The Marauders (one-shots)

Opera

James

Toen professor Anderling had besloten dat we met de zesde jaars van Gryfoendor naar de opera gingen, was iedereen natuurlijk hartstikke blij.

Niet dus.

Niet dat ik was tegen opera heb...het is gewoon niet zo mijn ding.

Daarbij was alles in het Italiaans dus niemand snapte er iets van.

Ik zat tussen Sirius en Peter in.
Tussen de harde muziek door hoorde je Peter allerlei vragen aan Remus stellen omdat hij het niet snapte.

Toen ik naast me keek zag ik dat Sirius onderuit gezakt in zijn stoel lag te slapen.

Na een intense sterfscène van de man, toen de muziek even stil was, hoorde je Peter.

'Is hij dood?' hoorde je door de hele zaal.

'Meneer Pettigrew, stil!' hoorde je Anderling gefrustreerd roepen.

Het was een erg lange zit.
Na de tweede pauze was mijn concentratie zo weg.

Ik begon met mijn handen op de stoel voor mij te tikken waardoor de man die er in zat heel boos werd.

'Meneer Potter, stil!' riep Anderling weer.
'Sorry professor!' riep ik door de hele zaal terug.

Na een kwartier hoorde ik Remus steeds meer zuchten door Peters vragen.

'NEE PETER! HIJ IS DOOD EN HIJ KOMT NIET MEER TERUG!' hoorde je hem opeens uit frustratie roepen.

'Meneer Lupin, stil!'

Na afloop bereidde ik, Remus en Peter ons al voor op Anderlings preek over hoe we ons onvolwassen hadden gedragen.

'Potter, Lupin en Pettigrew!' Riep ze terwijl ze op ons af stormde.
'Jullie hebben je erg onvolwassen gedragen!'

Toen keek ze naar een gapende Sirius.

'En u meneer Black...ik heb me verbaasd over u,' zei ze tegen hem.

'O ja?' vroeg hij verward.

'Ja! U heeft zich erg goed en respectvol gedragen! Misschien laat ik u wel wat meer mee gaan op excursies,' zei ze trots en liep weg.

'Ze weet toch wel dat je de hele tijd geslapen hebt,' zei Remus jaloers.

'Ach Moony, gedraag je eens niet zo onvolwassen,' grinnikte Sirius sarcastisch.