Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
21.09.2018'de yayınlanmıştır. XIX. Bölüm
Yatak odamda bir aşağı bir yukarı telaşla yürüyerek kanlı kağıdı yeniden okudum. Tehdit mesajı. Gerçekten ünlülerin hayranlarının böyle şeyler yapmaları çok garip. Fatih'in beni sevmesi benim suçum mu?! Düşüncelerim Irmak'ın bedenindeyken bıçaklandığım an ile doldu. Ürperdim ve yatağın üstüne oturdum. Bu mektubu birine söylemeli miyim? Irmak? Hatice? Fatih? Sürekli tedirgin olmak istemiyorum. Özellikle Fatih beni rahat bırakmaz. İç çekerek kağıdı bıraktım. Mesaj sesiyle irkildim ve hemen yanımda duran telefonumu elime aldım. Mesaj Fatihtendi. Onu düşündüğümü hissediyor olabilir mi?
'Yarının benim.'
Emreder gibi. Pekala güzel bir plan yapmıştır belki ama keşke önce fikrimi sorsa. Yarın yeğenimin, Serhat ağabeyimin oğlu Sinan'ın, sünnet düğünü var. Dolayısıyla son hazırlıkları bitirmemiz gerek. Bu düğünden ona bahsetmedim.
'Yarın düğüne gideceğim. Bu yüzden işim var.'
Kısa ve açıklayıcı olduğunu düşünerek cevabı yolladım. Cevap olarak çağrı geldi. Gülümseyerek çağrıyı onayladım. "Ne düğünü?" Merakla sorulan, saf bir soruydu.
"Yeğenimin sünnet düğünü. Sabah söylemeye çalıştım, seni de davet etmek isterdim ama-"
Lafımı bölüp, "Tabi ki geleceğim. Senin erkek arkadaşınım sonuçta," dediğinde şok oldum. Birkaç saniye kaşımı mı çatsam, aptal gibi mi gülsem kararsız kaldım.
"Fatih bilmem farkında mısın ama sen ünlüsün! Ülkenin en çok aranan ünlüsü!"
Şu an Fatih'in yüzünü hayal edemiyorum. Sıkıldığı için yüzünü eline mi dayıyor yoksa bir yandan bir şey yazarken bir yandan benimle mi konuşuyor... Üstünde ne var, saçı dağınık mı... Hayal edemiyorum.
"Ünlü olmam hiçbir şeye engel değil Gülsüm. Evinin önüne geleceğim, işlerini beraber halledelim."
"Gerek yok! Bunu yarın konuşalım mı? Şu an çok meşgulüm."
Cevabını beklemeden telefonu kapattım. Hayatımda bu kadar yer edinmesi tedirgin edici. Telefonu yatağa bıraktım ve kanlı kağıdı aldım. Kağıdı katlayıp çekmeceme koydum ve iç çektim. Çok mu sert davrandım? Bu saçma mektubun stresi yüzünden! Yine dayanamadım ve telefonumu yeniden elime aldım. Fatih'i tekrar aradım ve telefonun hemen açılması hazırlıksız yakalanmama neden oldu. O konuşmaya başlamadan hemen konuştum.
"Az önce dediklerim için özür dilerim. Bu aralar çok stresliyim, senden çıkardım. Özür dilerim."
"Önemli değil... Sen... İyisin değil mi?"
Gözlerimi tavana diktim ve derin bir nefes aldım. "Evet, iyiyim." Ona söylemeli miyim? "İyi geceler."
