Το πρωι ξυπνησα πρώτος απο ολους.
Πως ηρθε τοσο κοντα μου;Δεν το θυμαμαι;
Ειχε βαλει τη κεφαλι της στο στήθος μου.Δεν την ξυπνησα ενοειται.Την αφησα εκει.Της χάιδευα τα μαλλια.
Σκεφτομουνα τι ειπε χθες.
"Καπου διάβασα οι οταν γνωρίσεις αυτον το ΕΝΑΝ θα το ξερεις.Η καρδια σου θα χτυπάει πιο γρηγορα και θα χαμογελάς χωρις λογο"
Η καρδια μου οντως παει πιο γρηγορα οταν ειμαι μαζι της.
Και χαμογελάω μονο που την βλεπω.
Την κοιτάω.
Το τελευταίο πραγμα που σκεφτομαι πριν κοιμηθω ειναι αυτη.Αν δεν ειναι αυτο σημάδι τοτε τι ειναι;
Πρεπει να της μιλησω.
Αλλα να της πω τι;
Κουνιέται.Ανοιγει τα ματια της.Παει να σηκωθεί αλλα δεν την αφηνω.
"Μην σηκώνεσαι ακομα"της λεω και με κοιταει με αυτα τα ματια της.
Μπορει να λεω βλακεία αλλα νομιζω και αυτη κατι νιώθει για μενα.Νομιζω τα ματια της αυτο μου λενε.
"Αντώνη..."λεει
"Ναι"
"Νυσταζω"
Γελάω.
"Κοιμησου τοτε.Εγω εδω θα ειμαι."της λεω και κλείνει τα ματια της.
Κλεινω και εγω τα δικα μου γιατι καλυτερο μερος απο αυτο για να κοιμηθω,δεν πρόκειται να βρω.
"Αντώνη...."ακουω
Ποιος ειναι;
"Αντώνη...Ιζαμπελα...ξυπνήστε...."
"Λιγο ακομα"λεω
"Ξυπνήστε..."λεει και ανοίγω τα ματια μου.
Ηταν η Σοφια απο πανω μου και η Ιζαμπελα Μολις σηκώθηκε απο το στήθος μου.
"Τι εγινε;"λεει η Ιζαμπελα νυσταγμένα.
"Σημερα εχει γενεθλια ο Μαριος...."λεει
Τι;Σημερα ειναι;Το ξεχασα τελειως!!
"Ναι το ξερω!"λεω.Δεν το ηξερα αλλα τι να ελεγα....
"Ελάτε να του κανουμε έκπληξη."λεει και σηκωνόμαστε και παμε στην κουζινα.
Βγάζει ενα Κεκακι απο το ψυγείο και βάζει ενα κεράκι.
Παμε κοντα του.Ροχαλιζε.
"Με το ενα,με το δυο,με το τρια"λεει η Σοφια και ξεκιναμε.
Τρόμαξε λιγο.
Χαχαχαχχαχαχαχαχαχ
Χαχαχαχχαχαχαχαχαχ
Ειχε πλακα!!!
"Χρονια πολλα φιλε!"του λεω
"Ευχαριστω"λεει
Πηγε μεσημερι και ειπαμε να φυγουμε σπίτια μας Αφου θα ξαναέρθουμε το βραδυ.
Θα μαζευτούμε στο σπιτι του Μαριου.Μονο οι κοντινοί μας.Να το γιορτάσουμε.
"Ελα θα σε παω εγω"μου λεει η Ιζαμπελα.
Ειναι ευκαιρια.Θελω να βρω την καλυτερη στιγμη...Θελω να της μιλησω....
Μπαίνουμε στο κατσαριδακι της και ξεκιναμε.
"Ιζαμπελα...."λεω
"Ελα"
"Θελω να σε ρωτησω κατι.Πως βρεθηκες στην αγκαλια μου το βραδυ;Ησουν μακρια...."της λεω και το πρόσωπο της αλλαξε πολυ γρηγορα.
Κατι πιάνω εδω!!
"Εγω...δεν...."λεει και παει πιο γρηγορα το αμαξι
"Ναι;"λεω
Δεν απανταει.
"Εσυ ηρθες σε εμενα;"της ξαναλέω
Δεν μιλαει.
"Φτάσαμε"λεει.Πολυ γρηγορα πηγε.
"Θα σε δω το βραδυ"λεω και βγαινω εξω.
Με αποφεύγει.
Οχι για πολλη ομως.
YOU ARE READING
Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;
Romance*2ο βιβλίο* Αντώνης και Ιζαμπέλα. Τοσο διαφορετικοί και ομως τοσο ίδιοι. Θα την βοηθησει αυτος να βγει απο το καβούκι της; Θα τον κανει αυτη καλυτερο άνθρωπο; "Ιζαμπελα σε θελω στην ζωη μου.Σε παρακαλω!" Δεν θα ανοίξω.Γιατι σε αυτην την κατάσταση εγ...
