Gözlerini açmak istemiyordu. Hafızası yerine gelmişti. Annesi ile babası kardeşini daha doğrusu ikizini doğar doğmaz başka birine vermişti. Bunu öğrendiğinden beri ikizini bulmaya çalışmıştı.
"Zülal iyi misin?"
"Pelin?"
"Seni hastaneye getirdim. Beyazlar içindeki adam seni taksiye kadar taşıdı. Çok endişelendik"
"Ben iyiyim... Hafızam tamamen yerine geldi ve"
"Tamam yorma kendini... "
"Ikizimi bulmam gerek"
"Tamam... Önce hatırladıklarını anlat banao zaman "
"Ikizimi bulmak için evden çıktığım zaman bi ile kaza yaptık. Ben arabadan çıkıp kasabaya kadar yürüdüm. Kasabanın girişinde bayıldım. Başından beri ikizim ile aynı kasanbadaydık.... Pelin adresi ver evini öğrenmem gerek"
"Adresi bulup sana mesaj atacaklar. Sadece kasabanın adını yazmışlar sana"
"Buradan çıkmam gerek"
"Şey... Buradan çıkmam için aileden biri gerekti ben de Burak reşit olduğu için onu çağırdım"
"Pelin... Neyse annemler gelseydi daha kötü olurdu."
Burak çıkış işlemlerini yaptıktan sonra kızların yanına geldi. Zülal kendini kötü hissediyordu. Burak onu sevsede ona karşı yakın hissedemedigi için diken üstünde gibiydi.
"Teşekkür ederiz... Biz artık eve gidelim. Pelin şoför"
"Ben sizi bırakırım. Geçin arabaya"
Eve geldiklerinde annesi koşarak geldi. Endişeliydi.
"Neredesin sen! Saat kac oldu ve telefonuna neden bakmadın"
"Sakin ol anne. Pelin ile dolaştık falan yani"
"Beni merakta bırakma bi daha"
"Tamam"
Akşam yemeğe Peli'nin ailesi de buraya geleceği için Pelin eve gitmek zorunda kalmadı. Zülal'in odasına geçtiler.
"Şimdi ne olacak"
"Mesaj gelene kadar bekleyelim. Sonra ben kasabaya geri döneceğim"
"Ailen asla izin vermez"
"Sen de benimle gelsene"
"Sen nereye ben oraya zaten ama ailenden nasıl izin alacaksın"
"Almak zorundayım. Olmazsa kaçarim"
"Ikizin olup olmadığı belli bile değil yani"
"Yapmak zorundayım. Ben burada rahat yaşarken onu düşünmeden edemem... O benim bir parçam"
Akşam yemeği için aşağı çağırdıkları için birlikte aşağı indiler. Pelin annesi ile babasının yanına oturdu. Zülal ise tam karşılarına oturmustu. Amcası ve yengesi de yanlarına. Bora da Pelin'in yanına geçmişti. Büyükannesi ile büyükbabası baş köşelere...
"Pelinin ailesi de burada olduğuna göre size bir şey sormak istiyorum.... Pelin ile ben okul başlamadan şehir dışına çıkmak istiyoruz. 3 günlüğüne"
"Zülal kızım sen zaten zor günler geçirdin bizden ayrı kaldın seni nasıl bırakabilir ben"
"Annecim Pelin var yanımda hem kafa dağıtmak için"
"Eğer gidersen Pelin de seninle gelebilir bizim için sorun yok canım"
"Anne?"
"Yani Ayça Hanım izin verdiyse ben de vereyim... İki kız arkadaş eğlensin... Ama 3 gün daha fazlası yok"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLEĞİM MELEĞİM HER ŞEYİM SENSİN
Novela JuvenilYaşadığı kaza onu sonsuz karanlığa sürüklemişti. Kimsesiz, yapayalnız ve korkmuştu. Hiç kimseyi hatırlamıyordu, hatırlasada görmedikten sonra onlar olup olmadığını nasıl anlayacaktı...