The Marauders (one-shots)

orde van de Feniks

James

'James nee.' Zei Remus.
'Waarom niet? Het is toch vet?'

'James heeft gelijk. Een paar Deatheathers vangen enzo...' zei Sirius.
'Sirius, dat wordt je dood,' sprak Remus hem tegen.
'Iedereen gaat een keertje dood.'

'Jongens, in drie jaar tijd, hebben we een magische kaart gemaakt en zijn we faunaten geworden. Wij kunnen doen wat we willen,' zei ik.

'James heeft gelijk,' zei dit keer Lily, die ons blijkbaar was aan het afluisteren.
'We kunnen meevechten.'

'We weten niet eens waar we moeten beginnen,' zei Remus zeurend.

'Ik weet iemand dat dat wel weet.'
Lily liep naar de telefoon en belde iemand op.
Een tijdje later ging de bel.

'Marlene?' zei Sirius verbaasd.
'Zit jij in de Orde? Waarom heb je dat nooit gezegd?'

'Het moest een geheim blijven.
En trouwens als ik het je verteld had, had jij het binnen no time aan James verteld.'

'Daar zit wat in,' zei Lily grinnikend.

'Jullie kunnen je aansluiten.
Maar weet wel dat dat heel gevaarlijk is,' zei Marlene waarschuwend.

'Wij zijn de Marauders. We kunnen wel tegen een stootje,' grinnikte ik.