One Sided Love [COMPLETED]

Chapter Twenty

A/N:  Bangad na 'ko nung ginawa 'ko 'to. Sorry sa mga words na wrong grammar dahil nga ala una na ng gabi nung tinapos ko ang Chapter 20. Yun lang. Enjoy reading!

===========================================================

“I told you! Atleast you had your stable job now.” Then I winked at Khendra. My friend. “Yeah. And I’m really thankful to you, Gab! You helped me.”

“No prob!” Yes. I’m here in New York. It’s been.. wait.. uhmm.... 7 years when we left Philippines. Grabe! Naaalala ko pa nun nung ayaw kong umalis dahil ayaw kong magdropped at umulit ng first year kung sakali. Pero in the end, napapayag din ako ng parents ko. At naaalala ko rin yung mga panahon na sobrang inlove ako kay Marco. Haha! Tinatawanan ko na lang ang sarili ko pag naiisip ko ang mga bagay na ‘yon. Nakakahiya. I finally moved on with him. By the way, my parents died 2 years ago on a car accident. Pero tanggap ko na ang nagyari. Sobrang lungkot ko ng mga panahon na ‘yun. My sister got marriend last year. Sobrang lungkot namin dahil hindi man lang nakita ng parents namin ang kasal niya. Nasa London, England na siya ngayon kasama si Kevin-her husband. Close naman ako kay Kevin at bet ko siya para sa kapatid ko.

I’m living at my own condominium. I’m working as an accountant sa gobyerno. I’m the head their. Kaya nga naipasok ko si Khendra e. Okay naman ang sweldo ko. Minsan nga di ko alam lustayin ang pera ko dahil sobra sobra na para sa ‘kin. Paano pa kaya ung di ako nagbabayad ng tax d’ba?

Time passed. Lunch na at nilibre ako ni Khendra. Her treat daw dahil nga naipasok ko siya sa trabaho. This blonde girl!

“So? How was your lovelife?” Tanong niya.

“Well, Harold and I broke up.” Sabi ko. Yep. Nagkaboyfriend rin ako, no! Mga marami din. Pero nakipagbreak lahat sila sa ‘kin dahil nga inaaya nila akong makipagsex. E ayoko nga! Di daw nila kaya at may mga ‘needs’ daw sila kaya ayun. Pero okay lang naman. Di naman ako masyadong nasaktan e. At isa pa! Ikakasal muna ko bago mawala ang dangal ko.

“What? But he’s a good guy.”

“Not really.”

“I should set you on a blind date.” Malaki ang ngisi niya sa ‘kin nung sinabi niya yon.

“Pass.” Saka ko tinaas ang isa kong kamay simbolo ng ‘ayoko muna’.

“You’re twenty-five years old. You need a partner.” She said to me.

“I don’t want to.” Then I sip my favorite milk shake.

“Okay. But if you change your mind, just contact me and I will set a blind date for you.” I just tsk-ed.

I can have my own boyfriend if I want. I can grabbed a man on a bar or somewhere else without her help but I know that she’s just concern about me. Hindi naman ako malandi na naghahanap ng mga lalaki kaagad –agad e. And I like the feeling of being single again.

MONTHS HAD PASSED.

“Hey, Gab!” Tinanguan ko lang yung isang hosekeeper. Yes. They used to call me Gab. Gab as Gabriella—my second name. Isa pa, pangbata nalang yung Elli ‘noh. Nakakahiya na kaya pag tawagin ang isang twenty-five years old ng Elli. Sheez.

Lumabas ako ng condo ko at balak ko sanang magkape sa starbucks dahil nga umaga na pero Dashna caught my attention. She smiled at me sweetly and I smiled at her, too. Yep. I really hate that woman. Kasing edad ko lang rin ‘yun, e. Maputi siya, sexy at maganda. Mukhang koreana dahil may pagkasingkit ang mata niya. Pero filipino naman siya. Siguro medyo naiinsecure rin ako sa kanya dahil nga may pagkafashionista siya pero mas fashionable naman ako sa kanya at may mas kataste-taste ang mga suot ko kaysa sa kanya. But I’m prettier than her at Tan ang kulay ng  balat ko kaya okay lang.

Grabe! Nakakaantok parin talaga kahit nagkape ka na. Day-off ko ngayon kaya walang magawa. Balak ko sanang pumasyal sa universal studio pero nakakasawa na rin ang view. Lagi nalang akong nandun. No choice, bumalik nalang ako sa condo ko. Nagulat nga ako ng may sobre sa flooring e. Pinulot ko at binuksan. Ah. Invitation.

Invitation para daw sa bonding moments ng mga magkakapitbahay sa condo. Yep. Ganito talaga sa America. Yun bang friendly ang mga tao? Pag kasi sa pilipinas parang wala lang, diba?  Pero dito kahit ba strangers e makita mo lang sa grocery sasabihan mo ng “Hi!” Tea Party daw ang gagawin. At sa bahay ni Dashna gaganapin.

Lumipas ang oras kaya naman nagbihis na ko. I wore a dress from CHANEL and a killer heels. Fitted yung red kong dress na 3-inch above the knee atsaka longsleeves siya. Syempre kahit na 1st of July dito malamig parin ‘no. Pero sanay naman na ko sa klima dito e.

Kinuha ko yung maliit kong shoulder bag at pumunta na sa condo ni Dashna.

“Hey! You came.” Sabi  ni Landon. Bristish neighbor.

“Ofcourse. I’m not  killjoy.” Then he laughed.

“Hi!” Dizzi said. Nag-hello naman ako sa kanya. Marami pang bumati sa ‘kin. Hindi naman ako snob so may mga kaibigan rin naman ako.

Medyo hindi naman malakas yung music kaya maganda ang atmosphere. Tapos may mga banners sa gilid na nagsasabing ‘Tea Party’.

Kumuha ako ng isang slized cheese cake at isang jasmine tea sa isang maliit na cup. Parang shot glass langyan mo lang ng taenga.

Habang kumakain ako tinabihan ako ni Dashna. “Hi! So you came. Thank you.” I smiled at her.

“No, thank you for inviting me.” She smiled at me, too.

“Bali hindi pala tayo nag-uusap-usap, ha? So can we be friends?” She asked.

“I guess so?..” Saka namin tinawanan ang isa’t-isa.