'ဟင္. ! '
Yeol ႏွဳတ္က အာေမဋိတ္ စကားတလံုးသာ ထြက္က်လာသည္. တကယ္လည္း အေရွ႔မွာရွိေနသူက လြန္ခဲ႔ေသာ ၂ႏွစ္က သူ့နားမွ ႏွဳတ္မဆက္ပဲ ထြက္သြားခဲ႔သူ တေယာက္နဲ႔ အေတာ္ပင္ ဆင္တူလွသည္…
ခပ္ရဲရဲေတာက္ေတာက္ ဆံပင္တို့ အစား အနက္ေရာင္ ဆံပင္တို တို့ကသာ ေနရာယူထားေပမဲ႔ Baek ရဲ႕ အရိပ္တို႕သည္ အနွီေကာင္ေလး ထံမွာ ခိုတြဲေနေလသည္.
ခပ္ေမွးေမွး မ်က္လံုးအစံု. ႏွဳတ္ခမ္းပါး ရဲရဲ တို႔က သူ့ ကိုယ္ေပၚမွ Baek ရဲ႕ အရိပ္ကို မ်ားစြာ ရွာေဖြမိေနေလသည္…
ျပီးေတာ့ ခပ္ေရးေရးေပၚေနေသာ နွဳတ္ခမ္းပိစိ ေပၚက မွဲ႕ေလး.
'ထျကည့္ပါလား. ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ။'
'ဘာမွမျဖစ္ဘူး. ဒီမွာ ျကည့္ပါလား.… အ့… …'
ထိုေကာင္ေသးေလးကား ခပ္စြာစြာ ခြန္းတုံ႕ျပန့္ကာ ထထိုင္ဖို့ လုပ္ေပမဲ႔ ေခြခနဲ ယိုင္လဲက်တာမို႔ Yeol အျမန္ထိန္းေပးလိုက္ရသည္.
'ေျခေထာက္ေခါက္သြားတာထင္တယ္'
'နာတယ္… '
'ဒီနားက ေဆးခန္း တခုခု သြားျပျကည့္ျကရေအာင္. ေျခေထာက္ တခုခု ့ျဖစ္သြားမွာ စိုးရတယ္'
Yeol ေျပာရင္း ထိုေကာင္ေလး ကို လက္မွ ဆြဲကာ မတ္တပ္ရပ္ခိုင္း လိုက္မိသည္.
ေႏြးေထြးတယ္. သူ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြဆီက ေႏြးေထြးတဲ႔ ခံစားမွဳ႕ တခု ကို တကယ္ကို ခံစားမိတယ္.
မင္းက ဘာေလးလဲ .ခ်ာတိတ္…
သူတို႔ နီးစပ္ရာ ေဆးခန္းဝင္ျပီး ေျခေထာက္ေခါက္သြားတာကို ျပျကသည္. ထိုေကာင္ေလး နာမည္က Hyunee ဟု သိရျပီးေနာက္ Yeol ရင္ထဲက ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ အစိုင္အခဲသည္ ျကီးမားလာေပမဲ႔ ျမိဳသိပ္ထားလိုက္မိသည္… ေသခ်ာေအာင္ေတာ့ စံုစမ္းရေပမည္…
လက္ရွည္ အက် ၤ ီေအာက္က တိမ္ျမွပ္ေနတဲ႔ 'K' ဆိုေသာ tatoo အေျကာင္းကို ေရာေပါ့…
'ေရာက္ျပီ။ဟို ေရွ႕နားေလးမွာ ရပ္ေပး. '
Yeol တေယာက္ အေတြးတို့ ထဲ နစ္ေျမာေနရာမွ လက္ရွိထဲ ျပန္ေရာက္လာခဲ႔သည္…
'လိုက္ပို့ေပးတာ ေက်းဇူးပါ. သြားျပီေနာ္'
Yeol ဘာမွ ျပန္မေျပာနိုင္ခင္ ေရွ႕မွ ႏွစ္ထပ္တိုက္ပု ေလးထဲ ဝင္ေရာက္သြားေသာ ေကာင္ေလးကို ျကည့္ရင္း သူ လာရာလမ္းအတိုင္း ကားကို ျပန္လွည့္ထြက္ခဲ႔လိုက္သည္…
