SERIES NO.2
// Kim Seok Jin Fanfiction //
Out of nowhere, he pop out of my life. Being the annoying person I have ever met. But I admit, he annoyed me but my day is not complete without his presence.
All Rights Reserved 2017
Nandito lang ako ngayon sa locker room ng soccer team. And yes, nagpractice ako ngayon. It's already 6 PM so basically, the sky is already dark. Nauna naman si Yuri saakin kasi daw pinapunta daw siya ng Mommy niya sa clothing store nila. And I am here all alone habang naglalakad sa hallway dito sa school and then suddenly, biglang may lumabas na mga basketball players galing sa loob ng basketball court kaya nagulat naman ako. E SINO BANG HINDI MAGUGULAT SA SANDAMAKMAK NA MGA LALAKENG BASTA BASTA NALANG SASALUBONG SAAKIN SA GANITONG ORAS?!
Nakita ko naman si Yoongi na nakatingin lang saakin kaya napairap nalang ako. Oo, si Yoongi, yung love of Yuri's life. Sarap sapakin ng gilagid niya dahil sa pananakit niya sa bestfriend ko e!
Actually, magkakakilala na talaga kami ni Yoongi since bata pa kami dahil kay Yuri. Yuri and I are best friends since when we were younger and Yoongi is also part of Yuri's childhood kaya kilala ko na 'yan siya noon.
Lalampasan ko na sana sila ng biglang sumulpot si Kim Seok Jin kaya nagulat nanaman ako kaya agad ko siyang nasapak.
"WTF IS WRONG WITH YOU KIM SEOK JIN?!" Ngumisi lang siya atsaka inakbayan ako kaya agad ko siyang natulak.
"Get the hell out of my sight!" Umirap lang ako at agad na naglakad ng mabilis to escape that area.
Yes, he is Kim Seok Jin. The most annoying guy I have ever met in life. I don't like his presence, I am irritated with everything about him. Maybe majority of girls here in this University are crazy about him but well me, NO! I hate him. Yes, I admit. He got all the looks that every girls can fall for, he got the talent that every girl dreamed of, he is good at playing Basketball and he is also good at playing instruments such as piano and guitar and he is also good at singing. He got a wealthy and happy family that EVERY GIRLS WANTED. But dang it, I am not impress by him. I see him as an ordinary person even though some of the girls here in school idolized him so much.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
---
Umaga na at andito na rin ako sa University, actually today is not a normal day for the University because this day is the Festival of our University so obviously, there will be no LECTURE, ASSIGNMENTS AND BOREDOM.
Kahit na kasali ako sa Highest Grades dito sa University, I still don't want to have a flood of homeworks 'no. Tao rin ako, hindi ako robot. Mga shunga kayo. HAHAHA.
Nakasuot lang ako ng sweater na croptop tapos kulay pastel blue ito atsaka tinernohan ng high waisted na denim jeans. Kasama ko lang si Yuri habang nakapulupot yung kamay niya sa bisig ko. Ewan ko ba sa babaeng 'to, feeling tarsier lang kung makakapit e. Hindi naman siguro ako sangay ng puno 'no?
"Bes, tingin tayo sa laro ni Yoongi?" Umirap nalang ako. As if naman makakaayaw ako sa babaeng 'to 'no. Atsaka bago pa ako magsalita ay agad naman niya akong hinila papunta sa basketball court.
Pagbukas palang namin ng pintuan ng covered court ay agad na sumalubong saamin ang mga naglalakasang sigaw ng mga tao. Tiningnan ko yung scoreboard sa itaas at lamang naman ang University namin kaya napangiti ako. Ayaw kong matalo kami 'no.
Nakisiksik naman kami ni Yuri sa harapang bleachers atsaka umupo. And of course, she is supporting Min Yoongi.
Habang pumapalakpak ako ay bigla ko namang naaninag si Jin na nakatingin lang saakin ng seryoso atsaka nagsmirk tapos nung nasa kanya na yung bola ay agad agad niya itong shinoot for 3 points kaya napapalakpak ako. Hindi sa proud ako sa kanya, kundi sa malaki na yung score ng University namin.
"WAAAAAAAAAAH!!!!!" oh shit! Ano bang problema ng mga babae dito sa likod namin ni Yuri? Kung maka sigaw parang hindi na papaos ang boses e. E kung sumali ka nalang kaya sa Ophera bes? Baka sakaling magamit mo pa yang boses mong kay lakas at kay tulis.
Patuloy parin yung pagsigaw niya kaya hindi ko na natiis kaya agad akong tumayo at hinarap siya.
"CAN YOU SHUT YOUR MOUTH?!" Napatigil naman ng sigaw yung mga kasama niyang babae at syempre siya rin ay napahinto.
"IF YOU WANT TO SUPPORT SOMEONE, PLEASE SHUT YOUR MOUTH AND CLAP YOUR HANDS. YOU DON'T NEED TO SHOUT WTF!" Tinaas naman niya yung kilay niya. As if naman on fleek yang kilay mo. Tsk.
"E sino ka ba? Kung ayaw mong may sumisigaw, edi sana hindi ka nalang pumunta dito. Nakakabasag ka ng trip." Napacross-arms ako sa sinabi niya.
"E KUNG GUSTO MO LANG NAMAN PALANG SUMIGAW, EDI SANA HINDI KA NALANG DITO PUMUNTA! SHET." At hindi ko na napigilan ang inis ko kaya umalis nalang ako at sumunod naman si Yuri saakin kasi for sure, alam niyang naiinis na talaga ako.
"Huy, ano bang nasa utak mo bes! Bakit mo naman sinigawan yung babae dun." Umirap nalang ako. Nandito lang kami malapit sa entrance. Ayaw ko namang umalis kasama si Yuri dahil lang sa babaeng yun 'no. Syempre, gusto din ni Yuri na suportahan si Yoongi and I don't want to break the happiness of her.
Habang nanonood parin kami ng laro ay bigla ko namang nakita na meron pala kay Jin yung bola kaya tiningnan ko lang ito habang nagdi-dribble.
At nung nasa perfect timing na ay agad niya itong shinoot for 3 points nanaman kaya agad namang pumalakpak ang mga tao sa paligid.
I admit, he is really good at basketball. But I still don't like him.
