"Πηδά σου λεω!!"της λεω
"Οχι.Ειμαι κρυο!"λεει φοβισμένη.
Μιση ωρα αυτο το πραγμα γινεται.
"Βγάλε το μπουρνούζι και πηδά!Στην αρχή ειναι κρυο μονο"της λεω για 1000 φορα.
"Οχι Αντώνη..."λεει
Τι θα κανω με αυτην μου λέτε;!
"Ελα ζωη μου πηδά επιτελους!"λεω παλιΗμασταν στο σπιτι της Σοφίας.Ειναι η μονη με πισίνα.Ολοι ήμαστε μεσα εκτος απο την Ιζαμπελα.
Εχουμε ωρα που εχουμε αυτην την συζητηση.
"Καλα κατσε εκει!Εγω θα κατσω μεσα με τα παιδια!"λεω
"Ενταξει ερχομαι...."λεει και έρχεται πιο κοντα,βγάζει το μπουρνούζι και ειναι ετοιμη να πηδήξει.Τελικα ας μην πηδήξει κατευθειαν.
Ας την κοιτάζω λιγο.
Δεν με πειραζει....Τετοια πόδια....
Τετοιο σώμα....Πως γινεται να ειναι σε ολα Τελεια;!;!
Πως γινεται να μην εχει κατι κακο;!;!Έρχεται πιο κοντα και κλείνει την μύτη της με το χερι της και βουτάει.
Επιτελους!Παω κοντα της κολυμπώντας και έτρεμε.
"Ενα λεπτο θα κρατήσει μετα το συνιθιζεις"της λεωΚαι ηταν ωραια μερα.
Καναμε διαγωνισμό με τον Μάριο ποιος θα κανει την πιο ωραια βουτιά.Κερδισε Αφου εκανε διπλή κολοτουμπα στον αέρα.
Τα παιδια πήγαν μεσα να φέρουν κατι να φαμε.
Η Ιζαμπελα ηταν στην ακρη της πισίνας.Τα πόδια της τα έιχε μεσα στο νερό.Ηταν σκεπτική.
Παω κοντα της.
"Τι σκέφτεσαι;"λεω και κοιταει κατω σε εμενα.
Χαμογελάει.Δεν λεει Τιποτα.
"Τουλάχιστον περνάς ωραια;"την ρωταω
"Με εσενα παντα περνάω ωραια"μου λεει
"Ναι ε;;Γιατι ξερεις το εχω βαλει σκοπό της ζωης μου...."λεω
"Ποιο πραγμα;"
"Να σε κανω να γελας παντα"λεω και την πιάνω απο την μεση και την κατεβάζω κατω στο νερό σε εμενα.Εβαλε τα χερια της γυρω απο τον λαιμο μου.
"Με κανεις"λεει και την φιλάω και ενώ την φιλούσα μπαίνουμε μεσα στην πισίνα χωρις να σταματήσουμε ομως.Στροφογιρναγαμε στο νερό μεχρι που επρεπε να παρουμε και αέρα ετσι ανεβήκαμε πανω.
"Ξερεις κατι;"μου λεει
"Τι;"λεω
"Μερικές φορες αναρωτιέμαι Μηπως παραείσαι καλος για μενα...."λεει και γελάω.
"Ξερεις τι;"της λεω
"Τι;"
"Το ιδιο σκεφτομαι και εγω.Μηπως παραεισαι καλη για μενα...."Και ετσι πως παίζαμε στο νερό βάζει τα πόδια της γυρω απο την μεση μου.Δεν παραπονέθηκα Απλα Γαμωτο αντρας ειμαι!
"Μωρο μου...."λεω
"Μμμμ"λεει
"Μην μου κανεις τετοια..."
Και το κατάλαβε αμέσως και κατεβάζει τα πόδια της και απομακρύνεται.
"Μην το κανεις αυτο"της λεω
"Συγνωμη δεν...."λεει
"Εννοώ μην απομακρύνεσαι"λεω και κανω ενα βήμα πιο κοντα της.
"Νιωθεις αμήχανα σε αυτο το θεμα και το καταλαβαίνω.Σου ειπα δεν θα σε πιέσω.Απλα ειμαι αντρας...."λεω
"Το ξερω!Εννοω εχεις δικαιο.Συγνωμη"λεει
Κοκκινησε.
"Εεεεεει"της λεω
"Μην νιωθεις ασχημα.Μου αρέσεις.Και σε αυτο μου αρέσεις.Αυτο δεν ειναι κακο."λεω
"Απλα Αντώνη...εγω....δεν...."λεει και την σταμάτησα.Μην το πει και νιώσει χειρότερα.Αν πω οτι δεν το εχω σκεφτεί θα πω ψεμματα.
Γιατι το εχω.
Το οτι ειναι άπειρη σε αυτα η Ιζαμπελα.
"Το ξερω.Οταν εισαι ετοιμη.Ενταξει;"λεω
"Και αν αυτο αργησει;"λεει
Ελπιζω Οχι!!
"Θα περιμενω"λεω
"Χωρις να πας με αλλες;"με ρωτάει
"Χωρις!Η με εσενα η με καμια!"λεω
"Και αν δεν νιώσω ποτε ετοιμη;"λεει
"Τοτε δεν θα κανουμε Τιποτα"
"Και Ποτε θα ξερω οταν θα ειμαι ετοιμη;"ρωτάει
"Δεν μπορω να στο πω εγω αυτο.Απλα θα ξερεις φανταζομαι..."λεω.Που να ξερω και εγω.
"Εσυ σε ποια ηλικία ησουν;"με ρωτάει
Τωρα;Να πω ψεμματα;
Οχι!
Παω στο αυτί της και της λεω.
Μολις το ακούει βάζει τα χέρια της στο στόμα.
"Παναγία μου...Εγω ακομα έπαιζα με κούκλες τοτε..."λεει
Και δεν μπορουσα να μην σκάσω στα γέλια.
Χαχχαχαχαχαχχαχααχαχχαχαχαχαχαχαχ
"Μην γελας!"λεει
"Ξερεις τι;Ειναι ωραιο που συζητάμε τετοια πραγματα"της λεω
"Ναι;"
"Ναι"Και την φιλάω.
Και ηταν ωραια μεχρι που ακούμε τον Μάριο.
"ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ!!!!"φωναζει και απομακρύνετε η Ιζαμπελα.Θα τον πλακώσω!
VOCÊ ESTÁ LENDO
Θα Μ'αγαπας ο Κοσμος να Χαλάσει;
Romance*2ο βιβλίο* Αντώνης και Ιζαμπέλα. Τοσο διαφορετικοί και ομως τοσο ίδιοι. Θα την βοηθησει αυτος να βγει απο το καβούκι της; Θα τον κανει αυτη καλυτερο άνθρωπο; "Ιζαμπελα σε θελω στην ζωη μου.Σε παρακαλω!" Δεν θα ανοίξω.Γιατι σε αυτην την κατάσταση εγ...