If I Stay

FOURTY-TWO

Keera's Point of View

"Jaydon" agad naman siyang humarap. I gasped, he really look like a mess..

"Love.. sorry"  nagmamakaawa niyang sabi sa akin, agad namang lumapit ako sa kaniya

"Love please, I'll explain everything. Please" sabi niya na konti nalang luluhod na siya.

"J-jaydon.." ang tanging nasabi ko nalang

"I'm sorry for keeping you wait for me. I know it's really my fault because I really forgot you that time.." at tumigil siya sa pagsasalita. I bit my lip

"And I'm so sorry for that. It's just that.. Lana" agad akong napatitig sa kaniya, "What's on Lana?" I seriously asked him. He sighed

"Ako nalang yung natitirang lalaki sa grupo namin, at nagkaroon ng emergency sa bahay nila. Her mom and dad faught at natatakot siya. You should see her how afraid she is" sabi niya sa akin, "Hindi ko siya maiwan-iwan dahil sobra sobra ang iyak at takot niya nang makita niya ang mommy and daddy niya na nag-aaway. And it's true, I saw her dad hurting her mom, buti nalang nakahingi kami ng tulong" hindi na muna ako nagsasalita dahil kailangan mag-sink in lahat ng sinasabi niya sa akin

"And by that time, I forgot you. I tried texting and calling you but I left my phone" I just stared at him hanggang sa hawakan niya na ang kamay ko, "Keera, I'm sorry" and that's it. Lumuha na ako

"Keera, please forgive me. I'll do anything" instead of answering, I just hugged him and cried.

"I love you" I said to him kahit na hindi ko alam kung narinig niya ba yun

"Damn, mahal na mahal kita. I missed you" he told me, and hugged me tightly.

I just cried at hinayaan niya lang akong umiyak sa kaniya hanggang sa natapos akong umiyak. Humiwalay ako sa pagkakayakap at tumingin sa kaniya

"Sorry for making you cry" and he wiped my tears. I bit my lip again, pinapaiyak niya na naman ako

"Thank you for forgiving me, love. Ikaw lang, I love you" and he kissed me on my forehead. I just smiled

"I missed you" I told him and hugged him again

"Me too. You don't know how much I missed you, love. It's 3 fvcking days na wala ka sa tabi ko" I giggled

"I'm sorry" agad ko naman siyang hinarap pero nakayakap parin ako sa kaniya bale nakatingala ako sa kaniya habang nakakapit sa bewang niya. Ang tangkad po ng boyfriend ko

"Stop it, Jaydon. Let's forget it" he smiled and hug me again, "You should explain to me too, Keera" agad naman akong napahiwalay ng yakap sa kaniya at kinunutan siya ng noo

"Sino yung hinila mo kahapon ha?" at tinaasan pa niya ako ng kilay

"That's Ford. Don't tell me pinagseselosan mo pa 'yon?" he just nodded. I sighed

"We're just on the same building.. ahm, kaibigan ko narin" sabi ko naman sa kaniya

"Eh bakit mo pa siya kailangan hilain?" tanong naman niya sa akin, "ang kulit mo kasi eh, alam mo naman ayaw kitang makausap" sabi ko sa kaniya at umupo na sa sofa, umupo din naman siya

"Tss" tanging sagot niya lang, "Huwag kanang magselos, kaibigan ko lang yun" sabi ko naman sa kaniya. He just sighed and nodded na parang labag sa kalooban niya

"Alam mo, you should treat me" agad naman siyang napangiti sa sinabi ko, "gusto ko 'yan love, kailan?" he asked me at hinapit pa ako sa bewang

"Bukas na. Umuwi kana Jaydon" agad naman kaming napaharap kay Mommy