SERIES NO.2
// Kim Seok Jin Fanfiction //
Out of nowhere, he pop out of my life. Being the annoying person I have ever met. But I admit, he annoyed me but my day is not complete without his presence.
All Rights Reserved 2017
Kanina pa ako nandito sa labas ng kwarto ni kuya Theo, LIKE HELLO? Almost 30 minutes na siyang nandun sa loob ng kwarto niya. The clock is ticking, we are getting late!
"KUYA! ANO BANG GINAGAWA MO DYAN? TUMATAE? DI MO BA MALABAS LABAS YAN? PWEDE BANG MAMAYA NALANG YAN? MALAPIT NA TAYONG MALATE, LIKE DUH!" Sigaw ko sa kanya habang nakacross arms. I hate waiting.
"I'm getting ready. I'm almost done." SIGURADUHIN MONG PAGLABAS MO, KAMUKHA MO NA SI JUSTIN BIEBER, KAPAG HINDI JUSKO BATOK TALAGA SASALUBONG SAYO!
Pagkatapos ng ilang minuto, 40 minutes to be exact, lumabas na din ang kupal kong kuya na si Theo Jung. Napasimangot ako. Nawalan ako ng gana e. Halos malate na kami dahil sa kanya tapos buhok niya lang pala yung inaayos niya.
"ANG TAGAL TAGAL MO TAPOS PINAGHINTAY MO PA AKO DITO TAPOS PAGLABAS MO, GANYAN LANG?! Siguraduhin mo sa susunod na kung ipaghihintay mo man lang ako Kuya, siguraduhin mong worth it 'yon. Hindi yung paglabas na paglabas mo ay isang shokoy ang makakasalubong ko ng tingin." Umirap ako pero agad naman niya akong inakbayan.
"Haaay Ayumi Mikaela Jung, My Sister. Kung hindi lang kita kapatid, siguro kanina pa kita nasapak sa noo." Umirap nanaman ako atsaka sinamaan siya ng tingin.
Hi there, I'm Ayumi Mikaela Jung, 21 years old. A 4th year college student. I describe myself as caring, kind, cute, savage and sarcastic. Got any problem with that? if Yes, then I don't care. I am the daughter of the owner of the most trusted and famous hospital in the Philippines and in the USA. My Parents are both Medical Doctors so yea. Physically? I would really describe myself as an outgoing person. But if someone really annoys and will try to make me piss, sorry will not be the word anymore. If someone will hate me, then I DON'T CARE. I am not breathing just to see his/her ass face and trying to compliment it. I am not like all the other girls.
Fairytales? what the even heck is that? There's no such prince who will live happily ever after with his princess. WAKE UP DUDE! True loves kiss? cut it out. I have never dated guys in my whole entire teenage days. I am 16 years old and guys are not even important to me.
Yes, I am the Ayumi Mikaela Jung who don't believe that Fairytale exist, and does not realize that the true fairytale exist in her life.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
----
"What?!" Umirap lang ito at agad na nagkrus ng kamay malapit sa dibdib.
To the point na wala naman siyang dibdib, it doesn't make any sense.
"Are you even listening to what I am saying?" Napataas ako ng kilay.
"Of course, I do." Anong tingin niyo, na hindi ako nakikinig kasi may iniisip akong iba? E sino namang iisipin ko? tsk.
"Then what is it?" Nakapameywang lang itong nakatingin sa kanya kaya agad ko siyang inirapan.
"You're having a hard time with that love of your life who is Min Yoongi. You really love him blablabla." Halos manghina siya sa sinabi ko.
"Yah Ayumi Jung!" She pinched my cheeks kaya napa-aray ako.
Sinapak ko yung kamay niya na kumukurot sa pisngi ko.
"Yah Yuri Seo! Alam mo na halos buong araw mamumula 'tong pisngi ko dahil sa pangungurot mo ha? E ikaw kaya kurutin ko dyan e!" Napangisi lang naman siya. Langhiya talaga e.
Hinihimas himas ko ang pisngi ko para mabawasan man lang ang sakit at pamumula nito.
This is my best friend, Yuri Savannah Seo. 21 years old and also a 4th year college like me. And is really crazy about Min Yoongi. Magkakilala na sila ni Min Yoongi simula nung bata pa sila pero wala pa talagang matinong conversation silang dalawa. Min Yoongi is the type of guy who is really cold na para bang magiging yelo na sa sobrang cold. Okay so back to Seo Yuri, she is a type of girl who doesn't give up. She's also kind and savage like me pero huwag kayo, daig pa 'to sa best in acting sa sobrang pagdadrama sa Mcdonalds kapag nasasaktan. Minsan nga tinatanong ko sa sarili ko na, "Bakit ba kayo magpapakatanga sa isang tao?" Oh diba nakakatanga lang. And hindi ko naman masisisi si Yuri, she just want to love and to be loved, and so be it.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Atsaka maiba nga tayo, bakit hindi ka sumasali sa practice sa girl's soccer team, member ka rin uy?!" Napataas naman yung kilay niya kaya tinaasan ko rin siya.
"Bakit ba? kailangan ko pa ba yun?" Binatukan naman niya ako agad kaya agad ko siyang sinamaan ng tingin.
"Sumali ka sa practice!"
"E bakit nambabatok ka? Ikaw kaya batukan ko dyan?" Natawa naman siya sa sinabi ko pero inirapan ko lang siya at hinimas himas ang batok ko.
