One Sided Love [COMPLETED]

Chapter Thirty

Balik trabaho na naman ako. “Lunch time.” Sabi ko sa aking sarili nang makita ang wall clock sa may opisina ko. Pumunta ako sa suking restaurant na lagi kong pinagkakainan. Umorder lang ako ng pizza at frappuccino.

Nagulat ako ng may biglang humila sa wrist ko. Tinignan ko kung sino at laking gulat ko ng mukha ni Marco ang nakita ko. I blinked twice. Pero siya talaga. “M-Marco, a-anong ginagawa mo dito?” Tanong ko. Unlike sa pilipinas, hindi siya pagkakaguluhan dito. “I came here to see you. ‘Cause I fucking miss you so much...” Hinila niya lang ako at dinala sa isang kotse. Wait? Ba’t may kotse siya sa NY? Naguguluhan ako sa mga nangyayari.

“Paano mo nalaman na andito ako?” Tanong ko. “Sinundan kita.” Kumalabog ang puso ko. “Ibig sabihin, pagkaalis ko ng pilipinas, sinundan mo ako?”

“Were on the same plane, baby...” Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. “No way...” He just grinned at me. Sumakay ako sa Audi niya. Pero sa’n kami pupunta? Nagulat ako ng makarating ako sa airport. Sa’n niya ko dadalhin? Iuuwi niya ba ko sa pilipinas? Hindi pwede. Pa’no ang trabaho ko? Baka masisante na ‘ko n’yan. “Marco, baka masisante ako...” Utas ko. “Don’t worry. Just trust me.” He winked at me. Bumuntong hininga ako.

“This way, Sir Rage.” Nagulat ako sa sinabi ng lalaki.Bakit siya nito tinawag na Rage? “Bakit Rage ang tinawag niya sa ‘yo?” Tanong ko. Naguguluhan talaga ‘ko.

“’Cause that’s my name. I am Rage Marco Mondragon.” Napanganga ako sa sinabi niya. Mondragon. Shit! He is a damn billionare! “Y-You’re rich?” Tanong ko ng nakanganga. “Yes, I am.” Shit. Mondragon. Kasama sa top ten most billionare people in the world. Nasa Forbes Magazine. Bakit ko alam? Nagtatrabaho ako sa gobyerno bilang accountant at isa sila na ang binabayad sa tax e milyon milyong dolyar.

“A-Anak ka ni Friel Mondragon?” Tanong ko ulit. “Oo.” Aniya saka ako hinila papasok sa isang private plane. Shit. Bakit di ko agad nalaman?!

Mondragon Group of Companies owned resorts, hotels, gasoline stations, airlines, at mga tanyag na mall dito sa america. Dito sa america ang main branch ng MGC.

Kaya pala noong teenager pa ko, napansin kong may pagkadisente si Corrine. Kaya pala!

“Pero bakit ka nagpapart time job noon?” Tanong ko. Iniupo niya ko sa isang upuan at tinabihan naman niya ko. Di na siya kumibo dahil ipinikit niya ang kanyang mga mata.

Natulog ako at ginising ako ni Marco sa loob ng eroplano. “Halika.” Nakangiti niyang sabi. “Sa’n tayo pupunta?” Tanong ko. “You’ll see.” Ano ba yan! Puro pa-tense lang ganun?

Hindi parin talaga ako makaget over tungkol sa katauhan niya. Akala ko nun yumaman lang siya dahil sa pagiging sikat niya. Di ko alam na matagal na siyang mayaman.

Nilagyan niya ko ng blindfold. Ano na naman ‘to? “Marco, asan ba tayo?” Kinakabahan kong sagot. Aba! Hindi ko alam kung anong bansa ‘to.

Hinawakan niya lang ako a tinalalayan patungong sasakyan. Inilagay niya ko sa backseat at tinabihan.

“où allons-nous?” Tanong nung driver ata? Aba! Ano bang lengwahe to? Asan ba kami?

“Droit.” Ani Marco. Oh no! Alam rin niyang magsalita ng ibang lengwahe, ah? “Anong sinabi mo?” Tanong ko. “Sikreto muna yun sa ngayon.” Nakaakbay siya sa ‘kin kaya  kinurot ko ang braso niya. Napa ‘Aww’ siya sa sakit. Bwiset. Pinaglilihiman pa ko.

Biglang huminto ang kotse at inalalayan niya ko pababa doon. Inalis niya ang blindfold sa mata ko at nabighani ako sa nakita ko. Shit! Were on Eiffel Tower. Ang daming ilaw. Halos mapaluha ako sa saya. “Why are we here?” Masaya kong tanong. “Cause—“

Nagulat ako ng bigla siyang lumuhod sa harapan ko at may kinuha sa bulsa niya. “Will you marry me?” Napaluha na talaga ako sa sinabi niya. “Yes! Of course!” Inilagay niya ang diamond ring sa ring finger ko. Niyakap niya ko. “I love you...” He said. He kissed me. “I love you, too.” I murmured between our kisses.