Adopted by Louis Tomlinson ft. One Direction •Dutch• {voltooid}

•hfst 19•

P.O.V. Evelyn

We komen aan bij de Arena. Ik sta met open mond te kijken naar het enorme gebouw dat voor me staat. "Groot hè" zegt papa. Ik knik bewonderend. Ik loop achter de jongens aan naar binnen. We komen in een kleedkamer waar we met z'n allen gaan zitten. "Jongens, komen jullie sound checken?" Vraagt Paul. Ze knikken allemaal en lopen weg. "Tot zo schat" "Tot zo papa"

Ik ga onderuitgezakt zitten met een zak chips en een leuke film. Als er op de deur geklopt wordt, zeg ik tegen diegene dat hij/zij binnen mag komen. Er komt een man binnen met een bivakmuts op. "W-wat w-wilt u v-van m-me" zeg ik bang. Hij zegt niks en loopt op me af. Hij sleept me mee. "HE-" Ik wilde schreeuwen om hulp, maar de man legt een hand op mijn mond. "Hou je mond" sist hij. Ik knik bang. Hij duwt me in een busje en ik ga zitten tegen de muur. Ik trek mijn knieën op en ga met mijn hoofd op mijn knieën liggen. Ik begin geluidloos te huilen.

Na ongeveer een uur rijden, komt het busje tot stilstand. Dezelfde man trekt me uit het busje en sleurt me mee naar een oud schuurtje midden in een verlaten weiland. Ik stribbel een beetje tegen, maar die man is veel ste sterk. Hij zet me op een stoel neer en bind mijn handen vast aan de stoel. De tranen lopen nog steeds over mijn wangen heen. "Ik wil weg!" Schreeuw ik. "Jij gaat niet weg totdat pappie jou gevonden heeft en heel veel geld aan mij heeft betaald" zegt hij met een vieze grijns. "Waarom heb je mij dan!" "Omdat jouw vader zoveel om je geeft dat ie het geld wel wil geven om jou terug te krijgen" Nadat hij dat gezegd heeft, loopt hij weer weg en laat mij achter in de pikdonkere kamer met maar één stoel waar ik op zit en één tafel. "Laat me los!" Ik begin ongecontroleerd te snikken en te hyperventileren. Even later wordt ik weggezogen in een zwart gat...

P.O.V. Louis

We zijn net klaar met sound checken. Het ging echt heel goed, dus het kan vandaag haast niet meer mis gaan. We lopen kletsend weer naar de kleedkamer. Als ik de deur open doe, zie ik Evelyn niet meer op de bank zitten. "Evelyn, waar ben je?" "Evelyn?" Ik trek alle deuren open, maar ze is nergens. "Jongens, waar is Evelyn?" Vraag ik hysterisch. "Ze zal hier vast wel ergens in het gebouw zijn. Liam en ik gaan het gebouw doorzoeken. Jullie wachten hier." Zegt Zayn. Wij drie knikken en gaan op de bank zitten.

Na een tijdje word ik door iemand gebeld en ik neem op.

Ik: "Hallo, met Louis Tomlinson"
Onbekend: "Hallo Louis, ken je me nog?" Vraagt een man.
Ik: "Viktor" zeg ik met een duistere stem. "Waar is Evelyn?"
Viktor: "Kom haar maar zoeken. Ze wordt hier wel goed verzorgd hoor"

Ik hoor aan zijn lach dat hij het tegenovergestelde bedoeld.

Ik: "Waar is ze?" Vraag ik nog een keer.
Viktor: "Je komt haar maar zoeken, zei ik toch. En je krijgt haar pas mee als je geld betaald"
Ik: "Hoeveel?"
Viktor: "€100.000,- "

Verder kan ik niet spreken, want hij heeft al opgehangen...