Chapter 18: | You look cute when you're blushing |
--
"KYAAAH! MAY MANLILIGAW NA BESTFRIEND KO! AYIEEEE!" Kanina pa 'to bukang bibig ni Yuri e. E kasi daw may manliligaw daw ako, e kasi daw bagay daw kami ni Jin. Nakakabanas na e.
"Tigilan mo nga ako Yuri, palit nalang kaya tayo ng posisyon? Ikaw yata mas masaya sakin e." Sinamaan naman niya ako ng tingin.
"Asus, paOA pa e." Umirap nalang ako sa kanya.
"PaOA mo 'to! Sapakin kita e." Natawa naman siya sa sinabi ko tapos nag peace sign nalang.
---
Nasa soccer field na kami ngayon ni Yuri, habang siya ay nagwa-warm up, naga-ayos naman ako ng susuotin ko.
Habang naga-ayos ay biglang may nagblind fold saakin tapos tinali pa ang kamay ko. Bwesit sino ba 'to?!
"YAH YURI! TIGILAN MO NGA AKO SHET! HINDI NAKAKATAWA!" Sumisigaw na ako pero wala paring sumasagot saakin.
"ANO BA! GET THIS STUPID BLINDFOLD AND UNTIE THIS THING IN MY HAND!" Kahit na nakasigaw ako, hindi ko parin maiwasang kabahan. E sa walang sumasagot saakin e.
Pero sa ilang saglit ay naramdaman kong pinasakay ako ng kotse. WTF?!
I heard the car's door lock at sa ilang minuto pa ang nakaandar na ito.
"SHIT! STOP THIS! SOMEB0DY PLEASE HELP ME!" Para akong takas mental sa sobrang pagwawala ko dito sa loob ng kotse. What the heck?!
Mangingiyak na ako sa sobrang kaba ko. Sino ba 'to? Kidnapper? WAAAH NO PLEASE!
---Ilang oras ang nakalipas at bigla namang huminto ang sasakyan. This time, nakahinga na ako ng maluwag. Naramdaman ko ring pinagbuksan niya ako ng pintuan. E sa sino ba ang makakabukas ng pintuan sa sitwasyon ko ngayon? E sa nakatali kaya ang mga kamay ko. Shunga shunga neto!
Paglabas na paglabas ko ay sisigaw na sana ako ng biglang kinuha niya yung blindfold kaya napadilat ako.
Pagdilat na pagdilat ko ay nakita ko ang sobrang gandang view ng dagat. Sobrang presko ang hangin at marami rami ring mga tao dito.
Lumingon ako sa likudan ng makita ko si Jin na nakasandal lang sa kotse niya habang nakatingin saakin.
"Phew! Akala ko kung ano na." Bulong ko sa sarili atsaka agad na huminga ng sobrang malalim.
"Ikaw lang pala. Jusko, akala ko kung ano na." Ani ko kaya napangiti si Jin saakin.
"Bakit tayo nandito?" Hindi niya ako sinagot. Bwesit lang. Hangin ba kausap ko dito?
Lumingon nalang ako pabalik sa magandang view.
"This place is beautiful." I said habang nakapikit ang mga mata.
"You're beautiful." Napadilat naman ako sa sinabi niya. Shet kinilig ka naman Ayumi? Landi neto!
"You can explore every beautiful places in the island because we are staying here for 2 days." 2 DAYS?! Paano yung susuotin namin? Ano, hindi kami maliligo ganon?
"Eh paano yung susuotin---" Hindi niya ako pinatapos sa pagsasalita ng bigla niya nanaman akong hinila habang tumatakbo. Hanep din 'tong lalakeng 'to 'no? Hila hila ako tapos tumatakbo? Hindi naman siguro ako saranggola 'no?
Nakarating na kami sa Main Cottage para mag check in at nung natapos na ay agad naman kaming pumunta sa tig iisang room namin pero magkaharap kami ng room.
Pagpasok ko sa room ko ay agad kong nakita yung mga nakalatag na mga paper bags sa kama. Tiningnan ko yun at yung mga laman pala ay mga swimwear, damit atsaka personal hygiene na pwede kong gamitin.
May sticky notes naman na nakadikit sa isang paper bag kaya agad ko itong tiningnan.
Hi bes! So bought you these! Have fun, Love ya!
-Yuririri ~
So may alam pala 'tong babaitang 'to sa plano ng ungas. Jusko naman. Hindi man lang sinabi saakin.
May surprise bang sinasabi, Ayumi?
Nung nakapagdesisyon na ako sa susuotin ko ay ito lang ang sinuot ko.
Tinali ko yung buhok ko ng messy bun atsaka agad na lumabas sa kwarto. At paglabas ko sa kwarto ko, lumabas na din si Jin. Charot, sabay pa talaga kami ehehe.
"Let's eat first." He said at agad na hinawakan ang kamay ko. Yung hawak na hinawakan talaga. Basta yung hindi sa braso, hindi sa wrist kundi sa kamay talaga. Jusko tumitibok nanaman ang puso ko na para bang may party. HAHAHA makikiparty sana ako. HAHAHA joke.
◆♥◆♥◆♥◆♥◆
BINABASA MO ANG
Only You | kim seok jin
FanfictionSERIES NO.2 // Kim Seok Jin Fanfiction // Out of nowhere, he pop out of my life. Being the annoying person I have ever met. But I admit, he annoyed me but my day is not complete without his presence. All Rights Reserved 2017