|| Sweet Lies ||

အပိုင္​း ~ ၂၄

မိနစ္​အ​ေတာ္​ၾကာ ​ေၾကာင္​ရပ္​မိ​ေန​ေသာ
က်​ေနာ္​့အား လက္​တစ္​​ေခ်ာင္​းခ်င္​းစီကို
ခ်ိတ္​ဆက္​ကာ လႈပ္​​ေခၚလိုက္​​ေသာ
Jongin ​ေၾကာင္​့ ျပန္​သတိကပ္​မိသည္​

" Jongin ~~ "

" ​ေတာ္​ၿပီ ~~ ဘာမွဆက္​မ​ေျပာန႔ဲ ~~
ဒီစကား​ေတြဘဲ အပ္​​ေၾကာင္​းထပ္​​ေနၿပီ
မပင္​ပန္​းဘူးလား Jongdae ~~ ဟမ္​ ~~
မင္​းမနာက်င္​ဘူးလား ~~ ဘာ​ေတြမ်ား
အဲ့​ေလာက္​ထိ အ​ေတြးဆိုး​ေတြက
မ်ား​ေနရတာလဲ ??? မင္​း​ေဘးမွာ ~~
ငါ႐ွိ​ေနရဲ႕နဲ႔ကို ~~ ဘာ​လို႔ ​​ေတြး​ေၾကာက္​​​ေန
ရတာလဲ ???? "

က်​ေနာ္​ သူ႔ကို ခ်စ္​သည္​

သူသည္​လည္​း က်​ေနာ္​့အား ခ်စ္​သည္​

ထို႔​ေၾကာင္​့ ပိုၿပီး နာက်င္​ရသည္​

က်​ေနာ္​သာ Jongin ကိုမခ်စ္​မိခဲ့ရင္​ ~~
ဒါမွမဟုတ္​ ~~ က်​ေနာ္​့အခ်စ္​ကို ဖံုးကြယ္​
ထားႏိုင္​ခဲ့ရင္​ ~~ က်​ေနာ္​့​ေၾကာင္​့ Jongin
နာက်င္​ရမည္​မဟုတ္​ ~~~

" မင္​း​ေဘးမွာ ငါ႐ွိ​ေနရင္​ ~~ မင္​းဘဝထဲမွာ
ငါ႐ွင္​သန္​​ေနရင္​ ~~ မင္​း​ေပ်ာ္​ရႊင္​ႏိုင္​ပါ့
မလား Jongin ???? "

​က်​ေနာ္​့ရဲ႕ အ​ေမးကို ျပန္​မ​ေျဖဘဲ
လွစ္ခနဲ​ျပံဳး​ရင္​း က်​ေနာ္​ဆံပင္​အား လက္​ျဖင္​့
ထိုးဖြသည္​

" agiooo ~~ ငါမင္​းကို မႏိုင္​ဘူး
Jongdae ~~ မင္​းရဲ႕​ေတြးႏိုင္​တဲ့စြမ္​းရည္​
ကို ငါအရံႈး​ေပးတယ္​ "

​​ေခါင္​းမာ​ေသာက​ေလးငယ္​အား ​ေျပာမရ​ေတာ့
သည္​့အဆံုး လက္​​ေလွွ်ာ့လိုက္​ပံုျဖင္​့
​ေခါင္​းတစ္​ခါခါႏွင္​့ တိုးတိုး​ေလး ညည္​းသည္​

မ်က္​စိ​ေ႐ွ႕က အစိမ္​း​ေရာင္​တြန္​းတံခါးအား
တစ္​ခ်က္​မွ်ၾကည္​့ၿပီး ျပန္​လွည္​့ထြက္​ရန္​
ျပင္​လိုက္​​ေတာ့ က်​ေနာ္​့လက္​အား Jongin
လႊတ္​မ​ေပး

သူ႔၏ လက္​ဖဝါးၾကားထဲ ​ေနသားတက်
ျဖစ္​​ေန​ေသာ အရာအား လံုးဝလက္​လႊတ္​
မ​ေပးႏိုင္​ပံုျဖင္​့ တင္​းက်ပ္​စြာ ဆုပ္​ကိုင္​ထား​
သည္​့အခါ ​ေ႐ွ႕တြင္​႐ွိ​ေသာ မ​ေရမရာ
အနာဂတ္​က ႐ိုးတိုးရိပ္​တိတ္​ ထင္​လာ​ေလသည္​