33

3K 157 67
                                    

Tanging kanta sa radyo ang bumabalot sa loob ng sasakyan. Imbes maging awkward sa sitwasyon ay pinili kong ma mesmerize sa ganda ng city lights. Tumigil ako at napaisip, paano niya nalaman ang daan papunta sa amin?

Gustuhin ko man siya tanungin ay inunahan ako ng hiya. Pasimple ko siyang sinilip na nag e-enjoyng sumasabay sa kanta with pahampas effect sa manobela at may pa-head bang pang nalalaman.

🎶 Kung wala ka ng maiintindihan

Kung wala ka nang makakapitan

Kapit lang sa akin, kapit lang sa akin

'Di kita bibitawan 🎶

Lakas maka Probinsyano tong si Anne.

"Tingin tingin mo jan?" Nawala ang ngiti ko nang nahuli niya ako.

"Ah eh, wala." Like I always do, umiwas ako ng tingin. "Ano. Wala akong sinabi kung san bahay namin, b-bat alam mo?"

Wew nagka lakas loob na rin ako sa wakas!

"Hello, halos araw-araw tayong nag uusap." Nakita ko kung pano nagbago ang facial reaction niya, "...dati."

Ah oo, dati.

Medjo matagal pa akong makakawala dito sa sitwasyon ko dahil out of way ang bahay namin ni Loisa. And that means more time with Anne. Hay...

Tahimik ulit. May kanta man sa radyo ay nakakabinging katahimikan ang pumapalibot sa aking isipan.

Tumunog ang cellphone niya but I did not bother to move my head. It's her's, not mine.

"Hello?-- Wait san ka ba?-- Ano!?" This time nagtataka ako sa sudden pagtaas ng boses niya. She cussed, too.

Patay, galit na ata si Anne. "Ikaw kasi! Di ba sabi ko wag kang pabaya ayan tuloy!"

Aw. Galit siya cuz she's concern. Sino kaya kausap niya?

"Malamang! Jan ka lang, susunduin kita in a few minutes!" The person she's taking to must be special, and the thought of that special person caused a little sting to my heart. Yuck Alyana, emo.

"Stay put ka lang jan. May ihahatid muna ako." Obviously she's referring at me.

"Di pa kami kumakain. No, you must eat. Ah fine. Okay. On our way. Bye, K."

And the last word, a single letter, broke my heart in silence.

Bakit di ko naisip si K ang kausap niya? I should've readied my heart's reaction.

I keep myself distracted from thinking about them when I heard a familiar song.

Wait, alam ko to.

( PLEASE PLAY THE VIDEO ATTACHED, please please please lang! It's my TJ beb ❤️ )

🎶 Nakapili ka na ba? 🎶

Ay shet naman oh. Sa dinami-raming kanta...

🎶 Kung kinsa sa among duha 🎶
Kung sino sa aming dalawa

Seriously, sa lahat ng kanta eto pa ang pinatugtog ng radyo? Urgh!

🎶 Ang pilion mong makauban
Ang pipiliin mong makasama

Ug ipaila-ila's ginikinan 🎶
At ipakilala sa pamilya

I will never forget this song. Eto ang naging theme song ko tuwing gabi, the time when I was in sorrow and enduring the agony of a broken heart.

🎶 Gihatag ko na ang tanan
Binigay ko na ang lahat

Ug ihatag ko pa ang tanan
At ibibigay ko pa ang lahat

Apan... 🎶
Subalit...

The sad part is when I thought I already got over with this, the moment I heard her voice saying that letter brought back all the pain from yesterday.

...which I'm trying to avoid, and wanted to escape so badly.

🎶 Kung siya man

Ang mapilian
The chosen one (pak dapat rhyme HAHA)

Wa koy mahimo ana, pero
Wala akong magagawa, pero

Sakit lang gud kaayo 🎶
Masakit lang masyado

Why do I need to experience the same pain again?

The same reason of pain.

From the same person.

Bakit?

🎶 Kung siya man

Ang maswertehan

Mupalayo nako ninyo
Lalayo na ako

Ug i-ihilak nalang sa tago 🎶
At iiyak nalang sa tago

Like what I always do.


•••

Awtsu 💔

For Alyana Maria Ellaine:
Loisa o Anne

For Anne:
Ellaine o K

•••

ClementTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon