The Memories Of Us

43

Chapter 43: The truth.

Travis

Days have passed. She moved out of our apartment and returned to the loft.

Sa school ko na lang siya nakikita, she's not shedding any tears anymore and I am proud of her.

Today is our graduation day and as long as I want to go and watch her get  diploma, I can't. Kaya buong ceremony ay nasa sasakyan ko lang ako.

Nakita ko siyang lumabas kasama ang pamilya niya. Napatingin si Xander sa gawi ko at alam kong nakita niya ako dahil hindi masyadong tinted ang wind shield ng sasakyan. Kasunod nito ang pamilya ko.

Lumabas ako ng sasakyan at sinalubong sila.

"Mom!" Sigaw ko at lumapit sakanila sabay yakap.

Sinalubong naman ako ni Mommy ng yakap then congratulated me. "Bakit hindi mo kasama si Athena, Iho?" Tanong niya sa akin.

Agad naman akong napatingin kay Ate. "I didn't tell." Simpleng saad niya lang.

Napabuntong hininga naman ako. "We can't be together." Malungkot na sagot ko.

"Why so?" Dad asked.

Tumingin muna ako kay Ate at tumango siya means sabihin ko na ang totoo. "She's part of our family." Bulong ko.

I heard Mom gasped. "As you can see, Athena has a hazel eyes and accidentally I saw Dad removed his lenses he also has a hazel eyes. I got some of his hair and same goes to Athena." Paliwanag ni Ate.

Nakatutok lang sila sa mga susunod na sasabihin ni Ate. "And it matched. Pero ang pinagtataka ko lang kakambal niya si Xander eh." Nagatatakang wika niya.

Kahit ako ay nagtataka din. "Hera was my girlfriend before she got married with Kronos, we did that before the day of her wedding because we were so madly in love. We've tried everything we can to stop it but her family was so influenced." Dad explained.

Kumunot naman ang noo ko. "Is that even possible?" Tanong ko.

"I think it's possible." Maiksing sagot niya.

That's why I keep on pushing her away because she's our sister. Damn.

"I'm not mad at you Dad. I love you Daddy." Bulong ko.

"Truth will always set one person's free. All of you deserves the truth." Naguluhan ako sa sinabi ni Dad.

"This is not the right time, Son." Makahulugang sabi nito.

Binatukan naman ako ni Ate. "Sa tingin ko may dapat kang habulin. Go na little brother."

Sumakay ako ulit sa sasakyan ko at nag drive sa may apartment hindi naman ganun kalayo kaya mabilis ko 'tong narating.

Nakita ko silang isinakay ang maleta ni Selene sa sasakyan kaya agad akong bumaba, humarap siya sa akin ngumiti at kumaway.

Natulala ako dahil sa ginawa niya at hindi namalayang nakaalis na sila.

I've tried calling her pero hindi siya sumasagot. Damn!

Pumasok ako sa sasakyan at sinubukang i-switch pero ayaw umandar. Damn! Timing naman oh!

I dialled Ate Winzy's number. "Ate! Car! Asap!" Sigaw ko ng masagot niya ang tawag.

"Nasa hospital. Bakit ba? Anong nangyari?" Tanong niya.

Naglalakad ako papuntang sakayan. "They have  left. I need to follow her." I said at pinatay na ang tawag.

Nang makarating ako sa hospital ay pinuntahan ko kaagad si Kuya Mathias para kunin ang susi ng saskayan ni Ate.

I shouldn't waste time dahil baka wala na akong maabutan. Mabilis ang pagpapatakbo ko ng sasakyan para makahabol ng biglang mag ring ang phone ko.

Sinilip ko kung sino ang tumatawag. It was Xander.

I answered it then turned the loudspeaker on because it's illegal to use your phone while driving.

"Xander!" I called he didn't responded.

Pinagloloko ba ako nito?

"Are you sure about it?" Tanong nito.

Kumunot naman ang noo ko dahil sa tanong niya. I'm sure about what?

Sasagot na sana ako ng magtanong ulit siya. "What if habulin ka niya sa airport?" He's not talking to me. Airport? Aalis si Athena Selene?! No! Hindi pwede!

There's a long paused before a familiar voice answered him. "He won't. Wala naman siyang pakialam sa akin eh. Tyaka pwede ba Alexander, I'm trying to let him go. Wag mo akong bigyan nh dahilan para hindi tumuloy, para hindi siya bitawan."

I cared! I care because I love you! And now I know because your brother just helped me know your plan! Gusto ko sanang isigaw yan but I know she can't hear me.

"Okay, I'm sorry. Sabihin mo na lang kung saan mo balak pumunta." Tanong ulit ni Xander.

There's a long paused and then the called end.

"Damn! Wait for me Athena Selene! Don't leave me!"

Then a message popped.

From Xander:
Now you know, please try to drive faster.

So he knew that I am going to drive after them.

--

Mag gagabi na, dumiretso ako sa airport as in 'yong pinakamalapit na airport malapit sa kanila.

I run as fast as I can ng maipark ko na ang sasakyan.

Papasok na sana ako ng makasalubong ko si Xander na palabas.

"She left Travis." Sabi nito pero hindi ko siya pinakinggan at tinabig siya para makadaan ako pero agad din niya akong hinawakan sa braso. "Kakalipad lang ng eroplano Travis."

Napaluhod ako dahil sa pagkabigo.

Huli na ba ako? No! "Saan siya nagpunta? Xander! Tell me! Susundan ko siya!" Sigaw ko habang niyuyogyog ang dalawang balikat niya.

Nagkibit balikat naman siya. "I don't know Travis! By the moment she told me that she's leaving inisip ko na kaagad na sumunod! Pero hindi niya sinabi sa akin dahil alam niyang gagawin ko 'yon. I'm sorry okay?!" Saad nito kasabay tulo ng luha sa mga mata niya. "Just let her be, hayaan mong buuin niyang muli ang sarili niya. Mahal ka niya kaya niya gagawin 'to. Ikaw ang dahilan kaya siya umalis at alam kong ikaw din ang dahilan kaya siya babalik."

Tumulo ang mga luha ko, nanghihina sa mga narinig.

Please come back faster Athena Selene. "She's going back right?" I asked Xander.

Ngumiti naman siya at tinapik ang balikat ko. "She will and fix yourself. Siguraduhin mong hindi niya pagsisisihan ang pagbalik niya."

I nodded. He's right. I need to make her proud of me.

I am willing to wait for you, Empress.