DİLEĞİM MELEĞİM HER ŞEYİM SENSİN

ŞEHİR

Sonuçlar açıklamıştı, Ahmet ile Can sonuçlara bakıyordu. Okay Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği yazısını görünce biraz üzülmüştü. Hem istediği üniversite değildi hem de bursluydu. Vakıf üniversitesinde okumak aklında bile yoktu.

"Harika bir yeri kazanmışsın tebrik ederim"

"Ahmet abi yani ben burayı düşünmemiştim"

"Burada bi arkadaşımın kardeşi okuyor ve imkanların iyi olduğunu söyledi merak etme sen... Kalacağın yeri de buldum"

"Haluk ve annemle gitmeye karar verdim... Onlarda benim yanımda olsun istiyorum"

"Tamam... Ev buldum zaten yani ev hazır kirasını 6 ay sonra ödemeye başlayacaksınız tanıdık olduğu için anlaşmak kolay oldu. Okuluna yakın yani bi otobüsle gidersin. Halukta yakınlarda iki tane okul var biri özel ama devlete gider o... Burs alamaya bilir çünkü"

"Her şey için çok sağol Ahmet abi... Peki sen tayin falan diyordun ne oldu"

"Sizi yalnız bırakmak istemdim bu yüzden tercihlerinde bura olacağını anladığım için sizin oralarda yakın bi hastane var oraya aldım tayinimi"

"Sen nerede kalacaksın"

"Arkadaşımın yanında o da orada doktor"

"İyi o zaman... Ben gidip anneme haber vereyim... En kısa zamanda hazırlanıp gidelim... Kasabadan kimse nereye gittiğimizi bilmesin Ahmet abi rahat rahat yeni hayat kuralım"

"Merak etme sen o iş bende"

Can annesine her şeyi sırayla söyledi. Can artık üniversiteli olmuştu ve bu herkesi mutlu ediyordu.

***

Zülal artık hatırlamayı bırakmıştı. Eskiyi unutmaya çalışıyordu. Burak ile vakit geçirsede içi pek rahat değildi.

"Zülal iyi misin? Yine daldın"

"İyiyim sadece düşünüyordum"

"Benimle olduğun için mi?"

"Burak seninle zorla sözlendik ve uzun zamandır yaşadıklarım... Seni seviyor gibi hissetmiyorum"

"Sadece zaman ver... İnan sana olan sevgimi gördükçe anlayacaksın her şeyi"

"Şirketleri kurtarma konusunda bir şey yapmalıyız. Seninle evlenerek şirketleri birleştirmek bir işe yarayacak mı"

"Şirketler birleşirse evet kurtuluruz Hulya ve ailesinden ama sen evlenmek istemiyorsun"

"O zaman işinde iyi olmalıyız ki kurtarmanın yolunu bulalim"

Zülal kafeden çıkıp arabaya bindi. Eve gidip dinlenmek istiyordu. Eski hayatını daha doğrusu kasabadaki hayatını ozlemisti. Can'ı... Haluk'u... Dilek'i ...

***

Her şeyi hazırlayıp götüreceklerdi. Şehire gitmek hazırlandıktan sonra Ahmet in arabasıyla yola çıktılar. Dilek şehirde iş arayacaktı, Haluk yeni okulunda sınava hazırlanacaktı ve Ahmet de yeni hastanesine gidecekti artık. Can sınavı kazanmıştı ve istediği bölümde olduğu için mutluydu. Kenan denen adamdan da kurtulmuslardi. Evden ayrılırken bütün güzel anıları düşündü. Bu güzel anılar da Melek yani Zülal de vardı. Ona engel olmak istemişti ama yapamazdı. Onu sevdiğini daha yeni anlamışken yapamazdı. Hem Haluk da seviyordu bunu anlamak zor değildi kardeşi ile aynı kızı severken yapamazdı.

Şehire geldiklerinde yeni evlerine yerleştiler. Ahmet ile eşyaları yerleştirdikten sonra oturup yorgunluk kahvesi içtiler.

"Ahmet her şey için çok sağol. Esyali ev buldun bizim için"