Adopted by Louis Tomlinson ft. One Direction •Dutch• {voltooid}

•hfst 14•

P.O.V. Louis

Ik word wakker door mijn wekker en sla hem uit. Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en sta op. Ik loop slaapdronken naar de badkamer en stap even snel onder de douche om wakker te worden. Als ik klaar ben, kleed ik me aan en doe mijn haar in model.

Ik pak mijn mobiel en loop naar de kamer van Evelyn om haar wakker te maken. Ik open haar deur en zie haar lekker liggen te slapen. Ik loop naar haar bedje toe en geef allemaal kusjes. Ze krijgt een glimlach op haar gezicht en opent langzaam haar oogjes. "Goeiemorgen schatje" "Goeiemorgen papa" Ik krijg nog steeds een enorme glimlach op mijn gezicht als ze me 'papa' noemt. "Kom je uit bed?" Ze knikt en wrijft nog even in haar oogjes en dan stapt ze ook uit bed. "Ik maak alvast ontbijt voor je. Wat wil je?" "Doe maar 2 crackers met kipfilet en een kopje thee" antwoordt ze. Ik knik en loop alvast naar beneden en maak haar ontbijt klaar.

Ik ben blij dat ik haar heb geadopteerd. Ze is een enorme schat en in deze paar dagen is ze ook al heel erg veranderd van een heel bang meisje naar een vrolijk en spontaan meisje! Ik ben ook blij dat ze het zo goed heeft opgepakt met de tour. Ik vind het alleen niet kunnen dat ze al zo snel een nieuwe tour plannen, maar ik kan het niet veranderen.

Even later komt mijn prachtige dochter naar beneden gelopen. Ze heeft een skinny jeans aan met gaten bij haar knieën en bovenbenen en ze heeft een kort topje aan met 'I love One Direction'. Als ze ziet dat ik naar haar T-shirt kijk, grijnst ze. "Mooi hè" zegt ze met een knipoog. "Hij is zeker heel mooi"

Na het eten lopen we naar het busje. Vandaag hoeven we niet naar de studio, dus de jongens zijn aan het uitslapen. De jongens zijn nooit van het vroeg opstaan geweest, maar ik kan juist niet uitslapen. Als we aankomen, parkeer ik de auto, doe mijn capuchon en zonnebril op en loop snel naar binnen voordat iedereen me herkent. "Ik ben zo terug" zeg ik zacht tegen haar. Ze knikt en wacht buiten de deuren. Ik loop snel naar binnen, naar haar lokaal toe. Ik klop op de deur. "Kom maar binnen" roept haar docent. Ik open de deur en loop naar haar bureau toe, terwijl ik mijn capuchon en zonnebril af doe. "Hallo mevrouw van Hout. Ik kom even mededelen dat we over 4 weken al op tour gaan. We werden gisteren ineens gebeld. Kan Evelyn over 4 weken dan opdrachten meekrijgen voor één maand?" "Tuurlijk kan dat! Ik zal ervoor zorgen" "Bedankt" zeg ik met een glimlach. "Dag meneer Tomlinson" "Dag" zeg ik. Ik doe weer mijn capuchon en zonnebril op en loop met een voorovergebogen hoofd naar buiten. Als ik zie dat Evelyn daar met een ander meisje staat te praten, loop ik naar haar toe. "Het is geregeld schat. Tot vanmiddag" "Tot vanmiddag pap" Ik geef haar nog een kusje en loop dan weg

P.O.V. Evelyn

Ik sta buiten te wachten op Sophia, terwijl papa binnen de tour aan het regelen is met juf Louise. Als ik haar aan zie komen rennen, zwaai ik even naar haar zodat ze weet dat ik hier sta. Als ze me ziet, komt ze op me aflopen. "Hoi Evelyn" "Hey Sophia" Ik geef haar een knuffel en samen wachten we totdat de deuren open gaan. Ze gaan open, maar dan komt papa aanlopen. "Het is geregeld schat. Tot vanmiddag" "Tot vanmiddag pap" Hij geeft me nog een kus en loopt dan weg. "Waarom heeft jouw vader een capuchon en een zonnebril op?" Vraagt Sophia. Ik ga nog niet zeggen dat hij Louis Tomlinson is, maar ik moet wel even een smoesje verzinnen. "Mijn vader kan niet goed tegen zonlicht" zeg ik dan maar. Ze knikt en vraagt gelukkig niet door.

Na een tijdje gaan de deuren weer open en dan mogen we naar binnen. Sophia en ik hangen onze tassen met jassen op en dan lopen we naar onze plekjes toe. "Leuk topje" zegt Sophia. "Dankje" zeg ik lachend. Als de les begonnen is, beginnen we met spelling. Daar ben ik nooit al zo goed in geweest, maar we moeten het maar accepteren.

~pauze~
In de pauze gaan Sophia en ik weer op het plekje staan waar we gisteren ook stonden. "Hey. Evelyn!" Hoor ik iemand roepen. Ik draai me om en kijk Brian verveeld aan. "Wat moet je?" "Oké, ik wil wel eens zien hoe hij dan kan voetballen. Je zegt dat meisjes het kunnen, dus dat wil ik wel eens zien. We doen 1 tegen 1 en wie het eerst 5 doelpunten heeft, heeft gewonnen" zegt hij met een grijns. "Oké. Waarom ook niet." Ik wil meelopen, maar wordt op mijn schouder getikt door Sophia. "Is dit wel een goed idee?" "Ja hoor. Ik heb het zo vaak gedaan" "Oké. Ik ga je aanmoedigen." Zegt ze met een glimlach. "Is goed" "Kom je nog!" Schreeuwt Brian. "Ja Brian. Ik kom er aan" zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol.

Sophia en ik lopen naar het grasveldje en ik ga tegenover Brian staan. Bijna de hele school zit naar ons te kijken. "Oké. Ik ben de scheids." Roept een jongen uit groep 8. Ik steek mijn duim naar hem op.

Het staat nu 3-4 voor mij. Ik hoef nog maar 1 doelpunt te maken en dan heb ik gewonnen en bewezen dat meisjes ook kunnen voetballen! De bal ligt weer in het midden en Brian en ik rennen tegelijk naar de bal toe. Ik ben net iets sneller waardoor ik de bal wegkaats. Ik maak een schijnbeweging waardoor hij denkt dat ik de andere kant op ga. Ik ren op het doel af en... GOAL! Sophia komt op me afgerend en geeft me een knuffel. Ik heb officieel Brian ingemaakt. Ik geef hem nog een hand. "Goed gespeeld" zegt hij zuchtend. "Dankje. Jij bent ook niet slecht hoor" zeg ik met een glimlach. Hij knikt alleen nog even en loopt dan weer weg.

Als de juffrouw ons roept, lopen alle kinderen weer naar binnen om met de les te beginnen.