Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;

29-Ιζαμπελα:«Αντώνη το ξέχασα ότι είσαι εδώ.Σορυ.Εφαγες;»

Ποσό ντράπηκα όταν με είδε με τις πιτζάμες....
Δεν το είχα έτσι στο μυαλό μου!

Θα κοιμόμουν καμία ώρα και μετά θα σηκονομουν να ντυνόμουν και να μαγειρευα.

Αφού διαβάσαμε καμία ώρα μετά κατεβήκαμε κάτω να φαμε κάτι.

«Τι θα φαμε;»ρωτάει
«Τι θες;»τον ρωτάω
«Μμμμμμμμ»λέει και ανοίγω την κατάψυξη.
«Έχει πίτσα»λέω
«Ότι έχει.Αν και έχω φάει τόσο πολύ στην ζωή μου...»λέει
«Επειδή δεν μαγειρεύετε;»ρωτάω
«Επειδή δουλεύω σε πιτσαρία»μου λέει .

Σωστό και αυτό.

«Να σου πω.....»λέει
«Πες μου»
«Χθες.Που σε τρόμαξα....ελπίζω να μην έπαθες κρίση;»
«Όχι.Ευτυχως όχι»
«Ποσό καιρό το έχεις;»με ρωτάει
«Από δημοτικό»λέω
«Συμβαίνει συχνά;»
«Εξαρτάται.Ξεκινησε έντονα όταν χώρισαν πο γονείς μου.»λέω και μου έρχονται όλα στο μυαλό.
«Ήταν δύσκολο έτσι;»με ρωτάει
«Αρκετά.Αλλα το ήξερα ότι θα χωρίσουν.Το έβλεπα ότι δεν Πηγαινε η κατάσταση πια»
«Πως και δεν πηγές με την μαμά σου.Οι περισσότεροι αυτό θα έκαναν»μου λέει
Όντως αυτό θα έκαναν.
«Μαζί της ήταν να πάω.Ετσι ήθελε η μαμά μου,και ο μπαμπάς μου έλεγε πως τα κορίτσια πρέπει να κάθονται με την μαμά τους...αλλά δεν ήθελα»
«Μυρίζομαι ότι είσαι μπαμπάκιας....»λέει και γελάω
«Είμαι!»λέω «δεν μπορούσα να τον αφήσω μόνο του.Ο μπαμπάς δεν μοιάζει με την μαμά μου.»
«Κατάλαβα.Σε έχει ανάγκη»λέει
«Ναι.Μονο εμένα έχει.»
Αφού έγινε η πίτσα την έβαλα σε ένα πιάτο και την έβαλα στην μέση.
Πάω να πάρω ένα κομμάτι αλλά το ίδιο πάει να πάρει και ο Αντώνης.Ετσι ακουμπάει τα δάχτυλα μου.Γελασαμε και οι δυο.
«Παρτο»μου λέει
«Όχι.Παρτο εσυ»του λέω
«Σε παρακαλώ.Ειμαι τζέντλεμαν!»λέει και έτσι το παιρνω.

Καθώς έτρωγα ακούω μια φασαρία.
Από το δωμάτιο μου....
Τι είναι ;

Ααααααααα ναι!
Το σκάιπ!
Ο Στέλιος !
Πάω γρήγορα πάνω και απαντάω.Το πρωσωπο του εμφανίστηκε στην οθόνη.
«ΠΑΣ ΚΑΛΑ;;;;ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ!!!»φωνάζει
«Σσσσσσς μην φωνάζεις»λέω
«Με ξέχασες τελείως!Ετσι κάνουν οι φίλοι;;»λέει
«Συγνώμη Στέλιο.Εχεις δίκαιο.Ημουν απασχολημένη αυτές τις μέρες.»λέω
«Ναι ναι μας έπεισες!»
«Ελα μην μου κρατάς μούτρα»
«Δεν σου μιλάω!»λέει και γυρνάει το κεφάλι του.
«Έλα θα στεναχωρηθώ»λέω
«Δεν Σαγαπω πια!»
«Έλα Στέλιο...με σκοτώνεις...»λέω
Δεν υπάρχει αυτό το παιδί!!!
«Θα το σκεφτώ.»λέει
Βλέπω το Αντώνη στην πόρτα.
Ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ;;
Το ξέχασα τελείως!!
«Θα σε πάρω μετά.»του λέω
«Ναι καλά»λέει
«Στο υπόσχομαι»του λέω
«Περιμένω!»λέει και το κλείνω.

«Αντώνη το ξέχασα ότι είσαι εδώ.Σορυ.Εφαγες;»τον ρωτάω
«Ναι.Καλητερα να πηγαίνω.Καληνυχτα»λέει και εξαφανίζετε.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΩΡΑ;;