Aşkın Son Damlası! [Tamamlandı]

"7- Zaman!"

Sonunda Gürkan Karakterini Buldum :) Gürkan'ımız aşağıda efendim :) Aşık oldum hele o gamze.. Of anam of.. Oyuncular kısmına, bütün isimleri ekledim :) Yeni bir karakterimiz giriyor hikayemize.. Zehra'mız :) Neyse bölümle başbaşa bırakıyorum sizi :) 

Sabah gözlerimi açtığım zaman, Gürkan uyuyordu. Usulca yanından ayrılıp kendi evime doğru gittim.

Kafam karmaşık bir haldeydi! Dün Efken'in söyledikleri... Gürkan'ın davranışları... Daha önce bana 'Seni Sinem zannedip öptüm.' Demesi... Tuhaftı! 

Elim istem dışı boynuma gidince, taktığımı görmesin ve bilmesin diye özenle sakladığım kolyeye dokundum. Bu kolyeyi Gürkan bana almıştı... 15. Yaş günümde...

Herkesin hediyesini açtığım zaman, Annem bana "Gürkan'ın hediyesini neden açmadın kızım?" Diye sorunca "Kendisi gibi gereksiz bir şey almıştır." Demiştim.

Öyle değildi aslında... Gürkan gereksiz değildi, hediyesi de öyle.!

### 15. Yaş günü ###

Sessizliğin sesi! Adlı hikayeyi okuyanlar bu özel bölümün bi kısmını hatırlar :) Güneşin ağzından olan kısmı okuyacağız şimdi de..

"Melih, sen de gel lütfen. Hem aile arasında olacak bu doğum günü."

"Bilemiyorum ki, ailen bir şey söylemesin?"

"Ah saçmalama, annem ve babam çok iyi insanlardır. Tanıyınca anlayacaksın."

"Peki o halde."

Melih sonunda doğum günüme gelmeyi kabul etmişti, annem aile arasında olacak sadece Hande teyzeler gelecek demişti ama olsundu! Melih'te benim için bir kardeş gibiydi, aileden sayılırdı.

Hande teyze ve Kemal amca ve Gürkan! 

Ahh Gürkan! Kalbim nasılda ona doğru çekilmişti bir anda... Onu sevdiğimi anladığımda, 13 yaşındaydım. Siz şimdi, 13 yaşında küçük bir çocuk ne anlar gerçek sevgiden diyeceksiniz? Anlar.. Öyle bir anlar ki...

Gürkan'ın geleceğinden pek emin değildim aslında. Ona gidip "Seni seviyorum." dediğimde, ay farkı ile o 14 yaşına girmişti. Karşımda durup "Sen benim için küçüklük hatasıydın. Ben seni sevmiyorum." demişti. Şerefsiz! O an pişman olmuştum.. Keşke söylemeseydim.. 

Sürekli kavga ettik onunla, sürekli atıştık.. Ve ben sürekli onu sevmekten vazgeçemedim. Çok ağlamıştım!  Sonrasında, Gürkan beni öpmeye çalışınca, onu yere yatırıp üzerine çıkıp kafasını ısırmıştım.. Tıpkı çocukken yaptığım gibi! En sevdiğim hareket buydu sanırım. Duygularımıda içime gömerek, öylece kalmıştım.. Aman neyse canım!