"Isang baso pa nga." Irita kong inabot ang baso mula kay Stephanie.
"Best lasing ka na." At pilit niya etong inilayo sa akin.
"Hindi. Ako. Lasing." Totoo naman ah, hindi ako lasing. Nasa katinuan pa ako. Naaalala ko pa ang lahat, nararamdaman ko pa ang sakit. So sinong lasing?
"Parang kang dyablo, ang pula pula mo na."
"Nagbablush lang. Kinikilig ako ihh..." humagikhik ako habang kayakayap ang bote ng emperador.
"Tama na yan."
Umayaw ako. Kung ayaw niya ibigay sa akin edi iinom ako in traditionally, nilagok ko ang laman ng bote straight from the bottle.
Napangiwi si Stephanie.
I paused after I got hydrated. Licked my lip. And shook my head with feelings, "Who... sorop!" (a/n: Alyana penge 😓)
"Gross! Emperador yan best, emperador! Parang vitamilk lang sayo ah!"
"Sorop nga. Usto mohh?"
"Yuck no. Basta walang susuk--"
Tumayo ako. Placed both of my hands at each side of my hips, chest out, "SUSUKA NGUNIT HINDI SUSUKO!"
"Ay mali." Pambawi ko, "SUSUKA AT SUSUKO NA!"
And after that, I had my breakdown scene with Stephanie.
Umiyak, nag drama, lahat ng kinikimkim na sakit ay inilabas ko.
"Best ang sakit..." I cried like a cry baby. Nagkarerahan sa pagtulo ang mga butil ng luha, sabay pag agos ng sipon at laway dulot sa pagsusuka. Wala na akong pakialam.
"Best." I have no other words to say except for calling her best, at ang "...masakit."
Paulit ulit... hanggang sa napagod na rin ako.
"Sana ganito lang kadali mapagod. Di ko alam, di ko talaga alam kung anong nakain ko at minahal ko ng todo si Anne."
"You know me right, hindi ako madali ma fall."
"Oo, sa umpisa madali ako kiligin pero ganun din kadali mawala ang epekto ng kilig."
"But Anne is different. Hindi. Ko. Talaga. Alam. Bakit."
"Then I realized it's true love that hits me. I can't even explain how I love her to this point."
"Akala ko last na si Joshua, akala ko nabigay ko ang lahat kay Joshy."
"Pero nang nakilala ko si Anne... lahat ng hindi ko inakala magagawa't mangyayari ay nangyari na."
"Nak ng *censored* naman oh, ba't ganito?"
"Hindi ko alam, hindi ko alam kung makakaya ko."
I hugged myself.
"In love ako kay Anne, mahal na mahal ko siya."
Kahit umiikot na ang paningin ko ay nakikita kong gumagalaw si Stephanie. "Alam ko Alyana, saksi ako sa pagmamahal mo sa kanya kahit di mo aminin sa akin. And look at you now, you're wasted just because of her, of your love for her. Pero paano na? Imbes magmukmok at magdrama tayo ay planuhin na natin ang pagmomove on mo."
"Yup. After this night, desidido na akong iwasan siya. I promised myself." I raised my right hand in the air.
She laughed in nervous, "You can't. You need to comply for your internship there dear, you need to face her for less than 2 months."
"I know. But I can. Sabi pa nga niya, professionalism." I quoted the last word.
"Smile ka nga. Sige na."