Benim Hikayem

Gecikmiş ve ya Haddinden Erken Gelmiş Son

Hikayem bitmemişti.
Bu son yazdığım bölümün üzerinden 2 seneden daha uzun bir süre geçti ve daha anlatacak bir sürü şeyim var aslında. Yazmak istediğim onca zamandan sonra yazmayı bırakıyorum. Bu hikayeyi yarıda bitiriyorum ki her şeyi anlatacağımı söylediğim halde. Bitiriyorum dediysem şuan için bitiyor belki ilerde kalanını anlatmak isteyebileceğim günler gelebilir ama şuan değil, uzunca bir süre de değil.
Sevdiğimi sanmıştım diyebileceğim bir hikaye değil bu. Sevmiştim. Hala da arkasındayım bunun. Ayrılalı 2 sene oluyor bu aralar.
Hızlı bir son yazıyorum hikayeme, bir daha barışmadık. Anlattığım gibi bitmedi hikaye üzerinden çok şeyler yaşandı. Ancak sonuca bakalım, bitti.
Yazım şeklimden de yazının duygu yoğunluğundan da anlarsınız belki 2 sene önceki ben değilim artık.
Aşka sevgiye mutluluğa inanıyordum, aşk uğruna savaşmaya birleşmeye inanıyordum.

Değiştim.
Aşk acıtıyor evet, bazen kanatıyor yaralıyor ve hatta bazen bir parçanı alıp götürdüğünü bile hissettiğin olabiliyor. Çok oldu bu duyguları yaşamayalı.
Ancak anladığım bir şey var ki o da şudur;
Hayatta hepimizin zorlukları ve acıları vardır eminim ancak hayat tarafından sağlam bir darbe aldığında artık o aşk acısı sinek ısırığı gibi gelmeye başlıyor(okadar da hafife almadım benim sinek ısırığına alerjim var) hayatın sarsılıp ta yaşamının seni savurup en yüksek binadan aşağı bırakması, hızla giden bir uçağın alev alıp çakılması gibi birden aydınlatıyor gözlerini. Aşk sevgi bunlar belki gerçekten vardır ancak size daha gerçek bir şey söyleyeyim mi?

Hayat.

Yarın ne olacağını ve nasıl bir olayın tüm hayatınızı değiştirebileceğini tahmin bile edemeyebilirsiniz henüz hayatın sillesini yemediyseniz hala rüya alemindesiniz demektir. Eğer şanslıysanız belki de hiç uyanmayacaksınız. Ancak uyanırsanız da hala aşka ve sevgiye inancı kalanlardan olmanız dileğiyle.

Hayat yıpranmaya değmeyecek kadar kısa, birini doya doya sevmeye bile yetmiyor ömür.
Sevdiklerinizle zaman geçirin, hala zamanınız varken geçirin. Bu illaki sevgiliniz olmasın aileniz arkadaşlarınız eş dost komşu bile olabilir.
Hayat bir kara kutu, herkes için özel yapılmış gibi ve içinden kendi payına ne çıkacağını kimse bilemiyor.
Aşka hala inancım kalsın isterdim. Varlığına inancım var ama bana bir daha uğrayacağını sanmıyorum. Yeniden birilerini sevebilirim. Diğer karakterimiz de sevebilir belki.
Ama belki tüm duyguları birbirimizde tükettiğimizden belki de yaşadığımız yaşların duygunun en yoğun zamanı olduğundan, bir daha aynı duyguları bir insanda yaşayabileceğimi düşünmüyorum.
Tüketiyor insan. Aç gözlüyüz hepimiz.
Güzel şeyler hep bizim olsun istiyoruz olunca da değerini bilmeden düşünmeden hızlıca tüketiyor ve bir daha aynını bulamadığımız için yakınıyoruz.
Keşke her şey tadında kalsa, her insan sevdiğimiz gibi kalsa.
Duygularımız, çocukluğumuz..

Bunları bazen insanlar alıp gidiyor bizden bazense hayatın yumruklarına karşı artık bedenimizin sağlam kalamadığını anlayıp bir demir duvar örmek zorunda bırakılıyoruz.

Şanslıysanız hala bedeniyle savaşanlardansınızdır.
Şanslıysanız hala hayatının amacını bulamayanlardansınızdır.
Şanslıysanız hala sevebiliyor olabilenlerdensinizdir.
Şanslıysanız o içinizdeki çocuğu hala hissedebilenlerdensinizdir.

Gerçek bir sorun yaşayıp gerçekten canın yanmasının ne demek olduğunu öğrendiğim gün başka insanları rahatlıkla üzebilen hatta yıkabilen şeylerin artık benim için bir anlamı olmadığını gördüm. Bu hikayenin bitme sebebi aramızdaki ilişki değil. Klasik bir aşk hikayesi değildi ve klasik bir ayrılıkla bitmedi. Yıprattı, incitti, üzdü ama bunlar tek taraflı da değildi. Yalnızca şunu farkettim.
Aşk sanırım biraz lüks.
Resmi hayatlar için fazlasıyla lüks.
Çıkardığım en büyük ders gururun dünyadaki en saçma şey olduğu. Bu da ayrı bir lüks sanki bin yıllık ömrümüz varmış gibi, gurur yapmak ne demek? Yapmayın, kimse içinizdekileri kursağınızda bıraktırmasın size. Dik durun seviyorsanız arkasında da durun, yanında da.
Fazla üzüldüğünüz bir ilişkiyse şayet, gidin.
Aşk sevgi acıyla beslenir büyür, ancak bittiğinde yalnızca güzellikler kalan gülümseyerek hatırlayacağınız bir ilişki bırakın arkanızda. İnsanlarla mutlu olmak için beraber oluruz acı çekip ağlamak için değil. Gülmeyi hak ediyorsunuz, bunu hak ettiğinizin farkında olan insanlarla beraber olun.
Hayatınız başınıza yıkıldığında sizi o enkazdan çekip çıkarabilecek ve sonrasında sanki hiç böyle bir şey olmamış gibi davranırken sizi de asla unutmayacak bir insanla beraber olun.

Herkese hak ettiği kadar değer verin. Önceliklerinizi iyi belirleyin ve şunu unutmayın. Nasıl olursa olsun hayatta en önemli şey ailedir. Kimse ailenizden daha değerli değil.

Ömrünüz boyunca aşka sevgiye yürek bağına umuda inançla bakabileceğiniz bir hayatınız olsun.
Ve şimdilik hoşçakalın.