105-Αντωνης: Μια χαρά είμαι εδώ...

3.4K 260 10
                                    

«Έλα σταματά...»μου είπε.
«Σου είπα...είμαι καλός στο γαργαλημα....»λέω
«Ναι εντάξει!Νικησες!»μου λέει και πιάνει το βιβλίο πάλι και ξαπλώνει.
«Το τελειώνεις;»την ρωτάω
«Θέλω 60 σελίδες ακόμα»
Πάω κοντά και πιάνω με τα χέρια μου τα μάγουλα της.
«Τι θα κάνω εγώ με εσένα μου λες;»της λέω και την φιλάω.
«Δεν ξέρω...»λέει
«Πολλά.Εχουμε όλη την ζωή μπροστά μας άλλωστε...»λέω
«Ναι.Σωστα.Ολη την ζωή...»λέει
«Γιατί το λες έτσι....;Τι σκέφτεσαι;»την ρωτάω
Ξεφυσαει.
«Αντώνη δεν αντέχουν όλες οι σχέσεις στο χρόνο ξέρεις.Καποιες καταστρέφονται...»λέει και κατάλαβα ακριβώς γιατί το λέει.
«Στο έχω ξαναπεί.Επειδη χώρισαν οι γονείς σου δεν σημαίνει ότι όλος ο κόσμος χωρίζει.Υπαρχουν και εξερεσεις...»λέω
«Και πειστευεις εμείς είμαστε εξαίρεση;»ρωτάει.
«Στο πα!Θα Σαγαπω ο κόσμος να χαλάσει.Θυμασαι;»την ρωτάω
«Ναι το θυμάμαι...»λέει
«Ματάκια μου καταλάβε το...Εμείς πρέπει να είμαστε μαζί!»
Με φιλάει.
«Σου έχω πει ποσό τυχερή είμαι που σε γνώρισα;!»λέει
«Νομίζω ναι αλλά δεν με πειραζει να το ξαναπείς...»
Γελάει.
«Ε λοιπόν είμαι!»λέει
Βλέπω την μαμά μου στην πόρτα.Τι;
«Μισό λεπτό έρχομαι»λέω και πάω κοντά της.

«Μαμά;»
«Αντωνάκη....πρέπει να ξυπνήσεις....»λέει
Τι;
«Όχι μαμά.Καλα είμαι.Ειμαι με την Ιζαμπέλα....»λέω
«Πρέπει να ξυπνήσεις Αντωνάκη.Ξυπνά»μου λέει και εξαφανίζεται.
Βλέπω την Ιζαμπέλα στο κρεβάτι.Παω κοντά.Μια χαρά είμαι εδώ...

Ξαπλωνω διπλα της.
«Θυμάσαι στη αρχή που σπάνια μιλάγαμε;»την ρωτάω.
«Το θυμάμαι.Τοτε ήσουν πολύ κακός μαζί μου...»λέει
Όντως ήμουν...
«Σου μίλαγα απότομα η αλήθεια είναι...»λέω
«Δεν με ήθελες κοντά σου...»λέει
«Δεν ήξερα για αυτό...»λέω
«Και τώρα που με ξέρεις;»
«Τώρα δεν θέλω να φύγεις από κοντά μου....»λέω

Ακούω κάποιον να μιλάει...
«Το ακούς αυτό;»την ρωτάω
«Όχι τι;»λέει
Το ξανακούω.

«Έρχομαι»λέω και φεύγω από το δωμάτιο.
Πάω στον διαδρομο αλλά δεν έβλεπα τίποτα.

Τι συμβαινει;

«Γυρνά σε εμένα ζωή μου....Σε περιμένω....»ακούω.

Ιζαμπέλα;
Με περιμένει...

«Μην με αφήνεις μόνη....»λέει πάλι.
«Που είσαι Ιζαμπέλα;Δεν σε βλεπω...»λέω
Ήταν ακόμα όλα σκοτεινά.

«Ξυπνά Αντώνη....»
Πρέπει να ξυπνήσω...;

Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;Where stories live. Discover now