ZOR AŞK

12. Bölüm

// . Multi de Savaş var .

Bu bölümde neler hissettiğimi iç dünyamda neler döndüğünü bilmez halde kendimi bu sayfcıklarda buldum bir anda .Belki de daha hayatı yeni kavrıyorumdur kim bilir!

Her neyse siz bu ruhu karmaşalarla birbirine girmiş kızı bırakın. O bir şekilde kendini toparlayacaktır. Size iyi okumalar.

Sevgilerimle  ....

.
.
.
.

Küçük adımlarla yürüdüğüm sokakta elimden geldiğince fazla zaman kaybetmeye çalışıyordum. Öyle ki arada durup ağaç yaprağı koparıyor , kedilerle oynamaya çalışıyor ve beceremiyor , yolda gördügü tanımadığı çocuklarla konuşmaya çalışmak gibi gereksiz ve aptalca hareketler yapıyordum .Neden mi ? Galiba Azra 'nın yurda dönüp beni odada bulamayınca delirmesi ve ben dönünce de yalanımı anlayıp kırılmasından korkuyordum.

Arada kendi kendime umarım Azra dönmemiştir diye dua ederken buluyor ve ona söylemediğim için kendime saydırıyordum . Artık olan olmuştu ve ne yaparsam yapayım bir şekilde bu konudan söz etmemeliydim. Aksi takdirde yine benim yüzümden çok üzülecekti.
Yine de Azra konusunu birkaç dakika içerisinde unutup bugün ki olanların kafama usulca akın etmesine izin verdim. Konu Savaş ın bana yaptığı inanılmaz teklifiydi. Beni mesajla rahatsız edenin kendinin pek dost canlısı olmadığını söylediği Egemen den korumak adına , kendi evinde kalmamın daha güvenli olduğunu söylemişti.

Ki bu teklif iki delinin bir araya gelip dünyayı keşfetmesi kadar saçmaydı. Aşırı saçma... Ama gel gör ki beni evinde tutarak korumaya çalışacaktı. Ki kötülük yapacak kişi beni onun evinde de bir şekilde bulurdu. Bu kaçınılmaz bir durumdu. Ayrıca benden nefret eden biriyle aynı evde kalmak çok korkunç bir şeydi. Düşünürken bile tüylerimin ürpermesine engel olamıyordum.

Gereksiz bulduğum teklifini geri çevirip ürkütücü bakışlarını aldırmadan yurda dönmeye karar vermiştim. Bu defa gitmeme engel olmamıştı. Olamazdı zaten....
Bu defa onu asla dinlemezdim. Veya belki yine beni tutardı ama sanırım düşünmeme izin vermişti. Tam olarak anlayamasam da bu konuda fazla kafa yormamıştım. Sonuç olarak arada yurda gelip beni kontrol edecekti. Egemen denilen psikopatı bulana dek bu şekilde devam edecekmiş , öyle söylemişti.

Aslında bir yandan da bana yardım etmesini beklemiyordum. İstese beni başından savar , hatta konuşmazdı bile . Ama işte bir şekilde uzaktan da olsa beni koruyacaktı. Belki de kendini de ilgilendiren bir mesele olduğu içindi. Kim bilebilir. İç dünyası karışık biriydi o . Bir an çok sinirli iken aniden mutlu olabiliyordu. Çabuk değişen ruh hali karşısındakini şaşırtıyordu. Ki Kuzey ile olan halleri cidden fazlasıyla komikti. Ikisinin karakteri birbirine bu kadar uzakken nasıl olurda hiç ayrılmazlardı. Galiba zıt kutup birbirini çeker derken tam olarak bundan söz ediliyordu.

Sonunda yurda giriş yaparken kapıda ki güvenliğin sorgular gibi tuhaf bakışlarına daha fazla maruz kalmadan hızlı adımlarla binaya girdim. Koşa koşa merdivenleri tırmanırken az kalsın düşmekten son anda kurtulup çıkmaya devam ettim. Ta ki bir inleme ile karışık hıçkırık sesi duyana kadar . Bu da kim?

Çıktığım bir kaç basamağı inip sesin geldiği yöne doğru adımladım. Koridorun sonundaki loş ışık saçan pencereden karartıyı
görünce şaşkınca o yöne ilerledim.

Arkası dönük , başı önüne eğik olan kızın sarı saçları iki yandan omuzlarına düşmüş ve yüzünü kapatmıştı. Çok zayıf ince vücudu ve hafif uzun denilecek boyu vardı. Yanına yaklaştıkça ağlamasını ve iç çekişlerini daha net duyuyordum. Tam yanına ulaşıp omuzuna dokundum. Parmaklarımın ona değmesi ile korkup irkilen vücudu bir adım geriye gidip yüzünü görmemi sağladı. Tanıdık yüzü ile şaşkınlığımı gizlemezken karşımda Hande 'nin kızarık siyah gözleri ile karşılaştım. Burnu ve yanakları ağlamaktan hafif kızarmıştı. Onun da şaşkın yüzü birden gerilirken beni gördüğüne hiçte memnun gibi görünmüyordu. Kendimi toparlayıp aklıma gelen ilk soruyu sordum.