zorundaymış.
Onun dışında, sokakta bu ilişkinin sahte olduğunu düşünecek tek bir insan bulamazsınız. Çok iyi rol yapıyorlar, yapıyoruz. Ben alışık olmadığımdan olsa gerek, Fatih'in çok samimi ve gerçekçi olduğunu düşünüyorum. Ama dediğim gibi bu benim düşüncem. Irmak'a bıraksam adamı bir kaşık suda boğacak.
Beden değiştirmek için uyumamız gerektiği gerçeğini fark ettiğimiz günden beri, kimin canı isterse ona göre beden değiştiriyoruz. Bu yüzden çok yorucu oluyor ya! Acaba filmlerdeki gibi beden değiştirdikçe ömrümüz kısalıyor mu?! Neyse bu gözler Fatih Soylunun kaslarını canlı canlı gördü. Ölsem de gam yemem. Fatih demişken, yakışıklı prens bir haftadır yurt dışında çekimleriyle uğraşıyordu ve bugün dönecek. Yani Irmak'ın bedeninde bir hafta çok sıkıcı geçti. Üstüne Uğur Yaren ile uğraştım birde. Ablasını palyaço gibi giydirip duruyor, manyak mıdır nedir!? Sıfır beden olmanın zararları. Tövbe de Gülsüm, sıfır beden olmanın zararı mı olur hiç.
Boğazımı temizledim ve gözlerime göre büyük olan güneş gözlüğümü düzelttim. "Hala mesaj yok." Geliyorsan gel, gelmiyorsan gelme. Ne bu bekletme işi yani? Ayağım istemsizce yere vurup durmaya başladı. Uçağı çoktan inmiştir, insan bir haber verir ama! En sonunda ayağa kalktım ve şoföre arabayı hazırlanmasını söyledim. Gelmezsen ben gelirim canım. Zaten dışarı çıkacak gibi giyindim için, çantamı alıp arabaya bindim.
Fatih'in evine gitmek tabi ki uzun sürdü. Evinin önü sakin görünüyordu, bir de gittiğimiz her yerde paparazzi var mı diye bakıyoruz. Çok zor bir iş. Güvenlik görevlisi beni tanıdığı için siyah arabayı içeri aldı. Gözlüğümü yeniden taktım ve arabadan indim. Topuklularla yürümek o kadar da zor değil. Kesinlikle abartıyorlar! Kapıyı açan hizmetçiye Fatih'i sordum. O da odasında olduğunu söyledi. Tabi ki odasını bilmediğimi belli etmedim. Üstelik geldiği halde bana haber dahi vermediğini belli etmemekte oldukça zor oldu. Yavaşça merdivenleri çıktım. Hizmetçilerin kuyruk gibi misafirleri takip etmesine sinir oluyorum. İyi ki burada onlardan yok.
