The Marauders (one-shots)

James en Sirius' ruzie

Sirius

'Sirius als vriend moet je me steunen! Alles wat jij doet is zeggen dat Jily toch nooit gaat gebeuren!' riep James boos.

Ik zag Remus van zijn boek opkijken. 'Jily?' vroeg hij.

'Ja, James en Lily. Duhh,' zei James. 'Ah...ga maar verder,' zei Remus en las door.

'James, k ben alleen realistisch,' riep ik terug. 'Dat jij blijft vol houden dat het wat wordt is gewoon...stom.' 

'Weet je wat pas stom is?!' zei james kwaad. 

'Zeg het eens,' zei ik sarcastisch terug.

'Jouw naam,' zei James en deed zijn armen overelkaar. 'Ik bedoel...wie noemt zijn kind nou Sirius?! Dat is  te dom voor woorden!' 

'Nou...' begon ik zonder dat ik iets had bedacht om terug te zeggen. Even dacht ik na.

'AH! Sirius andersom gespeld is Suiris wat helemaal niks betekend net als jou mening!' riep ik naar James.

'Ouch...' mompelde Remus.

'REMUS?! WAAROM STA JE AAN ZIJN KANT?!' riep James boos.

'Ehh...ik sta aan niemands kant. Ik sta veilig aan de zijkant,' zei Remus snel.

'WEET JE WAT?' riep James toen.

'NEE, IK WEET HELEMAAL NIKS!' kaatste ik terug.

'IK HAAT JE!' riep James en draaide zich om.

'NOU, IK HAAT JOU OOK!' zei ik en draaide me ook om.

Even zei niemand wat en stonden met onze ruggen naar elkaar toe.

Toen draaide James zich nep-snikkend om. 

'Haat je me?' snikte hij. Ik draaide me om. 

'Nee, natuurlijk niet!' zei ik en gaf hem een knuffel.

'Ik hou van je,' snikte James. 'Ik ook van jou.' 

'Hey James,' zei Remus toen. We keken hem aan.

'Als je zoveel met Sirius blijft knuffelen denk Lily dalijk nog dat je al iemand anders hebt,' grinnikte Remus.

We maakte beide vieze geluiden en lieten elkaar zo snel mogelijk los.