The Marauders (one-shots)

The Breakfast Club

Rolverdeling: 

James Potter: de atleet

Sirius Black: de crimineel

Remus Lupin: de nerd

Peter Pettigrew: de rare

Lily Evans: de prinses

'Oké kinderen,' zei de professor terwijl hij met een klap de deur dicht smeet.

'Vandaag wordt de ergste dag van jullie leven. Ik zal geen enkel lachje zien vandaag,' zei de man met een gefrustreerde uitstraling. 'Wacht, waar is meneer Pettigrew?' 

Op dat moment ging de deur open en Peter liep naar binnen. 'Jee! Ik ben nog nooit in de vakantie op school moeten blijven!' zei hij lachend. Iedereen keek hem vreemd aan en Peter ging aan een tafel zitten. 

'Oké kinderen. Jullie gaan een opstel schrijven over waarom jullie hier zitten. Ik wil geen praten, geen opstaan en geen toverstokken,' zei de professor en haalde een doos tevoorschijn. 

'Waarom onze toverstokken?' vroeg Sirius.

'Omdat jullie niet mogen toveren,'  antwoordde de profseeor terwijl hij Remus' stok in beslag nam.

'En toverdranken?' vroeg James.

'Of bezemstelen?' ging Sirius verder. 

'Nee en nee!' 

'Maar professor...' begon James weer. 

'Kop dicht krentenbol!' riep de professor wijzend naar James' krullen.

'Mogen krentenbollen wel?' vroeg Sirius grinnikend. 

'NEE!' schreewde hij en hij zette de doos met toverstokken op een hoge kast. 

Lily Evans stak haar hand op. 'Wat moet je, prinses?' zei de professor sarcastsich. 

'Ik vroeg me alleen af wat we doen met de lunch...' zei Lily stilletjes.

'Als de losers omkomen van de honger, interessert me dat helemaal niets,' kaatste hij terug.

'Weet je, laatst landde er een man op de maan. Toen zei hij zo van 'een grote stap voor de mensheid'. Ik zou zeggen: 'holy shit ik sta op de maan!' zei Peter opeens lachend. 

'Ik wil niks meer horen!' zei de professor kwaad. 'Niks...' fluisterde James hem na. 

'Wat zei je daar? Jij hebt nog een vakantiedag nablijven!' zei de man. 

'oh nee verschrikkelijk,' zei James sarcastsich. 'Nu heb je er nog eentje!' riep de man boos. Peter gilde en bonkte met zijn hoofd op tafel.

'Oké best. Sorry,' zei James toen. 'DAT ZIJN ER DAN 3!' James keek niet begrijpend om zich heen.

'Maar hij bood zijn excuses aan,' bemoeide Lily zich ermee. 'Wil jij er ook een, Evans?' 

'Ja!' riep James snel. 'Best, jij hebt ook weer een nablijfdag erbij, prinses!' zei hij met een kwade lach. 

Met die kwade lach verliet de professor het lokaal en liet de vijf vierde-jaars alleen.

Een halfuur later sloeg de verveling toe. 

Sirius ging figuurtjes uit een blaadje knippen.

James zat zijn kaugom uitelkaar te trekken.

Peter tekende een man op de maan met glitters en al.

Lily had om de een of andere reden ballon bij zich, en gin hondjes ermee maken.

En Remus ging rare bekken trekken.

'Jongens...ik heb teveel energie over,' zeurde James een paar uur later. 

'Dan ga rondjes rennen,' lachte Sirius. 

'Weet je wat...' dacht James na. 

Even later sprong James uit zijn stoel op de tafel en begon te rennen. 

'Volgens...mij doet hij een rendans...' zei Remus. Iedereen stond op en keek hoe James op de tafels stond te dansen. Hij trok zijn vest uit en maakte een radslag. Die ging niet zo soepel en James viel van de tafel af, maar ging meteen weer blij door.

'Nu wil ik ook dansen!' riep Sirius en plotseling stond iedereen op tafels. 

Een paar dansjes later was iedereen weer moe en waren ze terug bij af. 

Toen de lange dag voorbij was gingen de deuren open en mochten ze eindelijk gaan. 

Bij de uitgang kwamen ze Hagrid tegen. 

'Tot volgende week, ouwe reus,' lachte James naar hem en Remus zwaaide naar hem. 

buiten liep James naar Lily toe. 'Ehh...Evans...zou je misschien iets met me willen doen in de vakantie?' vroeg hij haar. 

Lily haalde haar schouders op. 'Daar wil ik best over nadenken,' zei ze met een lachje. 

Ze gaf James een kus op de wang en liep toen weg. 

James sprong van blijdschap en stak blij zijn vuist in de lucht. 

Als de professor de nablijfruimte in gaat, ziet hij een briefje liggen. hij pakt het op en leest het. 

"Beste professor,

u krijgt de groeten van

Een super zwerkbalspeler,

 een prankster, 

een slimmerd,

een prinses,

en van mij! (ik ben Peter, doei!)

ofwel de nablijfclub. Die na vandaag niet meer bestaat.

Hopelijk."