The Marauders (one-shots)

Wenkbrauwen

Sirius

'Weet je zeker dat je dit wilt?' vroeg Remus voor de zoveelste keer.

'Zeker weten!' riep ik overtuigend.

Even later zat ik in een stoel wachtend op de vrouw die mijn wenkbrauwen zou gaan waxen.

'Heb je dit vaker gedaan?' vroeg de vrouw.

'Nope nog nooit!' zei ik.
Ik merkte dat ik heel hyper was om de een of andere reden.

'Oké, ik ga eerst even wat wilde haren verwijderen,' zei de vrouw en pakte en apparaat (alsof ik verstand heb van dat soort dingen).

'Dit kan even pijn doen,' waarschuwde ze.

'Oh haha,' lachte ik.

'Ik kan wel tegen een stootje,' grinnikte ik nonchalant.

Toen begon ze haren uit te trekken.

'HOLY SHIT MERLIJNS BAARD DAT DOET PIJN!!' huilde ik.

Pijnlujk bleef aan mijn wenkbrauw voelen.

'MIJN GEZICHT!! MIJN GEZICHT!'

De vrouw ging maar door en ik bleef mijn schreeuwen.

'VERDOMME! SADISTISCH VROUWMENS!' riep ik van de pijn.

De vrouw keek Remus zoekend voor hulp aan.

'Als je het nog niet had gemerkt, hij kan wel tegen een stootje,' zei hij sarcastisch.

Uiteindelijk had Ik één wenkbrauw klaar en kreeg het van de pijn niet klaar om de ander te doen.

Dus de hele dag liep ik met mn hand voor mn rechteroog.

Toen ik het aan James liet zien, had James eerst een uur zitten staren.

Daarna barste hij is lachen uit en had gezegd:
'Het is net een klein rupsje dat achter zn mama aangaat!'