Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;

14-Αντωνης:«Με το πάσο σου»

Παίρνω το κινητό μου και φευγω.Ο μπαμπάς μου έχει εφημερία σήμερα,και έτσι με περιμένουν τα παιδιά να φάμε έξω.

Όταν έφτασα τους είδα να κάθονται.
«Καλώς τον παιχταρά μας»λέει ο Μαριος
«Τι γίνεται παιδιά;»λέω
«Περιμένουμε τόση ώρα για το φαγητό!!»λέει νευριασμενα η Ερμιονη.
«Ηρέμησε.5 λεπτά περιμένουμε...»λέει η Σοφία. «Αντώνη εμείς παραγγείλαμε.Πηγαινε και εσυ να πεις τι θες στην Ιζαμπέλα.»μου λέει
Τι είπε;Είπε Ιζαμπέλα η ιδέα μου είναι;
«Στην Ιζαμπέλα;»ρωτάω
«Ναι.Δουλευει εδώ κάποιες μέρες»μου λέει και πάω στο ταμείο.Την βλέπω φορώντας το φόρεμα που φοράνε όλες εκει με το ταμπελάκι.Τι κανει αυτή δω;Δουλευει;
«Γεια»της λέω
«Γεια»λέει και δεν με κοιτάει.Θα με είδε που μπήκα.
«Τι κανείς εσυ εδώ;»την ρωτάω.
«Άντε πάλι.»λέει σιγανά.Νομιζε μάλλον ότι δεν την άκουσα.
«Δουλεύω εδώ κάποιες μέρες.Τοσο περίεργο είναι;»λέει
«Ναι!Δεν φενεσαι για κοπέλα που δουλεύει και μάλιστα δεν φενεσαι για κάποια που χρειάζεσαι λεφτά...»της λέω ειλικρινά.
«Τι να σου φέρω;»μου λέει
«Τρία μπέργκερ,πατάτες και μια κόκα κόλα»λέω και με κοιτάει περίεργα.Τι είναι πάλι;
«Οι φίλοι σου παρήγγειλαν  ξέρεις....»μου λέει.
«Το ξέρω.Για μένα είναι όλα αυτά!»λέω.Πειναω σαν λύκος.
«Τρία θα τα φας μόνος σου;»ρωτάει
«Ναιπ!»λέω και βλέπω να βάζει μια κόκα κολα ακόμα μέσα σε κάτι αλλά ποτήρια.
«Για μας είναι αυτά;»ρωτάω και κουνάει το κεφάλι της.Μετραω και είναι εφτά κόκα κόλες και ένας χυμός.
«Γιατί εφτά κόκα κόλες;»ρωτάω και μετά καταλαβαίνω γιατί είναι εφτά και όχι οχτώ.
«Η Ερμιονη»λέμε ταυτόχρονα μαζί και γελάμε.Μετα καταλαβαίνει μάλλον ότι γέλασε και σταματάει.
«Να τα πάρω εγώ;»ρωτάω
«Όχι θα τα φέρω εγώ μην κουράζεσε»λέει αυτή
«Σιγά την κούραση.Τα παιρνώ εγώ»λέω και τα περνώ ολά στα χέρια μου.
«Ευχαριστώ πολύ»λέει και πάω στο τραπέζι μας.
Τα αφήνω πάνω σιγά σιγά και κάθομαι σε μια καρέκλα δίπλα στον Κώστα.
«Τι πήρες;»με ρωτάει ο Κώστας
«τρία μπέργκερ»λέω
«Πείνας ε;»με ρωτάει
«Όταν μένεις με τον μπαμπά σου και δεν ξέρει να μαγειρεύει πείνας συνεχεία»λέω
Έρχεται η Ιζαμπέλα με ένα δίσκο τεράστιο.Το αφηνει στην άκρη και τους δίνει τα πιάτα.
«Επιτέλους!Αργησες πολύ κοπέλα μου»της είπε η Ερμιονη.
«Συγνώμη»λέει.Αντε πάλι αυτό το συγνώμη.Με κοιτάει.
«Ευχαριστούμε Ιζαμπέλα»είπε ο Κώστας
Που την ξέρει ο Κώστας;Ξέρει ότι είναι από το σχολείο μας;Μόνο εγώ δεν την ξέρω;Σηκώνει το κεφάλι της και με κοιτάει.
«Έρχονται τώρα τα δικά σου»μου λέει.
«Με το πάσο σου»της λέω.Μην ζητήσει συγνώμη και για αυτό τώρα...
Φεύγει και ξεκινάνε να τρώνε.Παρατηρησα ότι όλοι τρώνε το ίδιο πράγμα....
«Πως και τρώτε το ίδιο πράγμα;»ρωτάω
«Η Ιζαμπέλα μας το πρότεινε.Και είναι όντως τέλειο»λέει ο Στεφανος
Αααααα δεν πάμε καλά!Τοσο οικειότητα με όλους έχει;
Μετά από λίγο φέρνει τα δικά μου.
«Ευχαριστώ»λέω
«Πάρε το χυμό μου και βάλε μέσα δυο παγάκια»της λέει η Ερμιονη.Ξεκινησε της βλακείες της...
Το παίρνει και μετά από λίγο τα ξαναφέρνει.
«Και φέρε μου και ένα καλαμάκι»λέει πάλι.
Και πάει αυτή χωρίς να πει τίποτα και φέρνει με καλαμάκι.
«Και....»πήγε να μίλησει αλλά ο Κώστας την σταμάτησε.
«Φτάνει πια κοπέλα μου!Αστην ήσυχη και τρώγε»λέει
Και η Ιζαμπέλα τον κοιτάει λες και του λέει ευχαριστώ με τα μάτια και μετά φεύγει.
Τι ήταν αυτό;Γνωρίζονται;

Αφού φάγαμε και τα είπαμε και πήγε αργά είπαμε να φύγουμε.Κανει νόημα η Σοφία στην Ιζαμπελα και αυτή έρχεται με την απόδειξη.
«Να πληρώσουμε;»λέει ο Μαριος
«Ολά μαζί;»ρωτάει αυτή
«Ναι.Ολα μαζί»λέει ο Στεφανος
«43,40»
Και πάμε να βγάλουμε λεφτά.
«Μην βγάζετε.Πληρωνω εγώ σήμερα»λέει ο Στεφανος.Και τον αφήσαμε.
Της δίνει 45 και πάει αυτή να βγάλει ρέστα και αυτός την σταματάει.
«Τα ρέστα δικά σου»της λέει και αυτή χαμογελάει.
«Ευχαριστώ πολυ.Καλος σας βραδυ»λέει
«Και άλλη φορά θα κάνω παράπονα στον υπεύθυνο.Λιγο πιο γρήγορα να κάνετε»λέει η Ερμιονη.
Ααααα καλααααα!!!
Σηκωνόμαστε και λέει η Σοφία
«Τα λένε αύριο Ιζαμπέλα»
«Ναι.Καληνυχτα»της λέει και φεύγουμε και έτσι όπως ήμουν στο αμάξι και ξεκίνησε γυρνάω πίσω και βλέπω να μαζεύει το τραπέζι μας.

Περίεργο που δουλεύει...