DİLEĞİM MELEĞİM HER ŞEYİM SENSİN

PES ETMEK YOK

Sabah hayat daha bi güzel gelmişti Can'a. Zülal'in uyanmış olduğunu düşünerek odasına girdi. Zülal'in uyuduğunu görünce yanına oturdu ve bileğine baktı. Hayattan bıkacak kadar ne yaşadığını merak ediyordu. Sadece evlenmek zorunda oldugu için ölmek isteyecek biri değildi Zülal.

Can Zülal'in yanağına dokundugunda soğuk olduğunu gördü. Elleri de soğuktu. Can boynuna dokunup nabzını hissetmeye çalıştı. Kalbinin attığına kendi de emin olunca hemen doktorun yanına gitti. Pelin ise onemli bir sey olduğunu görünce yanlarına geldi.

"Çok soğuk teni.... Sanki... Ölü gibi"

"Cok kan kaybetmişti... Ölümden döndü... Ben yine de bakayım ama normal merak etmeyin. Bi kac saat sonra uyanir"

Can bi an için Zülal'in öldüğünü düşündüğü için korkmuştu. Onu kaybetmek kalbine bıçak saplanmış gibi hissettirdi.

"Neden telaslandin"

"Ölü gibi soğuktu ben de"

"Makineler yaşadığını belirttigi halde mi?"

"O an unuttum ne biliyim"

"Neyse birazdan Zülal'in annesi gelir"

"Haluk ile annem de geliyor yoldalar"

"Şey... Haluk'u ikizi olarak Zülal ile birlikte yaşayacak mı?"

"Başka şansım yok. Haluk'u korumak istedim ama bu sefer Zülal... Neyse Zülal artık yalnız hissetmeyecek"

"Doğru karar verdin bundan emin olabilirsin"

Haluk abisinin yanına geldiğinde Dilek Hanım da telasliydi.

"Abi iyi mi Zülal"

"Merak etme iyi... Birazdan uyanır"

"Oğlum Zülal gerçekten iyi mi"

"Iyi merak etmeyin. Oturun birazdan uyanır zaten"

Yarım saat sonra birlikte odaya girdiler. Zülal uyanmıştı. Yüzü solgundu ve mutlu olduğunu gözlerinden anlaşılıyordu.

"Yanımda olduğunuz için teşekkür ederim"

"Bi daha pes edip ölmeyi düşünmek yok."

"Tamam Can."

Can bilekligi geri bileğine taktı Zülal'in.

"Bizi hatırla bunu taktiginda"

"Her zaman"

Annesi içeri girince hemen Zülal'in yanına geçti. Can bi an ne olduğunu anlamaya çalıştı. Geri çekilip sadece izledi.

"Bi daha sakın yapma"

"Anne merak etme yapmam. Hayatta olmak için nedenim var artık"

"Neden mi?"

"Hepimiz burada olduğumuza göre söylüyorum. Haluk artık bizim evde yaşayacak yani isterse"

"Ben..."

"Can eğer izin verirsen... Haluk zaten benimle vakit geçirmek istiyor"

"Ben izin veriyorum. Daha fazla sizi ayrı bırakmak yanlış olur"

"Hayır! Haluk gidemez!"

"Anne?"

"Can ben oğlumu tehlikeli bi eve asla götürmem"

"Anne Haluk ikiziyle yaşamalı"

"Oradaki tehlike geçmeden asla"

"Çocuklar sizin bilmediğiniz şeyler var evde. Haluk'un neden başka bi evde yaşadığı ogrenilirse birileri onu öldürmek isteyecek"