Aşkın Son Damlası! [Tamamlandı]

"21- Beni özledin mi?"

Medya: Zehra

"Sevgilim, uyan."

Uykumun orta yerinde, bana sevgilim diye seslenen kim Allah aşkına? Hangi gerizekalı? Huysuzca yerimde kıpırdanarak, yüzümü diğer tarafa döndüm. 

"Sevgilim, hadi uyan. Gelinlik provası için gelecekler birazdan."

Söylenenleri ya benim beynim algılamıyordu, veya bu konuşan gerçekten ruh hast... Bir dakika ya! Ben kaçırılmıştım! Bir de sanki yatağımda yatıyor gibi, uyku uyuyordum! Zaten benim yatağım bu kadar rahatsız değildi ki! 

Hemen yatakta doğruldum! Melih karşımda sırıtarak duruyordu. Tip tip ona bakmaya başlayınca, daha çok gülümsedi. 

"Uyandın mı aşkım?"

Hay senin aşkına ızdırabına! Pis herif! Kepçük ağızlı! Bok suratlı! Neyse, sakinim. 

"Melih, saat kaç?"

Zaman kavramını iyice unutmuştum, üstelik yanımda saate bakabileceğim bir telefonum bile yoktu. İçimdeki Şakire karısı bunu duyunca, burnunu çekti ve şarkı söylemeye başladı. 

"Acıların, çocuğuyum... Ben acılar çocuğuyum... Herkesin var bir babasııı... Benimkisi şam babası... Dıngırı dıngırı dıngırı."

"Şakire, susar mısın? Ne yapıyorsun sen? Şam babası ne ya?"

"Senin moralini düzeltmeye çalışıyordum, kal bu ruh hastası ile." 

Şakire bana trip atıp, bana yüz döndükten sonra susmuştu. Haliyle ben de buradan kurtulmak için bir şeyler düşünmeye başlamıştım bile.  

###

Gürkan;

"Nasıl ya! Melih ikisini de kaçırmış ne demek!"

"Sakin olsan! Etraftakiler bize bakıyor!"

Ben yerimde duramıyordum, bu herif bana sakin ol diyordu! Kim bilir o gerizekalı benim Güneş'ime nasıl davranıyordu! Nasıl dokunuyordu! İçimi koca bir kıskançlık dalgası kaplarken, düşünebildiğim tek şey.. Onu yakalarsam, sike sike öldüreceğimdi! Evet bunu yapabilecek sinirdeydim şuan! 

"Gürkan, beni dinliyor musun?"

"Düşüncelerimle o kadar boğuştum ki, duyamadım Efken! Nerede bu pezevengin evi?"

"Sorunumuz burada başlıyor işte. Evine götürmemiş."

"Nereye götürmüş?"

"Henüz bilmiyoruz. Ama çok yakında bulacağız, sanırım şehir dışındalar."

"Lan Güneşi kaçırdın anlarım! Diğer kızdan ne istiyordu peki?"

Efken sinirle kaşlarını çattı. Söz konusu Zehra'ya gelince, sürekli böyle fevrileşiyor ve yerinde duramıyordu.

"İşte onu ben de bilmiyorum, Pezevengi yakalayınca öğreneceğiz."

###

Güneş;

Ciğerime temiz bir hava çektim. Melih'i kandırmış ve biraz da olsa, o kötü odadan çıkabilmiştim. Yanımda Zehra'yı da çıkarmıştım. Zehra'da etrafına bakınıyordu. Dikkat çekmemesini söylemiştim birde!