If I Stay

TWENTY

Keera's Point of View

"Sino si Dianna, Jaydon? Tell me bakit kamukhang kamukha ko siya? Anong nangyari sa kaniya? Why when we talk about her, nananahimik ka at nasasaktan? Bakit Jaydon?" I asked him seriously while staring straightly in his eyes. Matagal niya akong tiningnan, tumayo ako.

"Jaydon tell me who's Dianna? tell me Jaydon!" Dianna is bothering me, I don't know pero feeling ko siya lang makakapagpasaya kay Jaydon. Kung hindi ko man mahanap ang mama ni Jaydon kahit man lang si Dianna diba? Para masuklian ko yung mga mabubuting nagawa niya sa akin.

"Jaydon why can---" agad na iniwakli niya ang pagkakahawak ko sa wrist niya, tumingin siya sa mata ko It is full of anger and hurt.

"Dianna is dead! She's dead! Patay na si Dianna, wala na siya! Matagal na siyang patay!" sigaw niya sa akin kaya't napaatras ako sa gulat at nagsimulang tumulo ang mga mata ko. Kita ko ang galit sa mga mata ni Jaydon, umalis na siya. Nakita pala nila Lola Cara ang nangyari.

"J-jaydon.." agad na hinawakan ako ni Lolo Jo at umiling.

"Palamigin mo muna ang ulo ni Jaydon, masasaktan ka niya lang iha" sabi ni Lolo Jo, pinaupo ako ni Lola Cara at tinap ang likod, naiyak ako lalo. Binigyan ako ni Lolo Jo ng tubig kaya ininom ko yun pagkatapos ay umiyak pa rin ako.

"I didn't mean to do it. I don't know. I didn't know that Dianna..Dianna.." and I cry again. Imbes na mapasaya ko siya, nasaktan ko pa si Jaydon.

"I should never did that, i'm dumb. Now Jaydon's mad at me" niyakap lang ako ni Lola Cara

"Magkakaayos din kayo iha, kilala ko si Jaydon mapapatawad ka niya rin" umiyak nalang ako. I'm sorry Jaydon..

***

Napagdesisyunan ko na lumabas na at hanapin si Jaydon, kanina ko pa siya hinihintay pero 'di pa rin siya nabalik. Kaya nagponytail nalang ako at sinuot yung jacket niya.

5:30 pm na, nilibot ko paningin ko wala talaga siya, sunset na pala. Naglakad lakad ako hanggang sa 'di ko namalayan na palayo na pala ako. Napatingin ako sa orasan 6:30 na, 1 hour and 30 mins na akong naglalakad ang dilim na...sht asan na ba ako? Puro puno nalang nakikita ko at crickets ang naririnig ko, nagsisimula na akong matakot...

Napatingin ako sa phone ko sht 10% kaya pa 'to, agad na hinanap ko number ni Jaydon. Umulan pa! agad na sumilong ako sa isang puno, biglang may narinig akong kaluskos. napaluha na ako

"M-mommy..." bulong ko kaya't nanginginig akong dinial ang number ni Jaydon, but he's not answering it. 5 rings, 5 missed calls wala kaya I decided na mag iwan nalang ng voice mail.

"J-jaydon..help me please, Jaydon nawawala  ako.." pagkapindot ko ng send, dead bat na ako naitapon ko phone ko sa inis. Iyak lang ako ng iyak at nanginginig na ako sa lamig.

Palakas ng palakas ang kulog, pati na rin ang kaluskos feeling ko palapit na siya sa akin kaya agad naman na tumayo ako

"S-sino 'yan?" walang sumagot, pero bumibilis ang kaluskos. Kaya I decided to run

"Tulong!!" sigaw ko pero nag echo lang ang boses ko, 'di ko namalayan sa pagtakbo ko natapilok ako fck!

"TULONG!! TULUNGAN NIYO AKO!" pero wala talaga, napatingin ako sa orasan ko 8:00 na..wala pa ring nadating, galit nga talaga siya naiintindihan ko naman

Tumakbo ulit ako dahil may narinig akong kaluskos, napatingin ako sa likod ko pero dahil madulas hindi ko namalayan nadulas ako at tumama ang noo ko sa bato. Nakaramdam na ako ng hilo