The Memories Of Us

2

Chapter 2: Awkward.

Athena

Matapos kong magbihis ay kumatok si Travis sa pinto bago siya pumasok na may bitbit na palanggana.

Di ko na lang siya pinansin at muling nahiga. Lumapit naman 'to at umupo sa tabi ko.

Tinitigan niya muna ako bago idinampi ang basang towel sa kamay ko.

Di ko napigilan ang pagtulo ng luha galing sa aking nga mata, si Psyche ang gumagawa at nag aasikaso sa akin tuwing nalalasing ako.

"Iinom, inom di rin naman pala kaya, Tsk." Pangaral nito sa akin.

I smiled sweetly at him, "I don't need to worry Psyche, because I know that you will always be here taking care of me."

I saw him smile, "Always babe."

Always. Nakakatawa lang na ako pa talaga ang dahilan para masira ang always na 'yon.

Naramdaman ko naman ang pagpunas ni Travis sa pisngi ko kaya agad akong nag-iwas ng tingin sa kanya at ako na mismo ang nagpunas sa sarili kong luha.

Hindi umiimik si Travis kaya nanatili na lang din akong tikom.

Matapos niya akong punasan ay lumabas na rin naman 'to. At hinayaan na ang mga luha kong tumulo.

What done is done. Dapat ko ng kalimutan si Psyche, but damn! Di ko kaya. Habang iniisip ko pa lang ay nasasaktan na ako.

Ipinikit ko ang aking mga mata at inaalala ang lahat ng pinagsamahan namin, muli ko nanamang naramdaman ang pagpatak ng luha galing sa aking mata at ang unti-unting pagbigat ng aking mga talukap.

--

Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Wala pa akong balak na pumasok kahit pa in-enroll na nila ako.

Agad na bumangon ako at nagpunta sa kusina dahil sa nakaramdam ako ng gutom.

My life is a mess.

Natulala ako dahil sa mga pagkaing nakahain sa may lamesa. Napatingin naman ako kay Travis na abala pa ring nagluluto.

Humarap siya sa akin ng naka-poker face. "Seriously? Ang aga aga ganyan mukha mo?"

Tinaasan niya ako ng kilay bago sumagot, "Yeah seriously. Tss. Just sit down and eat." He said coldly.

Dumiretso naman muna ako sa sink bago umupo. Ang bango ng luto niya.

"Marunong ka palang magluto." I'm trying to start a conversation with him, because we'll be together for a long time now.

"I don't even know how to fry an egg, the landlady just give it to me this morning and she told me to reheat this." He said while stiring something in the casserole and turned off the gas.

We eat in silence. He's a man of few words tss.

"Don't you have a class?" He asked curiously.

I stared at him for a moment before I shook my head sidewards, "Not in the mood."

He didn't bother to ask me why, instead he stand up and walk towards his room.

In a few moment ay lumabas siya ng nakapang alis and he didn't even bother to brush his hair.

"Your hair is a mess." I said coldly.

"I like it that way." He answer.

I just shrugged my shoulder and continue to eat my breakfast.

I heard the door closed so I stand up to wash the dishes.

I feel bored. Dapat pala pumasok na lang ako. Baka dito pa ako mamatay. Mamatay dahil sa mga alaala namin ni Psyche.