The Marauders (one-shots)

Marlene

Sirius

De deur ging open en een vrouw van de Orde kwam binnen.
'En? Is er nieuws?' vroeg ik meteen.
Al een maand was Marlene vermist. Zij en haar hele familie.
Ik heb bijna het hele land afgezocht, maar geen spoor.
'Sirius...' probeerde ze te zeggen.

'Wat?'
'We hebben haar gevonden...' begon ze.
'Waar is ze dan?' Vroeg ik bijna wanhopig.
'Sirius...Ze is overleden...'
Ik deinst achteruit.
'Nee...nee. dat kan niet!'
'Sirius...' hoorde ik James achter me zeggen.
'Nee!'
'Ik wil naar haar toe...' bracht ik uit.
'Ik wil haar zien!' schreeuwde ik nu.
'We hebben haar lichaam nog niet kunnen meenemen...' zei iemand anders. Door de tranen in mijn oge, zag ik niet wie.

Ik viel op mijn knieën.
Naast me hoorde ik Lily snikken.
Ze was haar beste vriendin kwijt.
Remus bukte voor me neer.
Hij pakte me in zijn armen en omhelsde me.

'Wat is er gebeurt?' hoorde ik Remus vragen.
'Bellatrix Lestrange,' werd er geantwoord.

Mijn verdriet sloeg in een fractie van een seconde over naar woede.
'Ik ga haar vermoorden,' zei ik.
Trillend stond ik op.

'Sirius...dat heeft geen zin!'
Dat wist ik ook wel, maar het maakte me simpelweg niet uit.

Mijn hart was gebroken en ik wist niet wat ik moest doen.
Weer zakte ik om mijn knieën.

'Ze is weg hè...' vroeg ik Remus voorzichtig.
Hij slikte en ik zag ook tranen in zijn ogen.
'Ja...' was het enige wat hij zei.
'Het spijt me zo.'

Remus pakte me nog steviger vast als de eerste keer.
Ik weet hoelang ik in zijn armen heb liggen huilen.

Hey
ik wil vanaf nu ook one-shots verzoekjes gaan doen.
Als je iets leuks weet zeg het ff en dan kijk ik of ik er een verhaal van kan maken😉
Groetjes!