The Marauders (one-shots)

dierentuin

Remus

'Jongens, jullie moeten beloven dat jullie je gedragen. Geen faunaat grapjes ofzo,' sprak ik mijn vrienden toe.
Het was vakantie en mijn ouders wilde graag mijn vrienden ontmoeten.
'Belooft,' zei Sirius.
'Vertouw je ons soms niet,' grinnikte James en sloeg op mijn schouder.

'Dag meneer en mevrouw Lupin,' zei Sirius vriendelijk.
'Weet u misschien waar ik de herten kan vinden?' vroeg James.
Ik sloeg mijn hand tegen mijn gezicht. Ik wist het. Ik wist het gewoon. Ik ga ze nooit meer ergens mee naar toe nemen.

'Ik denk dat we daar zeker langs gaan komen,' zei mijn moeder giechelend.
'Hou je van herten, James?' Vroeg mijn vader op zijn beurt.
'Heel erg. Ze zijn knap, snel, sexy, slim...' James bleef nog een tijdje door praten.
Het irritante was, was dat mijm vader helemaal meeging in het gesprek van James. De hele dag hebben z over herten gepraat, Schaamde ik me voor alle rare geluiden die Sirius maakte en was Peter bang voor bijna elk dier.

Toen kwamen we eindelijk bij de herten. 'Ik ga even naar het toilet,' zei James toen. En voor ik hem kon tegenhouden was hij al weg.

'Wauw mama kijk!' hoord ik opeens een klein Dreuzel jongetje zeggen.
Im het hok van de herten verscheen een lichtgevend hert. Niet zomaar een hert, James Potter.
'Wow! Hoe zouden ze dat gedaan hebben?' Vroeg moeder verwonderd.
'Uitslover...' mompelde ik.