Adopted by Louis Tomlinson ft. One Direction •Dutch• {voltooid}

•hfst 8•

P.O.V. Evelyn

Na het liedje is het helemaal stil. Volgens mij vonden ze het echt heel lelijk en vals. "Wow" zegt Louis zacht. Ik kijk nu pas op en zie iedereen me met open mond en grote ogen aankijken. Papa heeft zelfs tranen in zijn ogen. Er ontsnapt een traan die ik meteen weg veeg. "Dat was het mooiste wat ik ooit heb gehoord" zegt Zayn. "Bedankt" zeg ik zacht. "Hoe kan je al zo goed gitaar spelen en zingen tegelijk?" Vraagt Liam. "Ik heb het mezelf gewoon aangeleerd" zeg ik. "Je hebt nooit lessen gevolgd?" Vraagt papa ongeloofwaardig. "Nope" zeg ik lachend. "Ik vind het echt heel mooi" zegt Perrie. "Heel erg bedankt iedereen" zeg ik met een glimlach.

Na een tijdje begin ik echt heel moe te worden. "Ik ga slapen. Slaap lekker iedereen" zeg ik. "Weltrusten Evelyn" zegt iedereen. "Dankjewel" Ik pak mijn gitaar op en loop naar boven. Ik zet de douche aan, om me nog lekker even te ontspannen.

Als het water warm is, stap onder de douche en sluit ik genietend mijn ogen. Na een lekkere warme douche, droog ik me af, kleed me aan en duik in mijn bed. Ik sluit mijn ogen en al snel val ik in slaap.

----

P.O.V. Louis

Ik begin ook aardig moe te worden en ik loop ook naar boven. "Trusten iedereen" "Slaap lekker" "Trusten" krijg ik nog van sommige terug. Ik loop naar boven en duik gelijk mijn bed in. Na een tijdje val ik in een rustige slaap.

Ik word wakker van zacht gegil. Het komt uit de kamer naast mij... EVELYN! Ik kijk snel op mijn wekker. 02:46u. Ik stap snel uit bed en speer naar de kamer van Evelyn om de andere niet proberen wakker te maken. Ik zie dat ze weer een nachtmerrie heeft. Net als ik haar wakker wil maken, schiet ze omhoog en sluit haar ogen. Ik sluit haar in mijn armen en wieg haar zachtjes heen en weer. "Wil je vertellen waar het over ging?" Vraag ik lief. Ze knikt twijfelend.

"Ik heb heel vaak dezelfde herinnering van de dag dat mijn ouders dood gingen. Ik zat gezellig met mijn oppas Dora te kijken, toen ineens de bel ging. Er stond een politieman aan de deur en die zei dat mijn ouders dood gingen. We reden heel snel naar het ziekenhuis toe, omdat ik mijn ouders nog wilde zien voordat ze dood gingen. Ik zat ongeveer een kwartiertje bij mijn moeder totdat mijn ouders allebei dood gingen. Er was toen een hele lieve verpleegster, Yvonne, die me had vertelt dat ik naar een weeshuis moest. Ik begon heel hard te huilen en toen heeft ze me gerust gesteld" eindigt ze haar verhaal.

Ze begint zachtjes te snikken en ik sluit haar weer in mijn armen. "Papa, wil je weer alsjeblieft hier blijven slapen?" Vraagt ze zacht. "Tuurlijk schatje" zeg ik. Ik loop naar de andere kant van haar bed en ga erin liggen. Evelyn doet hetzelfde en ik trek haar dicht tegen me aan. Ik geef haar nog een kus op haar slaap voordat ik weer in een diepe slaap val.

----

P.O.V. Evelyn

Ik word wakker door een lichaam die ligt te bewegen. Ik open zachtjes mijn ogen en kijk papa aan. "Oh. Sorry schatje. Ik wilde je niet wakker maken" zegt papa zacht. "Maakt niet uit" zeg ik. "Maak je je gelijk even klaar. Het is al half 12. Dan kunnen we naar de verrassing" zegt papa. "Yeah! Verrassing!" Zeg ik blij.

Ik spring uit bed en loop naar mijn inloopkast. Ik pak een nieuw jurkje eruit die ik met Perrie, Cheryl en mama heb gekocht. Ik trek het aan en loop naar de badkamer. Ik poets nog snel even mijn tanden en doe mijn haar. De blauwe plekken en de bult zijn al bijna weg, dus ik kan weer onbeschaamd over straat lopen.

Ik loop naar beneden waar papa al staat te wachten. Ik doe snel mijn schoenen en jas aan. Buiten staan al een paar fans te schreeuwen. Ik rol met mijn ogen. "Waarom zou je zo gaan schreeuwen en iemand stalken. Jullie zijn ook maar mensen" fluister ik in papa's oor. "Ik weet het niet Eef. Dat moet je niet aan mij vragen" zegt papa lachend. We stappen in de auto en rijden weg. Op naar de verrassing!

We komen aan bij de stad. Ik pak papa's hand vast en hij zet zijn capuchon en zonnebril op. "Wel stoer hoor" zeg ik lachend. "Zeker" zegt papa. We stoppen voor een heel klein en knus restaurantje. "Vind je het leuk om hier samen met mij te gaan ontbijten/lunchen?" Vraagt papa. "Ja lekker!" Zeg ik blij. We gaan buiten zitten aan een tafeltje. Papa met zijn rug naar de mensen toe, zodat hij niet al te snel herkent op en ik zit tegenover hem.

"Hallo. Willen jullie alvast iets te drinken bestellen?" Vraagt de serveerster terwijl ze de menukaarten neerlegt. "Mag ik een kopje thee?" Vraag ik. "Tuurlijk. En wat wilt u meneer?" "Doe maar een koffie" zegt papa. Ze knikt en loopt weer weg.

"Hoe vind je het tot nu toe bij ons?" Vraagt papa. "Het is een super groot huis! Met heel veel lieve mensen die erin wonen!" Zeg ik met een big smile. "Dat vind ik leuk om te horen" zegt hij ook met een grote glimlach. Ik kijk een beetje kijken naar de mensen, totdat mijn ogen op iemand blijven hangen...