Αρχίζω να πειστευω οτι αυτα που μου ελεγε ειναι αληθεια.
Ειπε σε ολους οτι ειμαστε μαζι.Δεν το περιμενα απο αυτον.Τουλαχιστον Οχι τοσο γρηγορα.
Αυτο με κανει χαρούμενη.
Το να με θελει και μην ντρεπετε για μενα.
Ηταν πολυ γλυκός σημερα.
Αυτα που εκανε με έκαναν να μου αρεσει πιο πολυ ακομα.
Τωρα μπορω να το πω χωρις δισταγμούς.
Μου αρεσει ο Αντωνη!
Το βραδυ χτυπάει το κουδούνι και κατεβαίνω να ανοίξω.
Ξαφνιάστηκα που ειδα τον Αντώνη.Ηταν με τα ρούχα της δουλειάς.
"Γεια σου ομορφη"λεει
"Γεια.Τι κανεις εδω;"ρωταω
"Τι;Δεν μπορω να κανω έκπληξη στην κοπελα μου;"λεει
Κοπελα του.
Περιεργο ακούγεται.
"Φυσικά και μπορεις"λεω
"Τι κανεις εσυ;"
"Διαβάζω."λεω.Θα με περνάει για βαρετή.
"Τι;"ρωτάει και δεν ξερω αν ρωτάει ετσι,η επειδη αληθεια ενδιαφερετε.
"Λεγεται the fault in our stars."λεω
Ειναι πολυ ωραιο βιβλιο.Και συγκινητικό.Εχω δει την ταινια.
"Ωραια.Σου έφερα να φας"λεει και μου δινει μια πιτσα.
"Ευχαριστω.Δεν θα κάτσεις να φαμε μαζι;"ρωταω
"Δεν μπορω.Θα κανω υπερωρίες σημερα.Θα αργησω δυστυχώς"λεει
"Αλλα θα επανορθώσω αυριο.Θα παμε σινεμα εγω και εσυ.Πως σου φενεται;"ρωτάει
Μαρεσει που ρωτάει...
"Μαρεσει"
"Ωραια.Θα τα πουμε αυριο στο σχολειο τοτε"λεει και πλησιάζει και με φιλάει απαλά στο στόμα.
Αααααααααχχχχχχχχχχ
"Θα σου στειλω μηνυμα οταν σχολασω.Νομιζω ετσι κανουν τα αγορια στα κοριτσια τους...."λεει
"Ετσι κανουν.Θα περιμενω"λεω και φεύγει.
Το οτι το προσπαθεί με κανει να τον σέβομαι ακομα πιο πολυ.
Το βραδυ ετσι συνέχισε.
Περιμενα να μου στειλει μηνυμα.
Και μιλαγαμε μεχρι αργα.Μεχρι που δεν απανταγε αλλο.Καταλαβα οτι τον πηρε ο υπνος.
Δεν του ξαναστειλα.
Τον αφησα να κοιμηθει.
Το πρωι οταν άνοιξα την πόρτα βλεπω εξω απο το αμαξι μου τον Αντώνη.
Έκατσα λιγο να τον κοιτάω πριν παω κοντα του.
Ειναι πολυ ομορφος....
Πλησιάζω.
"Καλημερα ολη μερα!"λεει
"Καλημερα"λεω
"Θα οδηγήσω εγω!"λεει και μου περνει τα κλειδιά απο τα χέρια και μπαίνει μεσα στην θέση του οδηγού και εγω στου συνοδηγού.
Βάζει μπρος.Τιποτα.
Η Φατσα του ολα τα λεφτα!
Γυρνάει με κοιταει.
"Ξερω ξερω με την Τρίτη"λεει και ξανα προσπαθεί.
Οταν βάζει μπρος μου λεει.
"Ξερεις οτι το κατσαριδακι σου ειναι γέρικο ετσι;"
Το χαϊδεύω μπροστά "Σσσσσς μην τον Ακους!Σε αγαπαω εγω"λεω και ο Αντώνης έσκασε στα γέλια.
"Δεν υπάρχεις!Που ησουν τοσα χρονια;"με ρωτάει.
Κοιτάω εξω απο το παράθυρο.
"Εδω ημουν.Ακριβως εδω"λεω
"Μαλλον εγω δεν ημουν εδω τοτε."λεει και γυρνάω να τον κοιτάξω.
Φενεται ειλικρινείς οταν μου λεει τετοια.
Νομιζω ειναι!
VOUS LISEZ
Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;
Roman d'amour*2ο βιβλίο* Αντώνης και Ιζαμπέλα. Τοσο διαφορετικοί και ομως τοσο ίδιοι. Θα την βοηθησει αυτος να βγει απο το καβούκι της; Θα τον κανει αυτη καλυτερο άνθρωπο; "Ιζαμπελα σε θελω στην ζωη μου.Σε παρακαλω!" Δεν θα ανοίξω.Γιατι σε αυτην την κατάσταση εγ...
