Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;

70-Αντωνης:Οτι η Ιζαμπελα ειναι καλυτερα οικονομικά απο εμενα.

Χθες δούλευα μεχρι αργα άρα σημερα θα αφιερώσω το απογευμα στην Ιζαμπελα.

Θα παμε σινεμα.
"Ποπο κορν και κόκα κολα;"την ρωταω καθώς μπαίνουμε μεσα.
"Ναι παρακαλω.Αντωνη...."λεει
Δεν μαρεσει αυτο.
"Τι ειναι;"λεω και την πλησιάζω.
"Θες να πληρώσω εγω;Δεν με πειραζει.Δεν θελω να ξοδευεσε..."λεει
Οχι δα!Ενταξει τα οικονομικά μου δεν ειναι και Τελεια αλλα μπορω να πληρώσω.Τουλαχιστον τωρα.Ιδη με βοήθησε πολυ με την υποτροφία.
Το εχω σκεφτεί αυτο.
Οτι η Ιζαμπελα ειναι καλητερα οικονομικά απο εμενα.Δεν θα γινει εμπόδιο ομως.
"Οχι Ψυχη μου.Εχω λεφτα.Μην ανησυχείς για αυτο οκ;"της λεω και κουνάει καταφατικά υο κεφαλι της.

Οταν ειμασταν στην αίθουσα και βλέπαμε ταινια κανω πως πιάστηκα και σήκωσα τα χέρια πανω και τα εβαλα στους ωμους της.
Φθηνό κόλπο.Το ξερω.

Ετσι ομως ηρθε πιο κοντα μου.Και καπου στην μεση έβαλε το κεφαλι της στον ώμο μου.

Και μείναμε ετσι σε ολη την ταινια.

Οταν πηγαμε σπιτι της μου ειπε αν θελω να ερθω πανω.Ε πηγα!

Μπαίνουμε στο δωματιο της και ξαπλώνω στο κρεβατι της.
Ειναι αληθεια πολυ αναπαυτικό.Καθεται και αυτη δίπλα μου.Βλεπω ενα βιβλιο πανω στο κρεβατι της.
Ειναι το βιβλιο που μου ειπε χθες οτι διάβαζε.
Το ανοίγω και βλεπω ειναι υπογραμμισμενα κάποια πραγματα.
"Γιατι ειναι υπογραμισμενα μερικά;"ρωταω
"Κανω ετσι στις αγαπημένες μου φρασεις"λεει.
Γελάω.
Μονο αυτη θα μπορούσε να το κανει αυτο!
Ετσι ανοίγω και διαβάζω να δω ποια ειναι τα αγαπημένα της.

"Μπορω;"την ρωταω
"Φυσικά"λεει
Και ετσι ξεκιναω.

"Δεν μπορω να σου πω ποσο ευγνώμων ειμαι για την μικρη μας αιωνιότητα"

Μαλιστα.

"Κάποιες αιωνιότητες ειναι μεγαλύτερες απο αλλες αιωνιότητες"

"Ερωτεύτηκα τον τρόπο που αποκοιμήθηκες,σιγα και μετα γρηγορα"

"Αυτο ειναι το προβλημα με τον πόνο,απαίτητε να τον νιώσεις"

"Μου έδωσες το για παντα σε μετρημένες μερες και για αυτο σου ειναι ευγνώμων"

"Τι θεμα εχει;"την ρωταω
"Δυο άρρωστα παιδια ερωτεύονται"λεει
Οχ!Αυτο δεν ειναι καλο!

Κλεινω το βιβλιο και το βαζω στην ακρη.

Εγω ειμαι ξαπλωμένος και αυτη κάθεται εκει λες και την εχω βαλει τιμωρία.

"Αν θες,μπορεις να ερθεις πιο κοντα μου"της λεω.Το σκέφτεται λιγο και κανει ενα Τσακ πιο κοντα.

Νιώθει αμήχανα μαλλον μαζι μου.Πρεπει να την κανω να σπάσει ο πάγος μεταξύ μας.

"Ξερεις σε τι ειμαι πολυ καλος;"την ρωταω
"Σε τι;"λεει
"ΣΤΟ ΓΑΡΓΑΛΗΜΑ!!!"λεω δυνατα και ξεκιναω να την γαργαλάω στην μεση,στον λαιμο.

Ειχαμε σκάσει στα γέλια και αυτη πιο πολυ.

Ειχε κοκκινησει απο τα γέλια και με παρακαλαγε να σταματήσω.

Μετα απο λιγα λεπτα σταμάτησα.
Πέτυχα αυτο που ηθελα.