Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;

39-Ιζαμπελα: Δεν θα πάνε στο τραπέζι τους;

Το επόμενο πρωί έγινε κάτι περίεργο.

Στο διάλειμμα ενώ καθόμουν μόνη μου στο γνωστό τραπέζι,και διάβαζα ;έρχεται η Σοφία με τον Μαριο και τον Αντώνη.

«Πες μας την αλήθεια!»μου λέει ο Μαριος
«Το χει με τα μαθήματα η όχι;»λέει η Σοφία
«Έλεος βρε παιδιά!»λέει ο Αντώνης
Αφήνω κάτω το βιβλίο.
«Αν συγκεντρωθεί είναι καλός»λέω και κάθεται η Σοφία διπλα μου.
Τι κάνει;
Μετά κάθεται και ο Μαριος...
Τι γίνεται;;
Και τέλος ο Αντώνης απέναντι μου.

Μόνο σε εμένα φενεται περίεργο αυτό;!;!
Ποτέ δεν έχουν κάτσει εδώ....
Δεν θα πάνε στο τραπέζι τους;

«Αν κάνει βλακείες σου δινω την άδεια να τον γαργαλησεις»λέει ο Μαριος και ξεκινάνε να τρώνε.
Τι συμβαίνει;Ονειρεύομαι;
«Γαργαλιεσαι λοιπόν...»λέω στον Αντώνη.
«Λίγο....»λέει
«Όταν λέει λίγο εννοει ότι πεθαίνει από τα γέλια.Μεχρι και δάκρυα βγάζει.»λέει η Σοφία
«Εντάξει παιδιά!Φτανει!Ρεζιλι με κάνατε πάλι»λέει ο Αντώνης.
Εγώ το θεωρώ χαριτωμένο.Δεν του το είπα βέβαια....

Τι λέω!!!!
«Είναι καθήκον μας»λέει ο Μαριος
Έρχεται η Ερμιονη.
«Παιδιά;»λέει
«Ναι;»λέει κοροϊδευτικά η Σοφία
«Γιατί κάθεστε εδώ;»ρωτάει
«Γιατί έτσι θελουμε!»λέει αυτή
«Έχεις κάποιο πρόβλημα;»ρωτάει ο Μαριος
«Εδώ δεν είναι το τραπέζι μας!Εδω κάθεται η.....»
Ούτε το όνομα μου δεν λέει!!Μαλιστα!!
«Ιζαμπέλα την λένε»λέει η Σοφία
«Ναι.Ιζαμπελα»λέει και κοιτάει τον Αντώνη.
Θυμωμένα.Τι ήταν αυτό πάλι;
Ο Αντώνης την είδε για μια στιγμή και μετά συνέχισε το φαγητο του.
«Αν θες κάτσε.Αν θες φύγε»λέει η Σοφία και βλέπω να πλησιάσουν τα αλλά παιδιά.
Πρώτα η Έλενα μετά ο Στεφανος και τέλος ο Κώστας.
Κάθονται στο τραπέζι.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;;;
«Γεια στην παρέα»λέει ο Στεφανος
«Και εσείς θα κάτσετε εδώ;»λέει η Ερμιονη
«Ναι γιατί;Υπάρχει πρόβλημα;Μήπως δεν μας θες εδώ Ιζαμπέλα;»ρωτάει ο Κώστας
«Τι λέτε;Δεν υπάρχει πρόβλημα.Δεν είναι δικό μου το τραπέζι.Οποιος θέλει κάθεται»λέω
«Ωραια «λέει και ξεκινάνε να τρώνε.

Είναι πολύ περίεργο να τρώω με παρέα.
Δεν έχει ξαναγίνει.
Δεν θα παραπονεθώ όμως.
Έχει πλάκα.

Κοιταω γύρω γύρω και βλέπω τα μάτια όλων πάνω μου.
ΟΟΟΟΧ ΘΕΕΕ ΜΟΥ!!!
Δεν μαρεσει να με κοιτάνε όλοι....
Νιώθω ότι δυσκολεύομαι να αναπνεύσω...
Κοιταω τον Αντώνη.
Με κοίταζε.
«Ήρεμα»μου λέει.Το κατάλαβε;
«Πάρε βαθιές ανάσες»ψυθίριζει

Βαθιά ανάσα Ιζαμπέλα...
Ένα....
Δυο....
Τρία......

Εντάξει...
Ηρέμησα
Κοιταω τον Αντώνη.
«Ευχαριστώ»του ψιθυρίζω και γελάει.